[You must be registered and logged in to see this image.]
گرچه قيمت ميگو خيلي گران است، اما از جمله لذيذترين غذاهاي دريايي است كه اين روزها باب ميل بيشتر گروه‌هاي سني قرار گرفته است. اين آبزي پرطرفدار از نظر مقايسه‌اي نسبت به ساير غذاهايي كه پروتئين زيادي دارند ، مانند گوشت، مرغ و ماهي، كالري كمتري دارد، به‌گونه‌اي كه در 100 گرم آن تنها 100 كالري انرژي نهفته است.
گوشت اين جانور دريايي به دليل نداشتن بافت همبند، براي گروه‌هايي از مردم مانند افراد سالمند كه در جويدن و هضم غذا مشكل دارند، گزينه مناسبي است. گوشت ميگوي پرورشي با نوع دريايي آن تفاوت چنداني ندارد و از نظر بهداشتي برتري‌هايي نيز نسبت به نوع دريايي آن دارد.
قابل ذكر است هر 120 گرم ميگو حدود 47درصد از نياز يك فرد سالم را در روز به پروتئين تامين مي‌كند. ميگو با وجود كلسترول بالا، كلسترول بد خون را افزايش نمي‌دهد چرا كه چربي آن از نوع اسيدهاي چرب غيراشباع (امگا 3) مي‌باشد كه براي سلامت افراد بسيار مفيد است.
ميگو علاوه بر فوايد ذكر شده، منبع غني ويتامين‌هاي A ، B6 ،B21 ،C ،D ،E و املاحي نظير كلسيم، آهن، منيزيم، فسفر و سلنيوم است كه نسبت به آبزيان ديگر بيشتر است. يكي از خواص متمايزكننده ميگو سلنيوم زياد آن است كه از تكثير سلول‌هاي سرطاني و مرگ سلولي مي‌كاهد.
اين عنصر علائم لوپوس و عوارض ناشي از آلودگي هوا بر سلامت افراد را كاهش مي‌دهد و در سم‌زدايي فلزات بدن همچون آرسنيك و جيوه نقش بسزايي دارد؛ به همين دليل مصرف ميگو به افراد ساكن در شهرهاي آلوده توصيه مي‌شود. از سوي ديگر، سلنيوم موجود در ميگو، توليد اسپرم را در مردان افزايش مي‌دهد و در رفع اختلال ناباروري مردان موثر است.
شيوه انتخاب و نگهداري ميگو
ميگو به دليل دارا بودن اسيدهاي چرب غيراشباع كه براحتي با اكسيژن هوا تركيب شده و توليد پراكسيد مي‌كنند، خيلي راحت و سريع فاسد مي‌شود. از آنجا كه تمام اندام‌هاي گوارشي ميگو در ناحيه سر قرار دارد، شروع مرحله فساد از ناحيه اتصال سر با قسمت بدن است لذا هنگامي كه ميگو را به صورت تازه خريداري مي‌كنيد بايد به سرعت سر ميگو را جدا كرده و بدون سر در فريزر نگهداري كنيد. ميگوي تازه بايد با سر خريداري شود و سر آن سفت و محكم به بدن چسبيده باشد. بنابراين از خريد ميگوهاي فله‌اي كه دور از چشم مشتري سركني مي‌شوند، خودداري كنيد.
رنگ ميگو بايد يكنواخت بوده و عاري از لكه‌هاي سياه درشت باشد. خال‌هاي ريز پراكنده در سطح بدن ميگو طبيعي است. رنگ ميگو بسته به گونه، نژاد و محيط زندگي ميگو متفاوت است ولي پس از پخت، تقريبا تمامي ميگوها به رنگ صورتي مايل به قرمز درمي‌آيند كه شدت اين رنگ نشانه سلامت ميگوست. هرچه رنگ ميگو پس از پخت كمتر صورتي شود، كيفيت پايين‌تري دارد.
ميگوي تازه بوي بدي ندارد و فقط كمي بوي آب‌هاي شور را مي‌دهد كه تند نيست ولي در صورت خراب شدن، بوي شديد و تند آمونياك از آن احساس مي‌شود. از اين نظر نوع پرورشي و دريايي آن هيچ فرقي ندارند.
توجه داشته باشيد كه ميگوي پوست كنده را نمي‌توان به مدت طولاني در فريزر نگهداري كرد. ميگوي منجمد را مي‌توان تا چند هفته در فريزر و ميگوي تازه را مي‌توان يك تا 2 روز در يخچال نگهداري كرد.
نكته: بسيار توصيه مي‌شود ميگو را صرفا از اماكن معتبر خريداري كنيد و يادآوري مي‌شود كه مبتلايان به بيماري نقرس بايد در مصرف ميگو احتياط كنند.
گرچه قيمت ميگو خيلي گران است، اما از جمله لذيذترين غذاهاي دريايي است كه اين روزها باب ميل بيشتر گروه‌هاي سني قرار گرفته است. اين آبزي پرطرفدار از نظر مقايسه‌اي نسبت به ساير غذاهايي كه پروتئين زيادي دارند ، مانند گوشت، مرغ و ماهي، كالري كمتري دارد، به‌گونه‌اي كه در 100 گرم آن تنها 100 كالري انرژي نهفته است.
گوشت اين جانور دريايي به دليل نداشتن بافت همبند، براي گروه‌هايي از مردم مانند افراد سالمند كه در جويدن و هضم غذا مشكل دارند، گزينه مناسبي است. گوشت ميگوي پرورشي با نوع دريايي آن تفاوت چنداني ندارد و از نظر بهداشتي برتري‌هايي نيز نسبت به نوع دريايي آن دارد.
قابل ذكر است هر 120 گرم ميگو حدود 47درصد از نياز يك فرد سالم را در روز به پروتئين تامين مي‌كند. ميگو با وجود كلسترول بالا، كلسترول بد خون را افزايش نمي‌دهد چرا كه چربي آن از نوع اسيدهاي چرب غيراشباع (امگا 3) مي‌باشد كه براي سلامت افراد بسيار مفيد است.
ميگو علاوه بر فوايد ذكر شده، منبع غني ويتامين‌هاي A ، B6 ،B21 ،C ،D ،E و املاحي نظير كلسيم، آهن، منيزيم، فسفر و سلنيوم است كه نسبت به آبزيان ديگر بيشتر است. يكي از خواص متمايزكننده ميگو سلنيوم زياد آن است كه از تكثير سلول‌هاي سرطاني و مرگ سلولي مي‌كاهد.
اين عنصر علائم لوپوس و عوارض ناشي از آلودگي هوا بر سلامت افراد را كاهش مي‌دهد و در سم‌زدايي فلزات بدن همچون آرسنيك و جيوه نقش بسزايي دارد؛ به همين دليل مصرف ميگو به افراد ساكن در شهرهاي آلوده توصيه مي‌شود. از سوي ديگر، سلنيوم موجود در ميگو، توليد اسپرم را در مردان افزايش مي‌دهد و در رفع اختلال ناباروري مردان موثر است.
شيوه انتخاب و نگهداري ميگو
ميگو به دليل دارا بودن اسيدهاي چرب غيراشباع كه براحتي با اكسيژن هوا تركيب شده و توليد پراكسيد مي‌كنند، خيلي راحت و سريع فاسد مي‌شود. از آنجا كه تمام اندام‌هاي گوارشي ميگو در ناحيه سر قرار دارد، شروع مرحله فساد از ناحيه اتصال سر با قسمت بدن است لذا هنگامي كه ميگو را به صورت تازه خريداري مي‌كنيد بايد به سرعت سر ميگو را جدا كرده و بدون سر در فريزر نگهداري كنيد. ميگوي تازه بايد با سر خريداري شود و سر آن سفت و محكم به بدن چسبيده باشد. بنابراين از خريد ميگوهاي فله‌اي كه دور از چشم مشتري سركني مي‌شوند، خودداري كنيد.
رنگ ميگو بايد يكنواخت بوده و عاري از لكه‌هاي سياه درشت باشد. خال‌هاي ريز پراكنده در سطح بدن ميگو طبيعي است. رنگ ميگو بسته به گونه، نژاد و محيط زندگي ميگو متفاوت است ولي پس از پخت، تقريبا تمامي ميگوها به رنگ صورتي مايل به قرمز درمي‌آيند كه شدت اين رنگ نشانه سلامت ميگوست. هرچه رنگ ميگو پس از پخت كمتر صورتي شود، كيفيت پايين‌تري دارد.
ميگوي تازه بوي بدي ندارد و فقط كمي بوي آب‌هاي شور را مي‌دهد كه تند نيست ولي در صورت خراب شدن، بوي شديد و تند آمونياك از آن احساس مي‌شود. از اين نظر نوع پرورشي و دريايي آن هيچ فرقي ندارند.
توجه داشته باشيد كه ميگوي پوست كنده را نمي‌توان به مدت طولاني در فريزر نگهداري كرد. ميگوي منجمد را مي‌توان تا چند هفته در فريزر و ميگوي تازه را مي‌توان يك تا 2 روز در يخچال نگهداري كرد.
نكته: بسيار توصيه مي‌شود ميگو را صرفا از اماكن معتبر خريداري كنيد و يادآوري مي‌شود كه مبتلايان به بيماري نقرس بايد در مصرف ميگو احتياط كنند.