قرآن در مورد مردانى كه زنان خود را قبل از آميزش يا تعيين مهر، طلاق مى‏دهند، مى‏فرمايد: آنان را با هديه‏اى بهره‏مند سازيد.
آرى، چون طلاق، حتى قبل از عروسى يك نوع فشار روحى و شكست براى زن محسوب مى‏شود، بايد اين تلخى را با هديه‏اى مناسب شيرين كرد.
سپس قرآن مى‏فرمايد: «عَلَى المُوسِعِ قَدَرُه و علَى المُقتر قَدَره»(بقره، 236.) آن كس كه توانايى دارد، به اندازه توانش و آن‏كس كه دست تنگ است، به اندازه توانش.
علاوه بر اين‏كه مى‏فرمايد: در هديه دادن بايد مسائل عرفى و اجتماعى را مراعات كرد. «متاعاً بالمعروف»
ضمناً اين هديه، نه باج است و نه صدقه؛ بلكه يك نوع حق زن بر مرد است. «حقّاً على المحسنين»
همان‏گونه كه لازم نيست، هديه درهم و دينار و نقدى باشد، گاهى هديه‏ى غير نقدى بهتر از پول نقد است. «متاعاً بالمعروف» (كلمه‏ى «متاع» بجاى درهم و دينار نشانه‏ى آن است كه هديه جنس است، نه نوع خاص) و پرداخت اين هديه نشانه‏ى نيكوكار بودن است. «حقّاً على المحسنين»