چشمهایت را که ببندی، پشت ماه رویاهایت، آن سو تر ستاره های آبی رنگ خاطره هایت، وسعت تیرگی مرا خواهی دید، اگر تیرگی ابرهای غرورت بگذارد!
چشمهایت را که ببندی، در لابلای بوته های لحظه هایت، پای سپیدار بلند بی من بودنهایت، رد پای عشق مرا خواهی دید، اگر غروب دلگیر احساست بگذارد!
چشمهایت را که ببندی، در لابلای بوته های لحظه هایت، پای سپیدار بلند بی من بودنهایت، رد پای عشق مرا خواهی دید، اگر غروب دلگیر احساست بگذارد!