شاید ماه مبارک رمضان بتواند فرصت خوبی باشد، برای ما که معتقدیم بعد از قرآن کریم، نهج‏البلاغه مهمترین و مفیدترین کتاب‏هاست و در نزد ما شیعیان ارج و قرب خاصی دارد و این از افتخارات در نزد شیعیان و پیروان اهل‏بیت(ع) است. به مایی که هر روز با رخداد و حادثه‏ای جدید در زندگی فردی و اجتماعی و سیاسی خود برخورد می‏کنیم و در واهمه چگونگی واکنش در مقابل با آن غوطه وریم.

اگر به این مطلب معتقدیم که سخنان مولایمان تنها برای زمانه خویش نبوده؛ بلکه برای همه دورانهاست، چرا آن را معیار عمل خود قرار نمی‏دهیم و کمتر به این کتاب مراجعه می‏کنیم.
چه میشد اگر به مناسبت همین ماه مسئولان گزارشی میدادند از مطابقت رفتارشان با سخن ایشان(ع)!

گفته شده که مرحوم شیخ "محمد عبده" مفتی اسبق مصر تصادفاً با نهج‌البلاغه آشنا شده، شیفتهٔ آن می‌شود و به شرح این مجموعه و تبلیغ آن در میان جوانان مصری می‌پردازد.
وی در مقدمه شرح خود می‌گوید: «در همهٔ مردم عرب‏زبان، یک نفر نیست، مگر آنکه معتقد است سخن علی علیه‌السلام بعد از قرآن و کلام نبوی شریف‌ترین و بلیغ‌ترین و پرمعنی‌ترین و جامع‌ترین سخنان است».

نهج‌البلاغه، مجموعه‌ای از خطبه‌ها، نامه‌ها و اندرزهای (حکمت‌ها) منتسب به علی بن ابی‌طالب، امام اول شیعیان است.

گردآورندهٔ نهج‌البلاغه، ابوالحسن محمد بن حسین موسوی معروف به سید رضی و شریف رضی است.

نهج‌البلاغه عنوانی است که سید رضی برای این کتاب برگزیده‌است. مطالب این کتاب از جمله شیواترین متون عربی محسوب می‌شود.

نهج البلاغه در لغت به معناى راه رسا و بلیغ سخن گفتن است. و یا به معنای راه سخن رسا گفتن است.

سیّد رضى کوشیده است از میان احادیث منقول از امام على(ع) بلیغ‏ترین و زیباترین آنها را گزینش و در این مجموعه گرد آورد. همین ویژگى راز ماندگارى و جاودانگى این کتاب و موجب شهرت آن در میان گروه‏هاى مختلف مسلمانان و شخصیّت‏هاى برجسته غیرمسلمان گشته است.

تنوع موضوعات نهج‏البلاغه اعجاب‏برانگیز است، معارف بلند توحیدى، ارزش‏هاى والاى الهى، پند و اندرز و موعظه، بیان و تحلیل حوادث سیاسى و اجتماعى، دستور کار حکمرانان و شیوه حکومت‏داری و نحوه رفتار مسئولان با مردم و توبیخ ایشان هنگام خطا و بدرفتاری با مردم از جمله مطالب نهج‏البلاغه است.

البته مطالب و بیانات آن حضرت(ع) در زمان رسول خدا، در جنگ‏ها، در نمایندگی حضرت از طرف رسول‏الله در شهرها و بلاد مختلف، ثبت و ضبط نشده؛ بلکه نهج البلاغه فقط برخی از مطالب امام علی(ع)، از دورانی است که به ریاست ظاهری رسیده و گلچینی از بیانات و فرمایشات ایشان است.

ترجمه‌های متعددی از این کتاب به فارسی در دسترس است که از آن میان می‌توان به ترجمه سید جعفر شهیدی، فیض‌الاسلام، جواد فاضل، محمد تقی جعفری، حسین انصاریان و محمد دشتی اشاره کرد.

علامه امینی در جلد چهارم کتاب الغدیر، ۸۱ شرح نهج‌البلاغه را معرفی کرده‌است.
معروف‏ترین شروح نهج‌البلاغه شرح ابن ابی‌الحدید معتزلی بغدادی، شرح ابن میثم بحرانی، شرح خوئی و از معاصران، ترجمه و تفسیر نهج‌البلاغه اثر شیخ محمدتقی جعفری و شرح نهج‌البلاغه تالیف شیخ محمد تقی شوشتری، را می‌توان نام برد.

اهمیت نهج البلاغه در شیعه و اهل تسنن:

این کتاب، به جهت اینکه سخنان و نامه‏های امام اول شیعیان را داراست، در بین شیعه، اهمیت و رواج فوق العاده‏ای داشته و آن را بعد از قرآن کریم، مهمترین کتاب می‏دانند. در بین اهل‏تسنن نیز، به علت فصاحت و بلاغت بی‏نظیرش، مورد توجه بسیاری از علمای آنها بوده و هست.
و در پایان چند جمله کوتاه و زیبا از نهج‏البلاغه:

*همانا این دل‏ها همانند بدن‏ها افسرده می‏شوند، پس برای شادابی دل‏ها، سخنان زیبای حكمت آمیز را بجویید.

*هنگامی كه از چیزی می‏ترسی، خود را در آن بیفكن، زیرا گاهی ترسیدن از چیزی، از خود آن سخت تر است.

*نه مرگ آنقدر ترسناک است و نه زندگی آنقدر شیرین که آدمی پای برشرافت خود گذارد.

*احمق ترین خلق کسی است که خود را عاقل‏ترین خلق بداند.

*عقل تو را كفایت كند كه راه گمراهی را از رستگاری نشانت دهد.

*دو گرسنه‏اند که هیچگاه سیر نشوند: طالب علم و طالب دنیا.

*از نافرمانی خدا در خلوت‏ها بپرهیزید؛ زیرا همان كه گواه است داوری كند.

*انسان در زیر زبان خویش پنهان است.

*پوزش طلبیدن نشان خردمندی است.

*نادانی دردناک ترین دردهاست.

*سه کار شرم برنمی‏دارد: خدمت به مهمان، برخاستن از جا در برابر معلم و گرفتن حق خود.

* با مردم طوری رفتار کنید که اگر مردید بر شما اشک بریزند و اگر زنده ماندید با اشتیاق سوی شما آیند.

* زبان تربیت نشده درنده‏ای است که اگر رهایش کنی می‏گزد.

* هشدار! هشدار! به خدا سوگند چنان پرده پوشی کرده؛ که پنداری تو را بخشیده است.

* بخشنده باش؛ اما زیاده روی نکن، در زندگی حساب‏گر باش؛ اما سخت گیر نباش.

*بزرگ‏ترین ترس بی‏خردی است.

* ترسناک‏ترین تنهایی خودپسندی است.

* عیب تو تا آنجا که روزگار با تو هماهنگ باشد، پنهان است.

* چون دنیا به کسی روی آورد، نیکی‏های دیگران را به او نسبت دهند، و چون از او روی برگرداند خوبی‏های او را نیز برباید.

*آنکه تو را هشدار دهد، چون کسی است که مژده داده است.

* اگر بر دشمنت دست یافتی، بخشیدن او را شکرانه پیروزی قرار ده.

*بخشندگی آدمی او را محبوب مخالفانش می‏کند و بخلش او را نزد فرزندانش هم منفور می‏سازد.

* برترین زهد، پنهان داشتن زهد است.