همه ما كم و بيش درباره این خانم boob quake
شنيده ايم:
اين خانم ميخواهد با آزمايشي كه ترتيب ميدهد فرضيه ي ارتباط گناه با بلاي طبيعي را آزمون كند و نتيجه بگيرد كه اگر ابطال شد فرضيه از اساس غير علمي است. و اما:
- سالهاست ابطال پذيري براي سنجش فرضيه ها كنار گذاشته شده است. براي اطلاع بيشتر مي توانيد به كتاب چيستي علم ترجمه سعيد زيبا كلام مراجعه كنيد.
- اگر هم ابطال پذيري معيار باشد براي گزارههاي تجربي كاربرد دارد نه گزارههاي غير تجربي مانند گزاره هاي عقلي و يا گزاره هاي شهودي. با متري كه مناسب اندازه گيري پارچه است نمي توان آب را اندازه گرفت.
- گزاره ارتباط گناه با بلاياي طبيعي گزاره اي تجربي يا عقلاني نيست بلكه گزاره اي شهودي است كه بايد در پارادايم خودش بررسي شود.
- براي نپذيرفتن اين گزاره شايد بتوان اينگونه استدلال كرد: «پارادايم شما براي ما قابل قبول نيست و ما با وجدان جمعي خودمان حرف شما را قبول نمي كنيم» اين جواب در چارچوب خودش منطقي است اما استفاده از ابطال پذيري به هيچ وجه منطقي نيست.
- گزاره هاي شهودي فقط براي معتقدان به آن پاراديم قبل قبول است. اين قبول هم نياز چنداني به دلايل عقلاني و يا تجربي ندارد.
- نكته قابل توجه اين است كه حكومت نمي تواند مبناي كار خود را بر اساس شهود قرار دهد. كار حكومت بر اساس توافق جمعي و عقل جمعي است. بخصوص وقتی قرار است تصميماتي گرفته شود كه روی زندگی روزمره همه ي مردم تاثیر مي گذارد.
- نكته آخر اينكه لازمه ي بقاء هر باور در دنياي به شدت جهاني شده فروتني و تواضع معرفتشناسانه است. اگر براي گزاره ها دلايل عقلي نداريم و آنها را مبتني بر ايمان خود بيان مي كنيم ملزومات آن را بدانيم و بيان كنيم و گرنه چوب حراج بر ايمان مردم زدهايم
میثم پیله فروش.