روزنامه «ستار» چاپ مالزيا دوم ماه مه 2006 و به نقل از آن، تقريبا همه رسانه هاي جهان ضمن انتشار اين عكس (عكس بالا) پرده از يك ازدواج بي سابقه برداشته بودند. طبق اين گزارش، يك مالزيايي 33 ساله به نام «محمد نور چه موسي» با بانو «ووك كندر» 104 ساله ازدواج كرده است. محمد نور كه قبلا در ارتش مالزيا خدمت مي كرد گفته بود كه صرفا به خاطر علاقه اش، نه هدف هاي مادي با «ووك» ازدواج كرده است، ازدواج صرفا به خاطر پول و سكس و جاذبه زيبايي نيست. من پس از مدتي اقامت در خانه «ووك» و همنشيني با او، احساس كردم كه بدون وي و نبودن در مصاحبتش شادمان نخواهم زيست و گمشده خواهم داشت. لذا، پيشنهاد ازدواج دادم و پذيرفته شد. بدون امضاي قرارداد ازدواج، تضميني نبود كه من بتوانم اوقاتم را با «ووك» بگذرانم، اسلام چنين اجازه اي را نمي دهد. من داراي كار و درآمد كافي هستم و نياز به كمك فردي ديگر را ندارم و طبق شرع اسلام، مكلف به تامين هزينه زن خود هم هستم. همان صحبت كردن با ووك و در جوار او زيستن مرا راضي و اقناع مي كند. مردم نبايد تصور ديگري را از اين ازدواج داشته باشند. ووك كه قبلا چند بار ازدواج كرده بود گفت كه محمد نور مردي مهربان و سربزير است و هنگامي كه به من پيشنهاد ازدواج داد و گفت كه مي خواهد آخرين شوهر من باشد پذيرفتم. او مرا قانع كرد كه چرا مرا كه 104 سال دارم و قادر به خانه داري نيستم و تنها مي توانم برايش حرف بزنم براي همسري در نظر گرفته است و چون قول داد كه آخرين شوهر من خواهد بود و تا پايان عمرم مرا طلاق نخواهد گفت درخواستش را پذيرفتم. طلاقهاي قبلي من صرفا به اين خاطر بود كه داراي فرزند نمي شدم. كوتاهي از من نبود. محمد نور مرا با زحماتي که براي او در اين سن و سال دارم پذيرفته است که فداکاري بزرگي است. هيچ فردي در اين دوره و زمانه نمي آيد براي خود زحمت و درد سر خريداري کند. |
