آرنولد بنت:
داستان نویس انگلیسی ۱۸۶۷،۱۹۳۱ وی برای آنکه ثابت کند آب شهر پاریس از نظر بهداشتی کاملا سالم است، یک لیوان از آن را خورد و در اثر تیفوئید ناشی از آن در گذشت!
آگاتوکلس:
خودکامه سراکیوز ۳۶۱، ۲۸۹ ق.م در اثر قورت دادن خلال دندان خفه شد.
آلن پینکرتون:
موسس آژانس کارآگاهی آمریکا ۱۸۱۹، ۱۸۸۴ هنگام نرمش صبحگاهی به زمین خورد و زبانش لای دندان ماند و زخم شد و در اثر قانقاریای ناشی از این زخم درگذشت.
آیزادورا دانکن:
رقاص آمریکایی ۱۸۷۸، ۱۹۲۷ هنگامی که در اتومبیل بود، شال گردن بلندش به چرخ عقب اتومبیل گیر کرد و گردنش شکست و خفه شد.
اسکندر کبیر:
پادشاه مقدونی ۳۵۶ ،۳۲۳ ق.م به دنبال دو روز میگساری و عیاشی در اثر تب درگذشت.
الکساندر:
پادشاه یونان ۸۹۳،۱ ۱۹۲۰ یک میمون خانگی گازش گرفت و در اثر عفونت خون در گذشت.
تامس آت وی:
نمایشنامه نویس انگلیسی ۱۶۵۲، ۱۶۸۵ مرد فقیری بود. به دنبال روزها گرسنگی سرانجام یک گیته به دست آورد و با آن یک دست پیچ گوشت خرید و از شدت ولع همان لقمه دهان پرکن اول گلو گیرش شد و خفه اش کرد!
تامس می:
مورخ انگلیسی ۵۹۵،۱ ۱۶۵۰ بر اثر بلعیدن غذای زیادی، خفه شد.
جان وینسون:
ماجرا جوی بریتانیا ۱۵۵۷، ۱۶۲۹ وی در ۷۲ سالگی از اسب به زمین افتاد و میخی وارونه بر زمین افتاده بود، در سرش فرو رفت.
جروم ناپلئون بناپارت:
آخرین بناپارت آمریکایی ۱۸۷۸، ۱۹۴۵ در سنترال پارک نیویورک، پایش به زنجیر سگ زنش گرفت و افتاد و در اثر زخم های حاصله در گذشت.
جورج دوک کلارنس:
انگلیسی ۱۴۴۹،۱۴۷۸ به دستور برادرش ریچارد سوم در خمره شراب خفه شد.
زئوکسیس:
نقاش یونان قرن پنجم ق.م به تصویری که از یک ساحره پیر کشیده بود آنقدر خندید که یکی از رگ هایش پاره شد و مرد!
ژراردونرال:
نویسنده فرانسوی ۱۸۰۸ ،۱۸۵۵ با بند پیشبند، خودرا از تیر چراغ برق خیابان حلق آویز کرد.
فرانسیس بیکن:
۱۵۶۱،۱۶۲۶ براثر گرفتاری در یک سرمای ناگهانی گرفتار شد و درگذشت.
فالک فیتز وارن چهارم:
بارون انگلیسی ۱۲۳۰، ۱۲۶۴ در بازگشت از یک جنگل، اسبش در باتلاق افتاد و فالک که زره پوشیده بود، در درون زره اش خفه شد.
کلادیوس اول:
امپراتور روم ۵۴ ب م. ۱۰ ق.م با یک پر آغشته به سم خفه شد.
کنت اریک مگنوس آندرئاس هرس ستنبورگ :
۱۸۶۰، ۱۸۹۵این انگلیسی در اثر خشم ناشی از مستی، با سیخ بخاری به دوستش حمله کرد، اما خودش توی بخاری افتاد و سوخت.
گریگوری یفیموویچ راسپوتین:
۱۸۷۱،۱۹۱۶ وزنه ای به بدنش بستند و در رود نوا غرقش کردند.
لایونل جانسن:
شاعر انگلیسی ۱۸۶۷ ،۱۹۰۲ از روی چهارپایه پشت بار به زمین افتاد و در اثر زخمهای حاصله در گذشت.
لنگی کالیر:
کلکسیونر آمریکایی ۱۸۸۶،۱۹۴۷ در خانه خود و در تله ای مهلک درگذشت. تله را برای دستگیری دزدان کار گذاشته بود.
مارکوس لیسینیوس کراسوس:
سیاستمدار رومی ۱۱۵، ۵۳ ق.م) این رهبر بدنام و صراف رمی به دست سربازان پارتی با ریختن طلای مذاب در حلقش درگذشت.
هنری اول:
پادشاه انگلیسی ۱۰۶۸،۱۱۳۵) در اثر افراط در خوردن مارماهی دچار ناراحتی روده شد و مرد.
یوسف اشماعیلو:
کشتی گیر ترک بر اثر سنگینی طلاهایی که به کمرش بسته بود در دریا غرق شد. چون نتوانست به راحتی شنا کند.
منبع:snar.mihanblog.co
داستان نویس انگلیسی ۱۸۶۷،۱۹۳۱ وی برای آنکه ثابت کند آب شهر پاریس از نظر بهداشتی کاملا سالم است، یک لیوان از آن را خورد و در اثر تیفوئید ناشی از آن در گذشت!
آگاتوکلس:
خودکامه سراکیوز ۳۶۱، ۲۸۹ ق.م در اثر قورت دادن خلال دندان خفه شد.
آلن پینکرتون:
موسس آژانس کارآگاهی آمریکا ۱۸۱۹، ۱۸۸۴ هنگام نرمش صبحگاهی به زمین خورد و زبانش لای دندان ماند و زخم شد و در اثر قانقاریای ناشی از این زخم درگذشت.
آیزادورا دانکن:
رقاص آمریکایی ۱۸۷۸، ۱۹۲۷ هنگامی که در اتومبیل بود، شال گردن بلندش به چرخ عقب اتومبیل گیر کرد و گردنش شکست و خفه شد.
اسکندر کبیر:
پادشاه مقدونی ۳۵۶ ،۳۲۳ ق.م به دنبال دو روز میگساری و عیاشی در اثر تب درگذشت.
الکساندر:
پادشاه یونان ۸۹۳،۱ ۱۹۲۰ یک میمون خانگی گازش گرفت و در اثر عفونت خون در گذشت.
تامس آت وی:
نمایشنامه نویس انگلیسی ۱۶۵۲، ۱۶۸۵ مرد فقیری بود. به دنبال روزها گرسنگی سرانجام یک گیته به دست آورد و با آن یک دست پیچ گوشت خرید و از شدت ولع همان لقمه دهان پرکن اول گلو گیرش شد و خفه اش کرد!
تامس می:
مورخ انگلیسی ۵۹۵،۱ ۱۶۵۰ بر اثر بلعیدن غذای زیادی، خفه شد.
جان وینسون:
ماجرا جوی بریتانیا ۱۵۵۷، ۱۶۲۹ وی در ۷۲ سالگی از اسب به زمین افتاد و میخی وارونه بر زمین افتاده بود، در سرش فرو رفت.
جروم ناپلئون بناپارت:
آخرین بناپارت آمریکایی ۱۸۷۸، ۱۹۴۵ در سنترال پارک نیویورک، پایش به زنجیر سگ زنش گرفت و افتاد و در اثر زخم های حاصله در گذشت.
جورج دوک کلارنس:
انگلیسی ۱۴۴۹،۱۴۷۸ به دستور برادرش ریچارد سوم در خمره شراب خفه شد.
زئوکسیس:
نقاش یونان قرن پنجم ق.م به تصویری که از یک ساحره پیر کشیده بود آنقدر خندید که یکی از رگ هایش پاره شد و مرد!
ژراردونرال:
نویسنده فرانسوی ۱۸۰۸ ،۱۸۵۵ با بند پیشبند، خودرا از تیر چراغ برق خیابان حلق آویز کرد.
فرانسیس بیکن:
۱۵۶۱،۱۶۲۶ براثر گرفتاری در یک سرمای ناگهانی گرفتار شد و درگذشت.
فالک فیتز وارن چهارم:
بارون انگلیسی ۱۲۳۰، ۱۲۶۴ در بازگشت از یک جنگل، اسبش در باتلاق افتاد و فالک که زره پوشیده بود، در درون زره اش خفه شد.
کلادیوس اول:
امپراتور روم ۵۴ ب م. ۱۰ ق.م با یک پر آغشته به سم خفه شد.
کنت اریک مگنوس آندرئاس هرس ستنبورگ :
۱۸۶۰، ۱۸۹۵این انگلیسی در اثر خشم ناشی از مستی، با سیخ بخاری به دوستش حمله کرد، اما خودش توی بخاری افتاد و سوخت.
گریگوری یفیموویچ راسپوتین:
۱۸۷۱،۱۹۱۶ وزنه ای به بدنش بستند و در رود نوا غرقش کردند.
لایونل جانسن:
شاعر انگلیسی ۱۸۶۷ ،۱۹۰۲ از روی چهارپایه پشت بار به زمین افتاد و در اثر زخمهای حاصله در گذشت.
لنگی کالیر:
کلکسیونر آمریکایی ۱۸۸۶،۱۹۴۷ در خانه خود و در تله ای مهلک درگذشت. تله را برای دستگیری دزدان کار گذاشته بود.
مارکوس لیسینیوس کراسوس:
سیاستمدار رومی ۱۱۵، ۵۳ ق.م) این رهبر بدنام و صراف رمی به دست سربازان پارتی با ریختن طلای مذاب در حلقش درگذشت.
هنری اول:
پادشاه انگلیسی ۱۰۶۸،۱۱۳۵) در اثر افراط در خوردن مارماهی دچار ناراحتی روده شد و مرد.
یوسف اشماعیلو:
کشتی گیر ترک بر اثر سنگینی طلاهایی که به کمرش بسته بود در دریا غرق شد. چون نتوانست به راحتی شنا کند.
منبع:snar.mihanblog.co