تفاوت از زمین تا آسمان است

خیلی از ما در مفهوم انسان و آدم به عنوان دو واژه ی جدای از هم ، دچار تردید می شویم و در واقع انسان را همان آدم و آدم را همان انسان فرض می کنیم و یکی می دانیم ، اما ناگفته پیداست که منظور از آدم ، حضرت آدم ابوالبشر است و انسان یک مفهوم عمومی . از این ها گذشته در اندیشه ی ما همواره به آدم و آدم بودن و آدم شدن توجه بیشتری می کنیم. به نظر شما انسان مهم تر است یا آدم و این دو چه ویژگی هایی دارندو یا بایستی داشته باشند. چرا اهل اندیشه و نظر آدم شدن را خیلی دشوار می دانند و حتی غیر ممکن و محال؟ مثل این ضرب المثل که می گویند:
ملا شدن چه آسان ، آدم شدن محال است
و منظور از ملا شدن عالم و باسواد شدن است ، اما منظور از آدم شدن چیست و انسان چه وقتی می تواند ادعا کند که آدم شده است

استاد سهیل به نکته به جا یی اشاره کردید
گر چه این موضوع خیلی جای بحث داره اما به نظر بنده برای انسان شدن باید روح رو پرورش داد طوری که با پرورش روح کالبد وجسم فانی به پرواز در بیاد و به اوج برسه همچنین باید خودشئو از نیازهای مادی ومیل بی نهایت طلبی و.. رها کنه و به کرامت نفس کاملی برسه....

سلام و ممنون از توجهتون ، من با نظر شما کاملا" موافقم ، روح عنصر محرک انسان و عامل واکنش او در مقابل کنش های پیرامونی است ، اگرچه بسیاری تنها مسایل متافیزیک و مکانیزم بدن ، و مغز رو عامل و محرک این مساله می دانند ، اما روح مهم ترین بخش از وجود لایتجزی انسانه که نیاز وافر ، بلکه بسیار ضروری به تربیت و مراقبت داره که در خیلی احوال و اقوال به نفس ، درون ، هوای نفس و امثالهم تعبیر میشه ، اما این نفس و هوای درون را اگر مترتب بر امور فیزیکی بدانیم ، قابل روءیت و لمس نیست ، اما به وضوح احساس میشه و انسان تاثیر به سزای اونو در همه ی رفتارها و احوالات و حرکات و سکنات خودش می بینه و احساس می کنه.شما هم به نکته ی ظریف و خوبی اشاره فرموده اید که مع الاسف خیلی کم تر مورد توجه و امعان نظر و تدقیق مردم و به ویژه اهالی اندیشه و فرهنگ قرار می گیره . باز هم از توجه و پاسخ زیبای شما سپاس گزارم [You must be registered and logged in to see this image.]