نقش آمار در ارائه سیمای روشن تر از هر موضوع و حادثه، غیرقابل انکار است.
لیکن در حادثه کربلا و مسائل قبل و بعد از آن، با توجه به اختلاف نقل ها و منابع
نمی توان در بسیاری از جهات،آمار دقیق و مورد اتفاق ذکر کرد. در عین حال بعضی از
مطالب آماری، حادثه کربلا را گویاتر می سازد.
به همین دلیل به ذکر نمونه هایی از آمار و ارقام می پردازیم:
مدت قیام امام حسین از روز امتناع از بیعت با یزید تا روز عاشورا 175 روز طول کشید:
12 روز در مدینه، 4 ماه و 10 روز در مکه، 23 روز بین راه مکّه تا کربلا،
8 روز در کربلا(2 تا10 محرم).
منزلهایی که بین مکّه تا کوفه بود و امام حسین آنها را پیمود تا به کربلا رسید:
18 منزل بود (معجم البلدان).
فاصله منزلها با هم 3 فرسخ . گاهی 5 فرسخ بود.
منزل های میان کوفه تا شام 14 منزل بود که اهل بیت را در حال اسارت از آنها عبور
دادند.
نامه هایی که از کوفه به امام حسين در مکّه رسید و او را دعوت به آمدن کرده بودند
12000 نامه بود (طبق نقل شیخ مفید).
بیعت کنندگان با مسلم بن عقیل در کوفه 18000 نفر یا 25000 نفر و یا 40000 نفر
بودند.
شهدای کربلا از اولاد ابی طالب که نامشان در زیارت ناحیه آمده است 17 نفر.
شهدای کربلا از اولاد ابی طالب که نامشان در زیارت ناحیه نیامده است 13نفر.
سه نفر هم کودک از بنی هاشم شهید شدند،جمعاً 33 نفر. این افراد به این صورتند:
امام حسین، اولاد امام حسین 3 نفر، اولاد علی 9 نفر، اولاد امام حسن4 نفر،
اولاد عقیل 12 نفر، اولاد جعفر 4 نفر.
غیر از امام حسین و بنی هاشم، شهدایی که نامشان در زیارت ناحیه مقدسه،
و برخی منابع دیگر آمده است 82 نفرند.
غیر از آنان، نام 22 نفر دیگر در منابع متأخرتر آمده است.
جمع شهدای کوفه از یاران امام 138 نفر، تعداد 14 نفر از جمع ای جناح حسینی غلام بودند.
شهدایی که سرهایشان بین قبایل تقسیم شد و از کربلا به کوفه بردند 78 نفر بودند.
تقسیم سرها به این صورت بود:
قیس بن اشعث رئیس بنی کده 13 سر، شمر رئیس هوازن 12 سر، قبیله بنی تمیم 17 سر،
قبیله بنی اسد 16 سر، قبیله مذحج 6 سر، افراد متفرقه از قبایل دیگر 13 سر.
سیدالشّهدا هنگام شهادت 57 سال داشت.
پس از شهادت امام حسین 33 زخم نیزه، ضربه شمشیر، غیر از زخم های تیر بر بدن آن
حضرت بود
شرکت کنندگان در اسب تاختن بر بدن امام 10 نفر بودند.
تعداد سپاه کوفه 33000 نفر بودند که به جنگ امام حسین آمدند. آنچه در نوبت اول آمد
22 هزار نفر بودند به این صورت:
عمر سعد با 6000، سنان با 4000، عروة بن قیس با 4000، شمر با 4000،
شبث بن ربعی با 4000. آنچه بعداً اضافه شدند:
یززد بن رکاب کلبی با 2000، حصین بن نمیر با 4000، مازنی با 3000،
نصر مازنی با 2000 نفر.
سیدالشّهدا در روز عاشورا برای 10 نفر مرثیه خواند و در شهادتشان سخنانی فرمود
و آنان را دعا و یا دشمنانشان را نفرین کرد.
اینان عبارتند از: علی اکبر، عباس، قاسم، عبدالله بن حسن، عبدالله طفل شیرخوار،
مسلم بن عوسجه، حبیب بن مظاهر، حر بن یزید ریاحی، زهیر بن قین و جون.
و در شهادت دو نفر بر آنان درود فرستاد: مسلم و هانی.
امام حسین بر بالین 7 نفر از شهدا پیاده بر بالین رفت: مسلم بن عوسجه، حرّ،
واضح رومی، جون، عباس، علی اکبر، قاسم.
سر سه شهید را روز عاشورا به جانب امام حسین انداختند:
عبدالله عمیر کلبی، عمرو بن جناده، عابس بن ابی شبیب شاکری.
سه نفر را را روز عاشورا قطعه قطعه کردند: علی اکبر، عباس، عبدالرحمن بن عمیر.
مادر 9 نفر از شهدای کربلا در روز عاشورا حضور داشتند و شاهد شهادت پسرشان بودند:
عبدالله بن حسین که مادرش رباب بود، عون بن عبدالله جعفر مادرش زینب،
قاسم بن حسن مادرش رمله، عبدالله بن حسن مادرش بنت شلیل جیلیّه،
عبدالله بن مسلم مادرش رقیه دختر علی، محمد بن ابی سعیدبن عقیل، عمروبن جناده،
عبدالله بن وهب کلبی مادرش ام وهب، علی اکبر(بنا به قولی مادرش لیلی، که ثابت نیست.)
5 کودک نابالغ در کربلا شهید شدند:
عبدالله رضیع شیر خوار امام حسین، عبدالله بن حسن، محمد بن ابی سعید بن عقیل،
قاسم بن حسن، عمروبن جناده انصاری.
5 نفر از شهدای کربلا از اصحاب رسول خدا بودند:
انس بن حرث کاهلف حبیب بن مظاهر، مسلم بن عوسجه، هانی بن عروه،
عبدالله بنبقطر عمیری.
در رکاب سیدالشّهدا 15 غلام شهید شدند:
نصر و سعد(از غلامان علی )، منجح (غلام امام مجتبی )،
اسلم و قارب (غلامان امام حسین)، حرث غلام حمزه، جون غلام ابوذر،
رافع غلام مسلم ازدی، سعد غلام عمر صیداوی،
سالم غلام بنی المدینه، سالم غلام عبدی، شوذب غلام شاکر، شیب غلام حرث جابری،
واضح غلام حرث سلمانی. این 14 نفر در کربلا شهید شدند. سلمان غلام امام حسین،
که آن حضرت او را به بصره فرستاد و آنجا شهید شد.
2 نفر از یاران امام حسین روز عاشورا اسیر و شهید شدند:
سوار بن منعم و موقع بن ثمامه صیداوی.
4 نفر در کربلا پس شهادت آن حضرت به شهادت رسیدند:
سعد بن حرث و برادرش ابوالحتوف، سویدبن ابی مطاع(که مجروح بود) و
محمدبن ابی سعید بن عقیل.
7 نفر در حضور پدرشان شهید شدند:
علی اکبر، عبدالله بن حسین، عمروبن جناده، عبدالله بن یزید، عبیدالله بن یزید، مجمع بن عائذ،
عبد الرحمن بن مسعود.
زنی که در کربلا شهید شد مادر وهب (همسر عبدالله عمیر کلبی) بود.
زنانی که در کربلا بودند:
زینب، ام کلثوم، فاطمه، صفیه، رقیه، ام هانی(این 6 نفر از اولاد امیرالمؤمنین بودند)،
فاطمه سکینه (دختران سیدالشّهدا)، رباب، عاتکه، مادر محسن بن حسن،
دختر مسلم بن عقیل، فضه نوبیّه، کنیز خاص حسین ، مادر وهب بن عبدالله.
5 نفر از زنان خیام حسینی به طرف دشمن بیرون آمده و حمله یا اعتراض کردند:
کنیز مسلم بن عوسجه، ام وهب زن عبدالله کلبی، مادر عبدالله کلبی، زینب کبری،
مادر عمروبن جناده.
nja-behesht.blogfa.co
لیکن در حادثه کربلا و مسائل قبل و بعد از آن، با توجه به اختلاف نقل ها و منابع
نمی توان در بسیاری از جهات،آمار دقیق و مورد اتفاق ذکر کرد. در عین حال بعضی از
مطالب آماری، حادثه کربلا را گویاتر می سازد.
به همین دلیل به ذکر نمونه هایی از آمار و ارقام می پردازیم:
مدت قیام امام حسین از روز امتناع از بیعت با یزید تا روز عاشورا 175 روز طول کشید:
12 روز در مدینه، 4 ماه و 10 روز در مکه، 23 روز بین راه مکّه تا کربلا،
8 روز در کربلا(2 تا10 محرم).
منزلهایی که بین مکّه تا کوفه بود و امام حسین آنها را پیمود تا به کربلا رسید:
18 منزل بود (معجم البلدان).
فاصله منزلها با هم 3 فرسخ . گاهی 5 فرسخ بود.
منزل های میان کوفه تا شام 14 منزل بود که اهل بیت را در حال اسارت از آنها عبور
دادند.
نامه هایی که از کوفه به امام حسين در مکّه رسید و او را دعوت به آمدن کرده بودند
12000 نامه بود (طبق نقل شیخ مفید).
بیعت کنندگان با مسلم بن عقیل در کوفه 18000 نفر یا 25000 نفر و یا 40000 نفر
بودند.
شهدای کربلا از اولاد ابی طالب که نامشان در زیارت ناحیه آمده است 17 نفر.
شهدای کربلا از اولاد ابی طالب که نامشان در زیارت ناحیه نیامده است 13نفر.
سه نفر هم کودک از بنی هاشم شهید شدند،جمعاً 33 نفر. این افراد به این صورتند:
امام حسین، اولاد امام حسین 3 نفر، اولاد علی 9 نفر، اولاد امام حسن4 نفر،
اولاد عقیل 12 نفر، اولاد جعفر 4 نفر.
غیر از امام حسین و بنی هاشم، شهدایی که نامشان در زیارت ناحیه مقدسه،
و برخی منابع دیگر آمده است 82 نفرند.
غیر از آنان، نام 22 نفر دیگر در منابع متأخرتر آمده است.
جمع شهدای کوفه از یاران امام 138 نفر، تعداد 14 نفر از جمع ای جناح حسینی غلام بودند.
شهدایی که سرهایشان بین قبایل تقسیم شد و از کربلا به کوفه بردند 78 نفر بودند.
تقسیم سرها به این صورت بود:
قیس بن اشعث رئیس بنی کده 13 سر، شمر رئیس هوازن 12 سر، قبیله بنی تمیم 17 سر،
قبیله بنی اسد 16 سر، قبیله مذحج 6 سر، افراد متفرقه از قبایل دیگر 13 سر.
سیدالشّهدا هنگام شهادت 57 سال داشت.
پس از شهادت امام حسین 33 زخم نیزه، ضربه شمشیر، غیر از زخم های تیر بر بدن آن
حضرت بود
شرکت کنندگان در اسب تاختن بر بدن امام 10 نفر بودند.
تعداد سپاه کوفه 33000 نفر بودند که به جنگ امام حسین آمدند. آنچه در نوبت اول آمد
22 هزار نفر بودند به این صورت:
عمر سعد با 6000، سنان با 4000، عروة بن قیس با 4000، شمر با 4000،
شبث بن ربعی با 4000. آنچه بعداً اضافه شدند:
یززد بن رکاب کلبی با 2000، حصین بن نمیر با 4000، مازنی با 3000،
نصر مازنی با 2000 نفر.
سیدالشّهدا در روز عاشورا برای 10 نفر مرثیه خواند و در شهادتشان سخنانی فرمود
و آنان را دعا و یا دشمنانشان را نفرین کرد.
اینان عبارتند از: علی اکبر، عباس، قاسم، عبدالله بن حسن، عبدالله طفل شیرخوار،
مسلم بن عوسجه، حبیب بن مظاهر، حر بن یزید ریاحی، زهیر بن قین و جون.
و در شهادت دو نفر بر آنان درود فرستاد: مسلم و هانی.
امام حسین بر بالین 7 نفر از شهدا پیاده بر بالین رفت: مسلم بن عوسجه، حرّ،
واضح رومی، جون، عباس، علی اکبر، قاسم.
سر سه شهید را روز عاشورا به جانب امام حسین انداختند:
عبدالله عمیر کلبی، عمرو بن جناده، عابس بن ابی شبیب شاکری.
سه نفر را را روز عاشورا قطعه قطعه کردند: علی اکبر، عباس، عبدالرحمن بن عمیر.
مادر 9 نفر از شهدای کربلا در روز عاشورا حضور داشتند و شاهد شهادت پسرشان بودند:
عبدالله بن حسین که مادرش رباب بود، عون بن عبدالله جعفر مادرش زینب،
قاسم بن حسن مادرش رمله، عبدالله بن حسن مادرش بنت شلیل جیلیّه،
عبدالله بن مسلم مادرش رقیه دختر علی، محمد بن ابی سعیدبن عقیل، عمروبن جناده،
عبدالله بن وهب کلبی مادرش ام وهب، علی اکبر(بنا به قولی مادرش لیلی، که ثابت نیست.)
5 کودک نابالغ در کربلا شهید شدند:
عبدالله رضیع شیر خوار امام حسین، عبدالله بن حسن، محمد بن ابی سعید بن عقیل،
قاسم بن حسن، عمروبن جناده انصاری.
5 نفر از شهدای کربلا از اصحاب رسول خدا بودند:
انس بن حرث کاهلف حبیب بن مظاهر، مسلم بن عوسجه، هانی بن عروه،
عبدالله بنبقطر عمیری.
در رکاب سیدالشّهدا 15 غلام شهید شدند:
نصر و سعد(از غلامان علی )، منجح (غلام امام مجتبی )،
اسلم و قارب (غلامان امام حسین)، حرث غلام حمزه، جون غلام ابوذر،
رافع غلام مسلم ازدی، سعد غلام عمر صیداوی،
سالم غلام بنی المدینه، سالم غلام عبدی، شوذب غلام شاکر، شیب غلام حرث جابری،
واضح غلام حرث سلمانی. این 14 نفر در کربلا شهید شدند. سلمان غلام امام حسین،
که آن حضرت او را به بصره فرستاد و آنجا شهید شد.
2 نفر از یاران امام حسین روز عاشورا اسیر و شهید شدند:
سوار بن منعم و موقع بن ثمامه صیداوی.
4 نفر در کربلا پس شهادت آن حضرت به شهادت رسیدند:
سعد بن حرث و برادرش ابوالحتوف، سویدبن ابی مطاع(که مجروح بود) و
محمدبن ابی سعید بن عقیل.
7 نفر در حضور پدرشان شهید شدند:
علی اکبر، عبدالله بن حسین، عمروبن جناده، عبدالله بن یزید، عبیدالله بن یزید، مجمع بن عائذ،
عبد الرحمن بن مسعود.
زنی که در کربلا شهید شد مادر وهب (همسر عبدالله عمیر کلبی) بود.
زنانی که در کربلا بودند:
زینب، ام کلثوم، فاطمه، صفیه، رقیه، ام هانی(این 6 نفر از اولاد امیرالمؤمنین بودند)،
فاطمه سکینه (دختران سیدالشّهدا)، رباب، عاتکه، مادر محسن بن حسن،
دختر مسلم بن عقیل، فضه نوبیّه، کنیز خاص حسین ، مادر وهب بن عبدالله.
5 نفر از زنان خیام حسینی به طرف دشمن بیرون آمده و حمله یا اعتراض کردند:
کنیز مسلم بن عوسجه، ام وهب زن عبدالله کلبی، مادر عبدالله کلبی، زینب کبری،
مادر عمروبن جناده.
nja-behesht.blogfa.co