افسوس عکاس

حالا که به گذشته نگاه میکنم، تو رو میبینم که لای ملحفه سفید پیچیده بودن؛ موهات وِزوِزی و به هم چسبیده بود؛ با یه گردنبد طلایی که نورِ بیرَمَقی داشت؛ یه تصویرِ گویا. بازتابِ همه خواسته هام، تو این تصویر، به من خیره شدن.
خدایا! ای کاش هیچوقت دُکمه شاتِرِ دوربینو فشار نمیدادم. گاهی بهتره آدم فراموش کنه....
رادیو اینترنتی ایران صدا
[You must be registered and logged in to see this link.]