اولاً اينكه قرآن مىفرمايد: «إنّما يَتقبّل اللّه من المتّقين»(سوره مائده، آيه 27)، تقوا درجاتى دارد. به همين دليل، كلمه (أتقى) يعنى با تقواتر، در قرآن آمده است: «انّ أكرمكم عند اللّه أتقاكم»( سوره حجرات، آيه 13.) و اكثر افراد عادّى و خلافكار هم مرحلهاى از تقوى را دارا مىباشند و گرنه هيچ كار خيرى انجام نمىدادند و از هيچ گناهى دست برنمىداشتند.
ثانياً اگر گفتند دولت فقط فارغ التحصيلان دانشگاه را مىپذيرد، مراد آن است كه شرط استخدام رسمى، فارغ التحصيل دانشگاه بودن است، نه اينكه ديگران حقّ هيچ گونه كارى ندارند و يا اگر كارى انجام دهند، پاداششان ضايع مىشود.
ثالثاً پذيرش عمل نيز درجاتى دارد: قبول عادّى، قبول شايسته، «بقبول حسن»( سوره آلعمران، آيه 37) و قبول برتر كه در دعا مىخوانيم: «و تقبّل باحسن قبولك»(دعاى وداع ماه رمضان.) بنابراين، هركس به مقدار تقوايى كه دارد كارش قبول مىشود.
به همين دليل پاداشهاى قرآن نسبت به افراد و كارها و شرايط، متفاوت است؛
بعضى كارها پاداش دو برابر دارد: «ضِعفَين»(سوره بقره، آيه 265)
بعضى كارها پاداش چند برابر دارد: «أضعافاً»(سوره بقره، آيه 245)
بعضى كارها پاداش ده برابر دارد: «فله عَشرُ أمثالها»(سوره انعام، آيه 160)
بعضى كارها پاداش هفتصد برابر دارد: «كمَثل حبَّة أنبَتَت سَبع سَنابِل فى كلّ سُنبلَةٍ مِأةُ حَبّة»(سوره بقره، آيه 261)
بعضى كارها پاداشى دارد كه هيچ كس، جز خدا آن را نمىداند: «فلا تعلم نفس ما اخفى لهم»(سوره سجده، آيه 17)
و اين تفاوتها بر اساس تفاوت نيّت و نوع كار است.
ثانياً اگر گفتند دولت فقط فارغ التحصيلان دانشگاه را مىپذيرد، مراد آن است كه شرط استخدام رسمى، فارغ التحصيل دانشگاه بودن است، نه اينكه ديگران حقّ هيچ گونه كارى ندارند و يا اگر كارى انجام دهند، پاداششان ضايع مىشود.
ثالثاً پذيرش عمل نيز درجاتى دارد: قبول عادّى، قبول شايسته، «بقبول حسن»( سوره آلعمران، آيه 37) و قبول برتر كه در دعا مىخوانيم: «و تقبّل باحسن قبولك»(دعاى وداع ماه رمضان.) بنابراين، هركس به مقدار تقوايى كه دارد كارش قبول مىشود.
به همين دليل پاداشهاى قرآن نسبت به افراد و كارها و شرايط، متفاوت است؛
بعضى كارها پاداش دو برابر دارد: «ضِعفَين»(سوره بقره، آيه 265)
بعضى كارها پاداش چند برابر دارد: «أضعافاً»(سوره بقره، آيه 245)
بعضى كارها پاداش ده برابر دارد: «فله عَشرُ أمثالها»(سوره انعام، آيه 160)
بعضى كارها پاداش هفتصد برابر دارد: «كمَثل حبَّة أنبَتَت سَبع سَنابِل فى كلّ سُنبلَةٍ مِأةُ حَبّة»(سوره بقره، آيه 261)
بعضى كارها پاداشى دارد كه هيچ كس، جز خدا آن را نمىداند: «فلا تعلم نفس ما اخفى لهم»(سوره سجده، آيه 17)
و اين تفاوتها بر اساس تفاوت نيّت و نوع كار است.