کفش‌های کوهنوردی با کفش‌های پیاده‌روی متفاوتند و معمولاً ساق بلندتری نسبت به آن ها دارند، سفت تر و عایق ترند. جنس این کفش‌ها می‌تواند چرمی، پلاستیکی، یا از مواد حرارتی مدرن مانند کولار (kevlar) باشد.
ساق‌های بلند و سفتی کفش‌های کوهنوردی به کوهنوردان در مناطقی با شیب زیاد کمک می‌کند و این در حالیست که کفش یا پوتین‌های انعطاف پذیر در چنین نقاطی می‌توانند منجر به سر خردن یا افتادن فرد شوند. این سفتی در کفش‌ها به طور سنتی با استفاده از یک ساق کامل ایجاد می‌شود ولی برخی تولیدکنندگان از فیبر کربن برای ایجاد سفتی مورد نیاز استفاده می‌کنند.
کفش‌های کوهنوردی غالباً به شکلی طراحی شده‌اند که با کرامپون قابل استفاده باشند و برای این کار، حاشیه‌ها به سمت انگشتان و پاشنه قالب ریزی شده‌اند که جای خوبی برای اتصال کرامپون‌ها ایجاد می‌کند. سفتی کفش، دقت کرامپون را بالا می‌برد و به فرد اجازه می‌دهد در شرایط دشوارتر و شیب‌های زیاد نیز گام بردارد.
یک مورد مهم دیگر در کفش‌های کوهنوردی گرم نگه داشتن پا هست. برای جلوگیری از سرمازدگی در سرماهای شدید، سیستم عایق سازی گرمایی در کفش به کار برده می‌شود. کفش‌های سبک‌تر در رده‌بندی کفش‌های کوهنوردی جزو کفش‌های تک‌پوش هستند. این کفش‌ها به عنوان یک واحد عایق گرمایی عمل می‌کنند. کفش‌های دوپوش جزو دسته دیگر هستند که معمولاً از یک پوسته غیر گرمایشی و یک لایه گرمایشی جداشدنی تشکیل می‌شوند و معمولاً جنس لایه بیرونی چرم یا پلاستیک است. کفش‌های دوپوش برای محافظت طولانی مدت از پا در هوای سرد هستند. اگر لایه داخلی خیس شود می‌توان آن را جدا کرد و داخل یک کیسه خواب خشک نمود. از آن‌جایی که این امکان برای کفش‌های تک‌پوش وجود ندارد، این دسته از کفش‌ها برای برنامه‌های چندروزه در هوای سرد مناسب نیستند.برای شنیدن صوت مورد نظر به سایت رادیو اینترنتی ایران صدا به این آدرس مراجعه نمایید.
[You must be registered and logged in to see this link.]
ساق‌های بلند و سفتی کفش‌های کوهنوردی به کوهنوردان در مناطقی با شیب زیاد کمک می‌کند و این در حالیست که کفش یا پوتین‌های انعطاف پذیر در چنین نقاطی می‌توانند منجر به سر خردن یا افتادن فرد شوند. این سفتی در کفش‌ها به طور سنتی با استفاده از یک ساق کامل ایجاد می‌شود ولی برخی تولیدکنندگان از فیبر کربن برای ایجاد سفتی مورد نیاز استفاده می‌کنند.
کفش‌های کوهنوردی غالباً به شکلی طراحی شده‌اند که با کرامپون قابل استفاده باشند و برای این کار، حاشیه‌ها به سمت انگشتان و پاشنه قالب ریزی شده‌اند که جای خوبی برای اتصال کرامپون‌ها ایجاد می‌کند. سفتی کفش، دقت کرامپون را بالا می‌برد و به فرد اجازه می‌دهد در شرایط دشوارتر و شیب‌های زیاد نیز گام بردارد.
یک مورد مهم دیگر در کفش‌های کوهنوردی گرم نگه داشتن پا هست. برای جلوگیری از سرمازدگی در سرماهای شدید، سیستم عایق سازی گرمایی در کفش به کار برده می‌شود. کفش‌های سبک‌تر در رده‌بندی کفش‌های کوهنوردی جزو کفش‌های تک‌پوش هستند. این کفش‌ها به عنوان یک واحد عایق گرمایی عمل می‌کنند. کفش‌های دوپوش جزو دسته دیگر هستند که معمولاً از یک پوسته غیر گرمایشی و یک لایه گرمایشی جداشدنی تشکیل می‌شوند و معمولاً جنس لایه بیرونی چرم یا پلاستیک است. کفش‌های دوپوش برای محافظت طولانی مدت از پا در هوای سرد هستند. اگر لایه داخلی خیس شود می‌توان آن را جدا کرد و داخل یک کیسه خواب خشک نمود. از آن‌جایی که این امکان برای کفش‌های تک‌پوش وجود ندارد، این دسته از کفش‌ها برای برنامه‌های چندروزه در هوای سرد مناسب نیستند.برای شنیدن صوت مورد نظر به سایت رادیو اینترنتی ایران صدا به این آدرس مراجعه نمایید.
[You must be registered and logged in to see this link.]