شب ، سرشار از سکوت و فهمیدن است . در پس روز ، نگاه انسان به شب است . فکر بیشتر . خیره شدن ، عادت مالوف هر آدم از هیاهوی روز گریخته و به دل شب پناه آورده . راستی از پگاه که روشنی روز را دیدم تا الآن که مجبور به سکونم و شاید بخوابم ، چه کرده ام ، چه گفته ام ، چرا خندیده ام - اگر خندیده ام و چرا گریسته ام - اگر گریه کرده ام . آیا دل کسی را شکسته ام ، آیا کسی را از خودم رنجانده ام ؟ اصلا" با خودم فکر کرده ام که فلان دوستم که اورا دوست می دارم ، شاید مشکلی داشته باشد ، آیا به او نزدیک شدم ویا به او فرصت و امکانی داده ام که به من نزدیک بشود ، آیا کاری کرده ام که درد دلش را به من بگوید و مرا راز دار و محرم خودش بداند؟ از صبح تا الآن چه کارهایی انجام داده ام و چرا ؟ آیا خودم را می شناسم و آیا یک گام دیگر به شناخت وجود خودم نزدیک شده ام ؟ چه نوشته ام و چه گفته ام و با چه هدفی ؟ آیا دوستان از نوشته هایم استفاده کرده اند و یا همه اش از سر سرگرمی و وقت گذرانی بوده ؟!
شب ، زیباست ، حتی اگر غمگین باشی ، حتی اگر نتوانی بخوابی . شب ، فرصت محاسبه است . شب اگر مثل روز باشد که معناندارد! شب ، طرح زندگی فرداست و روزی دیگر که باز نفس می کشیم و باز خدارا شکر می کنیم که زنده ایم و روزی دیگر را فرصت داریم تا زندگی کنیم و بر شناخت خود بیفزاییم و اندیشه های خوب را از بد جدا کنیم و آنها را به منصه ظهور برسانیم . شب برای این است که با خود بگوییم :
راستی من کی ام ؟ چه می کنم ؟ از کجا آمده ام ، چرا آمده ام ، چرا هستم و به کجا می روم و چرا ؟!
شب ، یعنی فهم همه ی کمالات هستی ، همه ی مفاهیم ناب عشق و زیستن ! شب به ما می گوید همان طور که خورشید روز بالا می آید ، به شب که می رسد افول می کند و ماه جای او را می گیرد . شب ، یک دور تسلسل نیست ، یک نقاشی زیبا از جلوه های سرمستی در زلال پدیده های خالق است . شب ، یعنی مرور همه ی تاریخ ! شب ، پی بردن به عظمت خداست هنگامی که بال های پرواز فکر به سمت کهکشان های دور ونزدیک می روند ، ستاره ها و ماه و سیارات را پشت سر می گذارند و در بین همه ی لایه های نظم و رنگارنگی ، دلتنگی ها را با قطره ی اشکی به امید خنده های فردا می سپارند. شب خوش !
شب ، زیباست ، حتی اگر غمگین باشی ، حتی اگر نتوانی بخوابی . شب ، فرصت محاسبه است . شب اگر مثل روز باشد که معناندارد! شب ، طرح زندگی فرداست و روزی دیگر که باز نفس می کشیم و باز خدارا شکر می کنیم که زنده ایم و روزی دیگر را فرصت داریم تا زندگی کنیم و بر شناخت خود بیفزاییم و اندیشه های خوب را از بد جدا کنیم و آنها را به منصه ظهور برسانیم . شب برای این است که با خود بگوییم :
راستی من کی ام ؟ چه می کنم ؟ از کجا آمده ام ، چرا آمده ام ، چرا هستم و به کجا می روم و چرا ؟!
شب ، یعنی فهم همه ی کمالات هستی ، همه ی مفاهیم ناب عشق و زیستن ! شب به ما می گوید همان طور که خورشید روز بالا می آید ، به شب که می رسد افول می کند و ماه جای او را می گیرد . شب ، یک دور تسلسل نیست ، یک نقاشی زیبا از جلوه های سرمستی در زلال پدیده های خالق است . شب ، یعنی مرور همه ی تاریخ ! شب ، پی بردن به عظمت خداست هنگامی که بال های پرواز فکر به سمت کهکشان های دور ونزدیک می روند ، ستاره ها و ماه و سیارات را پشت سر می گذارند و در بین همه ی لایه های نظم و رنگارنگی ، دلتنگی ها را با قطره ی اشکی به امید خنده های فردا می سپارند. شب خوش !