دوچرخه تنها راه نجات آسمان تهران است | |||
گاهی سوژه کنار تو است و تو به دنبال سوژه می گردی. نمونه اش علی محمد اسحاقی همکارمان در خبرگزاری مهر که در آستانه 60 سالگی روزانه 18 کیلومتر رکاب می زند. در این وانفسای دود و دم پایتخت او شاید نمونه خوبی برای راه گریز از ترافیک و آلودگی هوا باشد. | |||
به گزارش خبرنگار مهر، علی محمد اسحاقی تنها راه حل نجات تهران از آلودگی و ترافیک را گسترش فرهنگ استفاده از دوچرخه به عنوان وسیله نقلیه می داند و آرزو می کند تهران روزی را ببیند که دوچرخه سواران جای خودروهای پر دود و دم و شلوغ را بگیرند. از نظر او این امر زمانی اتفاق می افتد که دست اندرکاران دولتی و مسئولین شهر به دوچرخه سواران بهای بیشتری بدهند. * خبر گزاری مهر- گروه اجتماعی: از چه زمانی سوار دوچرخه می شوی؟ - علی محمد اسحاقی: از سال 1367 تا حالا. دقیقا بعد از اینکه خودروی خود را فروختم. البته قبل از آن هم در جوانی دوچرخه سوار می شدم. * یعنی در جوانی دوچرخه سوار حرفه ای بودی؟ - نه به این شکل ولی همیشه از فاصله ماهشهر تا سربندر خوزستان را که حدود 80 کیلومتر می شود را رکاب می زدم. *چند سال داری؟ - 58 سال. * حالا چرا دوچرخه؟ - چون واقعا رفت و آمد با اتوبوس برایم سخت بود و از طرفی دیدم رفت و آمد با دوچرخه برایم آسان تر است. *الان دقیقا چه مسیری را رکاب می زنی؟ - صبح ها از خیابان پیروزی تا نجات الهی و شبها هم برعکس. * چند کیلومتر می شود؟ - حدود 18 کیلومتری هست. [You must be registered and logged in to see this image.] * مردم وقتی تو را سوار دوچرخه می بینند، چه واکنشی نشان می دهند؟ - واکنشها جالب است. بیشتر مردم استقبال می کنند. به خصوص خانمها من را تشویق می کنند و خسته نباشید می گویند. * توی مسیر هم کسی را دیدی که مثل خودت سوار دوچرخه شود؟ - بله. جوانی 22 یا 23 ساله که کارمند بانک است و گویا از سرپیچ شمیران می آید. پیرمردی هم هست که سنش از من بیشتر است و دوچرخه قدیمی دارد که خیلی از مواقع می بینمش. در کل در مسیری که می آیم 10 نفر را می بینم که مثل خودم با دوچرخه رفت و آمد می کنند. * صبحها که سرحالی؛ ولی شبها با وجود خستگی کار چه جوری رکاب می زنی؟ - دیگر عادت کرده ام، تازه شبها زودتر هم می رسم. *از تاریکی شب نمی ترسی که با ماشین تصادف کنی؟ - برای دوچرخه ام لامپ خریدم. * تا حالا به سرت زده که مثلا پشت یک ماشین یا اتوبوس را بگیری و بخواهی با استفاده از آن حرکت کنی؟ - نه این کارها خطرناک است و نسبت به سنم این مسائل را رعایت می کنم. * از خط ویژه هم رد می شوی؟ - نه خطرناک است. *کلاه کاسکت چطور، استفاده می کنی یا نه؟ -نه. هنوز نخریدم. بگذارید پولدار شوم کلاه هم می خرم. * پلیس بابت کلاه جریمه ات نکرده است؟ - نه! فقط یک شب داشتم خیابان را خلاف می رفتم که ماشین پلیس با بلندگو اعلام کرد که " دوچرخه سوار داری خلاف می روی، برگرد." *چرا خلاف می رفتی؟ - چون ترافیک بود. * تابستانها که هوا خوب است، زمستانها چه کار می کنی، سردت نمی شود؟ - خوب سردم می شود ولی کلاه و دستکش خریدم. البته روزهایی هم که بارندگی باشد با دوچرخه نمی آیم. * آقای اسحاقی! آخرین باری که دکتر رفتی کی بود؟ - دو سال پیش، برای عمل بینی. خدا را شکر مریضی خاصی ندارم و سالم سالمم.
* فکر می کنی سلامتی ات با دوچرخه سواری رابطه ای دارد؟ - قطعا. من حدود 10 کیلو از لحاظ وزنی با دوچرخه سواری کم کرده ام. * وقتی که دوچرخه سواری، فکر و خیال هم می کنی؟ - بله. بعضی موقع ها که رکاب می زنم به مشکلات زندگی هم فکر می کنم. * اگر شهردار بودی، چه امکاناتی برای دوچرخه سوارها ایجاد می کردی؟ - مثل چین که برای دوچرخه سواران مسیر ویژه گذاشته اند، برای دوچرخه سواران مسیر جداگانه ای می ساختم..شاید این طوری تعداد دوچرخه سوارها هم بیشتر شود. * بدترین خاطره ات از دوچرخه سواری چیست؟ - دوباری که پنچر کردم. یک روز می خواستم زود برسم به زیارت عاشورای اداره که صبحهای سه شنبه برگزار می شود، نزدیک پیچ شمیران، دوچرخه ام پنچر شد و پیاده تا خبرگزاری آمدم. * بهترین خاطره چطور؟ - اینکه بعضی از موقع ها می توانم به دیگران کمک کنم و وسایلشان را ترک دوچرخه ام بگذارم و تا مسافتی برایشان ببرم. * غیر از محل کارت با دوچرخه جای دیگر می روی؟ - بله خرید خانه را هم با دوچرخه می روم. [You must be registered and logged in to see this image.] * بیشترین مسافتی که رفتی کجا بود؟ - از خانه تا بهشت زهرا. رفتم و برگشتم. * تاحالا شده کسی از اقوام و آشنایان به خاطر شما به دوچرخه سواری علاقمند شده باشد؟ -بله. دخترم ولی به دلیل محدودیتهای جامعه خودش دوست ندارد سوار شود. * فکر می کنی چرا مردم دوچرخه سوار نمی شوند؟ - چون هم به خستگی آن فکر می کنند و هم یک جورهایی تنبل شده اند. *به عنوان یک دوچرخه سوار چه توصیه ای برای شهروندان داری؟ - اگر همه مثل من دوچرخه سوار بودند، نه ترافیک بود و نه آلودگی هوا. به نظرم دوچرخه تنها راه نجات آسمان تهران از آلودگی هواست. ---------------------------------------------- |