داداش هاي نسل جديد يا داش مشدي هاي نسل جديد ابروهاي نازکي دارند. زير ابرو را برمي دارند و برخي نيز تيغ زير ابروي شان مي اندازند. راستش وقتي به قيافه هاشان دقيق مي شوم تفاوت بين برداشتن ابرو و تيغ انداختن زير ابرو را مي فهمم. داداش هاي نسل جديد موهاي شان را عمودي درست مي کنند، انگار که دور سرشان «مو ربا»(بر وزن آهن ربا) قرار گرفته باشد. داداش هاي نسل جديد صورت هاي براقي دارند و گاه لب هاي شفافي. داداش هاي نسل جديد دوست دارند اداي داداش هاي نسل قديم را دربياورند و به همين خاطر به قهوه خانه هاي قديمي مي روند تا قليان دود کنند. داداش هاي نسل جديد قليان ميوه اي مي کشند و دودي به اندازه آتش اژدها از دهان شان بيرون مي فرستند. داداش هاي نسل جديد گردن بندهاي عجيبي به گردن مي اندازند و انگشترهاي غريبي به دست مي کنند، گردن بندها و انگشترهايي که آدم را ياد فيلم هاي مربوط به دزدان دريايي و هفت تيرکش ها مي اندازد. داداش هاي نسل جديد در قهوه خانه هاي قديمي مورد توجه داداش هاي نسل قديم قرار مي گيرند و داداش هاي نسل قديم از اينکه يکي از داداش هاي نسل جديد کنارشان بنشيند لذتي عجيب مي برند... داداش هاي قديمي آرام سر صحبت را باز مي کنند تا به نتيجه اي برسند. داداش هاي نسل جديد هم که در برابر داداش هاي نسل قديم کم آورده اند، قهوه خانه هاي مدل جديدي را به عنوان «سفره خانه يا قهوه خانه سنتي» پاتوق مي کنند تا دور از نظربازي مردان قديمي، راحت داداش بازي نسل جديدشان را به نمايش يکديگر بگذارند.
