[You must be registered and logged in to see this image.]
روانشناسان معتقدند بازي نقش مهمي در رشد و آموزش فكري، اجتماعي و عاطفي كودكان بازي مي‌كند
پياژه مي‌گويد كودكان به هنگام بازي تجربه كسب مي‌كنند، به رابطه علت و معلولي بين روابط پي مي‌برند، ادراك و تصورخود را رشد مي‌دهند و به اين ترتيب به ساختن مفاهيم درذهن و روان خود مي‌پردازند.
به عبارتي، كودكان از طريق بازي‌هاي گوناگون، بسياري از قوانين و قواعد زندگي جمعي را فرا مي‌گيرند. بنابراين بزرگسالان بايد با توجه به نقش بازي درآموزش كودكان، امكان انجام بازي‌هاي خلاق را براي آنها فراهم آورند.
توانايي‌ها و اعتماد به نفسي كه كودك از طريق بازي كسب مي‌كند بسيارآسانتر از آموزش سنتي به دست مي‌ايد. چرا كه كودك دربازي؛ صميمانه و آزادانه، احساسات خود را ابراز مي‌كند و قواعد ارتباط با كودكان هم‌سن خويش را مي‌آموزد كه درنهايت به نوعي فهم ارتباطي مي‌انجامد.
بنابراين، بازي نه تنها باعث رشد ذهن و هوش كودك مي‌شود بلكه معمولا به او كمك مي‌كند تا بتواند مشكلات عاطفي واجتماعي خود را حل كند.
كودكاني كه دربعضي موارد به سختي خود را با قواعد و مقررات تطبيق مي‌دهند، ازطريق بازي با كودكان هم سن و سال خود مي‌آموزند كه بايد به قوانين احترام بگذارند.
اما از سوي ديگر، بازي وسيله‌اي نيز براي كشف استعدادها و قابليت‌هاي كودك است. بازي مي‌تواند به ما نشان دهد كه كودك درچه سطحي از رشد قراردارد و به چه چيزي علاقه‌مند است. با اين شناخت و با بكارگيري ابزار و رفتارمناسب، بهترمي‌توان باعث شكوفايي هرچه بيشتراين استعدادها و توانايي‌ها شد. [تئوري‌هاي رشد كودك و سلامت روان]
دراين ميان، به يك نكته بايد توجه اساسي داشت، درمورد كودكاني كه از معلوليت‌هاي ذهني يا جسمي رنج مي‌برند؛ نبايد با آنها به گونه‌اي برخورد كرد كه احساس ناتواني آنها تقويت شود. بلكه بايد با توجه به سطح رشد ذهني و اجتماعي آنها، زمينه‌هاي لازم را براي تشويق شان به بازي و كسب رفتاراجتماعي مناسب فراهم كرد.چون بهرحال آنها كندتر از سايركودكان مي‌توانند با مسايل و تغيرات هماهنگ شوند.
از اين رو بايد متوجه باشيم كه اين نوع كودكان نيز بيش از هرچيز كودكاني هستند با نيازهايي چون نيازهاي سايركودكان، با اين تفاوت كه مشكلات خاصي هم دارند. بنابراين بايد به آنها كمك كرد داخل بازي شوند و ضمن ابراز شادي و علاقه‌مندي‌هاي خاص خود آموزش‌هاي لازم را نيز فراگيرند.
روانشناسان معتقدند بازي نقش مهمي در رشد و آموزش فكري، اجتماعي و عاطفي كودكان بازي مي‌كند
پياژه مي‌گويد كودكان به هنگام بازي تجربه كسب مي‌كنند، به رابطه علت و معلولي بين روابط پي مي‌برند، ادراك و تصورخود را رشد مي‌دهند و به اين ترتيب به ساختن مفاهيم درذهن و روان خود مي‌پردازند.
به عبارتي، كودكان از طريق بازي‌هاي گوناگون، بسياري از قوانين و قواعد زندگي جمعي را فرا مي‌گيرند. بنابراين بزرگسالان بايد با توجه به نقش بازي درآموزش كودكان، امكان انجام بازي‌هاي خلاق را براي آنها فراهم آورند.
توانايي‌ها و اعتماد به نفسي كه كودك از طريق بازي كسب مي‌كند بسيارآسانتر از آموزش سنتي به دست مي‌ايد. چرا كه كودك دربازي؛ صميمانه و آزادانه، احساسات خود را ابراز مي‌كند و قواعد ارتباط با كودكان هم‌سن خويش را مي‌آموزد كه درنهايت به نوعي فهم ارتباطي مي‌انجامد.
بنابراين، بازي نه تنها باعث رشد ذهن و هوش كودك مي‌شود بلكه معمولا به او كمك مي‌كند تا بتواند مشكلات عاطفي واجتماعي خود را حل كند.
كودكاني كه دربعضي موارد به سختي خود را با قواعد و مقررات تطبيق مي‌دهند، ازطريق بازي با كودكان هم سن و سال خود مي‌آموزند كه بايد به قوانين احترام بگذارند.
اما از سوي ديگر، بازي وسيله‌اي نيز براي كشف استعدادها و قابليت‌هاي كودك است. بازي مي‌تواند به ما نشان دهد كه كودك درچه سطحي از رشد قراردارد و به چه چيزي علاقه‌مند است. با اين شناخت و با بكارگيري ابزار و رفتارمناسب، بهترمي‌توان باعث شكوفايي هرچه بيشتراين استعدادها و توانايي‌ها شد. [تئوري‌هاي رشد كودك و سلامت روان]
دراين ميان، به يك نكته بايد توجه اساسي داشت، درمورد كودكاني كه از معلوليت‌هاي ذهني يا جسمي رنج مي‌برند؛ نبايد با آنها به گونه‌اي برخورد كرد كه احساس ناتواني آنها تقويت شود. بلكه بايد با توجه به سطح رشد ذهني و اجتماعي آنها، زمينه‌هاي لازم را براي تشويق شان به بازي و كسب رفتاراجتماعي مناسب فراهم كرد.چون بهرحال آنها كندتر از سايركودكان مي‌توانند با مسايل و تغيرات هماهنگ شوند.
از اين رو بايد متوجه باشيم كه اين نوع كودكان نيز بيش از هرچيز كودكاني هستند با نيازهايي چون نيازهاي سايركودكان، با اين تفاوت كه مشكلات خاصي هم دارند. بنابراين بايد به آنها كمك كرد داخل بازي شوند و ضمن ابراز شادي و علاقه‌مندي‌هاي خاص خود آموزش‌هاي لازم را نيز فراگيرند.