[You must be registered and logged in to see this image.]
مالیات، واژهای عربی است که در زبان فارسی به معانی باج، خراج، ارتفاع، حاصل و محصول به کار میرود. این واژه جمع مالیه به معنای چیزی است که به دارایی و اموال تعلق دارد. مالیات در اصطلاح، سهمی است که به موجب اصل تعاون ملی و بر اساس مقررات، شهروندان موظفند از ثروت و درآمد خود، به منظور تأمین هزینههای عمومی و حفظ منافع اقتصادی یا سیاسی و اجتماعی کشور، به قدر و توانایی خود به دولت بدهند تا دولت در هر موردی که مصلحت بداند، مصرف کند.
ایرانیان از زمان هخامنشیان برای دریافت مالیات و امور مالی كشور دفاتر و سازمانهای مرتبطی داشتند. در زمان ساسانیان اخذ مالیات صورت كاملتری بخود گرفت و سه نوع مالیات بنامهای اراضی، سرشماری و سرانه دریافت می شد. پس از تسلط اعراب به ایران، در زمان حجاج بن یوسف ثقفی دفاتر مالیاتی از فارسی به عربی برگردانده شد و در دوره سلجوقی با دستور عبدالملك كندری وزیر طغرل مجدداً به فارسی بر گردانده شد. در زمان سلطنت صفویه تجارت خارجی و درآمد گمركی به مالیات اضافه و در دوره افشاریان گسترش بیشتری یافت. در دوره قاجاریه وضع مالیه كشور بواسطه جنگها، مسافرتها و ضعف پادشاهان رو به ركود گذاشت و با زحمات طاقت فرسای امیركبیر گامهای سودمندی برداشته و برای وصول، نگهداری و مصرف خزانه مقررات جدیدی وضع گردید.
قبل از مشروطیت شاهان تمام در آمدها و عواید كشور را در اختیار داشته و تمام مخارج نیز به فرمان و تصویب شخص او صورت می گرفت. با انقلاب مشروطه در سال 1285 اولین كابینه قانونی تشكیل و ناصرالملك بعنوان نخستین وزیر مالیه از مجلس شورای ملی رای اعتماد گرفت. از سال 1300 به بعد دگرگونیهای زیادی در وزارت مالیه رخ داد. بالأخره در سال 1353 قانون تشكیل وزارت امور اقتصادی و دارائی با 6 ماده به تصویب مجلس شورای ملی سابق رسید.
.....................................
مالیات
برنامه های مالیاتی بعنوان یكی از ابزارهای توسعه شمرده می شود. در بسیاری کشورها شهروند معادل مالیات‌دهنده است. تقریبا همه جای دنیا برای هر فرد پذیرفته شده است که اگر در زندگی روزمره‌اش خدمتی دریافت می‌کند، باید هزینه‌اش را به طور مستقیم یا غیرمستقیم بپردازد. اکثر مالیات‌دهندگان تقریباً پذیرفته‌اند که چرا مالیات می‌دهند. آنها در ازای خدماتی که دریافت می کنند با رغبت مالیت خود را پرداخت می کنند و به همین دلیل با کم‌کاری و اصراف در بودجه کشور به شدت برخورد می‌کنند.
.....................................
مالیات در جامعه اسلامی
با توجه به اینكه حكومت اسلامی از اهم احكام اسلام و حاكم بر بقیه احكام فرعی است، لذا خداوند متعال برای حكومت، منبع مالی قرار داده است كه این منابع مالی همان مالیاتهای شرعی و اسلامی است.
خمس و زكات دو مورد از عمده ترین مالیاتهای اولیه اسلام است كه حكومت اسلامی با اخذ آن از مردم، به مصرف اداره جامعه و پیشرفت و توسعه كشور اسلامی می رساند. همچنین هزینه ها و مخارج تشكیلات حكومت اسلامی از محل همین مالیاتها تأمین می شود. امیرمؤمنان علی علیه السلام درباره اثرات مالیات در اداره جامعه اسلامی می فرمایند: «ولم یستقم امره الا قلیلا » حكومت، با نابودی مالیات جز اندكی دوام نمی آورد. با اینحال می فرمایند: «ولا تضربن احدا سوطا لمكان درهم» برای گرفتن درهمی (مالیات) كسی را باشلاق نزنید.
در نظام اقتصادی اسلام هدف از دریافت مالیات؛ اداره جامعه اسلامی، تأمین نیازهای نیازمندان، حفظ سرمایه ها، اصلاح و تقویت نیروهای مسلح می باشد.
مالیات، واژهای عربی است که در زبان فارسی به معانی باج، خراج، ارتفاع، حاصل و محصول به کار میرود. این واژه جمع مالیه به معنای چیزی است که به دارایی و اموال تعلق دارد. مالیات در اصطلاح، سهمی است که به موجب اصل تعاون ملی و بر اساس مقررات، شهروندان موظفند از ثروت و درآمد خود، به منظور تأمین هزینههای عمومی و حفظ منافع اقتصادی یا سیاسی و اجتماعی کشور، به قدر و توانایی خود به دولت بدهند تا دولت در هر موردی که مصلحت بداند، مصرف کند.
ایرانیان از زمان هخامنشیان برای دریافت مالیات و امور مالی كشور دفاتر و سازمانهای مرتبطی داشتند. در زمان ساسانیان اخذ مالیات صورت كاملتری بخود گرفت و سه نوع مالیات بنامهای اراضی، سرشماری و سرانه دریافت می شد. پس از تسلط اعراب به ایران، در زمان حجاج بن یوسف ثقفی دفاتر مالیاتی از فارسی به عربی برگردانده شد و در دوره سلجوقی با دستور عبدالملك كندری وزیر طغرل مجدداً به فارسی بر گردانده شد. در زمان سلطنت صفویه تجارت خارجی و درآمد گمركی به مالیات اضافه و در دوره افشاریان گسترش بیشتری یافت. در دوره قاجاریه وضع مالیه كشور بواسطه جنگها، مسافرتها و ضعف پادشاهان رو به ركود گذاشت و با زحمات طاقت فرسای امیركبیر گامهای سودمندی برداشته و برای وصول، نگهداری و مصرف خزانه مقررات جدیدی وضع گردید.
قبل از مشروطیت شاهان تمام در آمدها و عواید كشور را در اختیار داشته و تمام مخارج نیز به فرمان و تصویب شخص او صورت می گرفت. با انقلاب مشروطه در سال 1285 اولین كابینه قانونی تشكیل و ناصرالملك بعنوان نخستین وزیر مالیه از مجلس شورای ملی رای اعتماد گرفت. از سال 1300 به بعد دگرگونیهای زیادی در وزارت مالیه رخ داد. بالأخره در سال 1353 قانون تشكیل وزارت امور اقتصادی و دارائی با 6 ماده به تصویب مجلس شورای ملی سابق رسید.
.....................................
مالیات
برنامه های مالیاتی بعنوان یكی از ابزارهای توسعه شمرده می شود. در بسیاری کشورها شهروند معادل مالیات‌دهنده است. تقریبا همه جای دنیا برای هر فرد پذیرفته شده است که اگر در زندگی روزمره‌اش خدمتی دریافت می‌کند، باید هزینه‌اش را به طور مستقیم یا غیرمستقیم بپردازد. اکثر مالیات‌دهندگان تقریباً پذیرفته‌اند که چرا مالیات می‌دهند. آنها در ازای خدماتی که دریافت می کنند با رغبت مالیت خود را پرداخت می کنند و به همین دلیل با کم‌کاری و اصراف در بودجه کشور به شدت برخورد می‌کنند.
.....................................
مالیات در جامعه اسلامی
با توجه به اینكه حكومت اسلامی از اهم احكام اسلام و حاكم بر بقیه احكام فرعی است، لذا خداوند متعال برای حكومت، منبع مالی قرار داده است كه این منابع مالی همان مالیاتهای شرعی و اسلامی است.
خمس و زكات دو مورد از عمده ترین مالیاتهای اولیه اسلام است كه حكومت اسلامی با اخذ آن از مردم، به مصرف اداره جامعه و پیشرفت و توسعه كشور اسلامی می رساند. همچنین هزینه ها و مخارج تشكیلات حكومت اسلامی از محل همین مالیاتها تأمین می شود. امیرمؤمنان علی علیه السلام درباره اثرات مالیات در اداره جامعه اسلامی می فرمایند: «ولم یستقم امره الا قلیلا » حكومت، با نابودی مالیات جز اندكی دوام نمی آورد. با اینحال می فرمایند: «ولا تضربن احدا سوطا لمكان درهم» برای گرفتن درهمی (مالیات) كسی را باشلاق نزنید.
در نظام اقتصادی اسلام هدف از دریافت مالیات؛ اداره جامعه اسلامی، تأمین نیازهای نیازمندان، حفظ سرمایه ها، اصلاح و تقویت نیروهای مسلح می باشد.