اين روزها مي‌توان به طرق مختلف به اينترنت دسترسي داشت: از طريق تلفن، در داخل آسانسور، در تاكسي، در هواپيما و حتي برخي از شركت‌ها سعي دارند در پشت درب يخچال كار با اينترنت را امكان‌پذير سازند.
به گزارش ايتنا، با اين وصف چطور مي‌شود كه بزرگ‌ترين صفحه زندگي ما، يعني صفحه تلويزيون، به اينترنت دسترسي ندارد؟
اين سوال باعث شده تا نهضتي توسط توليدكنندگان تراشه‌ها و پردازشگرها در جهت ادغام اينترنت و تلويزيون آغاز شود. نسل جديد تلويزيون‌ها قابليت كامل مرور اينترنت را خواهند داشت و به مانند كامپيوترهاي شخصي عمل خواهند كرد.
در ماه اكتبر شركت اينتل تراشه تلويزيوني خود را توليد كرد و بسياري از ديگر شركت‌هاي توليد كننده پردازشگرها نيز همين راه را خواهند پيمود.
اما نكته‌اي كه بسيار قابل تامل است در اينجاست كه توليد كنندگان تلويزيون ظاهراً با اين حركت مخالفند. موضع شركت سوني اين است كه مصرف كنندگان دوست ندارند كه تلويزيوني مشابه كامپيوتر داشته باشند و تنها برنامه‌هاي محدود موسوم به Widget بر روي صفحه تلويزيون قابل پذيرش خواهد بود.
برخي از تحليلگران صنعت با اين نظر موافقند و اعتقاد دارند كه بسياري از مصرف كنندگان ترجيح مي‌دهند كه تجربه يك-طرفه و نه متعامل با تلويزيون داشته، بر روي صندلي‌هاي راحتي لم دهند و برنامه‌هاي مورد علاقه خويش را تماشا كنند.
يكي ديگر از موانع ادغام تلويزيون و اينترنت، هزينه آن است.در حال حاضر حاشيه سود صنعت تلويزيون بسيار پايين است و بكارگيري تكنولوژي‌هاي جديد، هزينه‌ها را لااقل 100 دلار در هر دستگاه افزايش خواهد داد.
و دست آخر نيز مسئله ويروس‌ها در ميان است.باز شدن تلويزيون بر روي اينترنت احتمال ويروسي شدن آن را افزايش مي‌دهد و فقط تصور كنيد در وسط بازي فوتبال تلويزيون ويروسي شود و صفحه تلويزيون به رنگ آبي ساكن درآيد!
علي‌رغم اينكه شركت‌هايي از قبيل سامسونگ، سوني و شارپ پردازشگرهاي اينتل را در برخي از تلويزيون‌هاي خود براي كاربري محدود مبتني بر Widget ها بكار خواهند گرفت، به نظر مي‌رسد كه اين شركت‌ها از كنترل اينتل بر روي صنعت توليد پردازشگر زياد خرسند نيستند و از اينكه بايد در اين حوزه مطيع فرامين اينتل باشند، ناراحتند.
از جانب ديگر شركت‌هايي پا به عرصه وجود گذاشته‌اند كه تبديل‌گرهاي تلويزيوني عرضه كرده تا قابليت‌هاي اينترنت را به طور كامل به تلويزيون ها منتقل كنند. اين شركت‌ها كه Personal Web Systems در زمره آنها قرار دارد نمي‌خواهند وقتي مصرف كنندگان نسبت به تلويزيون‌هاي اينترنتي احساس نياز كردند تنها با تعدادي Widget و قابليت‌هاي محدود اينترنتي در بازار ظاهر شوند!
به گزارش ايتنا، با اين وصف چطور مي‌شود كه بزرگ‌ترين صفحه زندگي ما، يعني صفحه تلويزيون، به اينترنت دسترسي ندارد؟
اين سوال باعث شده تا نهضتي توسط توليدكنندگان تراشه‌ها و پردازشگرها در جهت ادغام اينترنت و تلويزيون آغاز شود. نسل جديد تلويزيون‌ها قابليت كامل مرور اينترنت را خواهند داشت و به مانند كامپيوترهاي شخصي عمل خواهند كرد.
در ماه اكتبر شركت اينتل تراشه تلويزيوني خود را توليد كرد و بسياري از ديگر شركت‌هاي توليد كننده پردازشگرها نيز همين راه را خواهند پيمود.
اما نكته‌اي كه بسيار قابل تامل است در اينجاست كه توليد كنندگان تلويزيون ظاهراً با اين حركت مخالفند. موضع شركت سوني اين است كه مصرف كنندگان دوست ندارند كه تلويزيوني مشابه كامپيوتر داشته باشند و تنها برنامه‌هاي محدود موسوم به Widget بر روي صفحه تلويزيون قابل پذيرش خواهد بود.
برخي از تحليلگران صنعت با اين نظر موافقند و اعتقاد دارند كه بسياري از مصرف كنندگان ترجيح مي‌دهند كه تجربه يك-طرفه و نه متعامل با تلويزيون داشته، بر روي صندلي‌هاي راحتي لم دهند و برنامه‌هاي مورد علاقه خويش را تماشا كنند.
يكي ديگر از موانع ادغام تلويزيون و اينترنت، هزينه آن است.در حال حاضر حاشيه سود صنعت تلويزيون بسيار پايين است و بكارگيري تكنولوژي‌هاي جديد، هزينه‌ها را لااقل 100 دلار در هر دستگاه افزايش خواهد داد.
و دست آخر نيز مسئله ويروس‌ها در ميان است.باز شدن تلويزيون بر روي اينترنت احتمال ويروسي شدن آن را افزايش مي‌دهد و فقط تصور كنيد در وسط بازي فوتبال تلويزيون ويروسي شود و صفحه تلويزيون به رنگ آبي ساكن درآيد!
علي‌رغم اينكه شركت‌هايي از قبيل سامسونگ، سوني و شارپ پردازشگرهاي اينتل را در برخي از تلويزيون‌هاي خود براي كاربري محدود مبتني بر Widget ها بكار خواهند گرفت، به نظر مي‌رسد كه اين شركت‌ها از كنترل اينتل بر روي صنعت توليد پردازشگر زياد خرسند نيستند و از اينكه بايد در اين حوزه مطيع فرامين اينتل باشند، ناراحتند.
از جانب ديگر شركت‌هايي پا به عرصه وجود گذاشته‌اند كه تبديل‌گرهاي تلويزيوني عرضه كرده تا قابليت‌هاي اينترنت را به طور كامل به تلويزيون ها منتقل كنند. اين شركت‌ها كه Personal Web Systems در زمره آنها قرار دارد نمي‌خواهند وقتي مصرف كنندگان نسبت به تلويزيون‌هاي اينترنتي احساس نياز كردند تنها با تعدادي Widget و قابليت‌هاي محدود اينترنتي در بازار ظاهر شوند!