[You must be registered and logged in to see this image.]
پژوهشگران اعلام كردند: نوشيدن آب سيب احتمال ابتلا به بيماري آلزايمر را به تاخير مي‌اندازد. پژوهشگران در آمريكا دريافته‌اند موش‌هاي آزمايشگاهي كه آب سيب مي‌خورند در آزمايشات ذهني و مفهومي بهتر عمل مي‌كنند و از افت بازده و كارآيي ذهني در اين موش‌ها حتي با بالا رفتن سن در صورتي كه از آب سيب در رژيم غذايي روزانه آنها استفاده شود، جلوگيري مي‌شود.
اين پژوهش به سرپرستي توماس بي‌شي، محقق دانشگاه ماساچوست در آمريكا صورت گرفته است. نتايج تعدادي از مطالعات آزمايشگاهي نشان داد: عملكرد موش‌ها زماني كه آب سيب مصرف مي‌كنند بسيار بهتر از حد طبيعي است.
نتايج اين پژوهش در مجله بيماري آلزايمر منتشر شده است. در اين تحقيق به موش‌ها دو ليوان آب سيب هر روز به مدت يك ماه خورانده شد. پس از انجام آزمايشات لازم معلوم شد: در موش‌هايي كه آب سيب خورده بودند مقدار توليد يك ذره پروتئيني كوچك كاهش پيدا كرد. اين ذره پروتئيني بتا آميلوئيد نام دارد و گفته مي‌شود كه در شكل‌گيري پلاك‌هاي بيماري زا نقش دارد.
به گفته پژوهشگران؛ اين پلاك‌ها اغلب در مغز افرادي كه مبتلا به آلزايمر هستند يافت مي‌شود. بنابراين كاهش ميزان اين پروتئين به معني كاهش خطر بروز آلزايمر و يا حداقل به تاخير انداختن زمان بروز بيماري است.
پژوهشگران اعلام كردند: نوشيدن آب سيب احتمال ابتلا به بيماري آلزايمر را به تاخير مي‌اندازد. پژوهشگران در آمريكا دريافته‌اند موش‌هاي آزمايشگاهي كه آب سيب مي‌خورند در آزمايشات ذهني و مفهومي بهتر عمل مي‌كنند و از افت بازده و كارآيي ذهني در اين موش‌ها حتي با بالا رفتن سن در صورتي كه از آب سيب در رژيم غذايي روزانه آنها استفاده شود، جلوگيري مي‌شود.
اين پژوهش به سرپرستي توماس بي‌شي، محقق دانشگاه ماساچوست در آمريكا صورت گرفته است. نتايج تعدادي از مطالعات آزمايشگاهي نشان داد: عملكرد موش‌ها زماني كه آب سيب مصرف مي‌كنند بسيار بهتر از حد طبيعي است.
نتايج اين پژوهش در مجله بيماري آلزايمر منتشر شده است. در اين تحقيق به موش‌ها دو ليوان آب سيب هر روز به مدت يك ماه خورانده شد. پس از انجام آزمايشات لازم معلوم شد: در موش‌هايي كه آب سيب خورده بودند مقدار توليد يك ذره پروتئيني كوچك كاهش پيدا كرد. اين ذره پروتئيني بتا آميلوئيد نام دارد و گفته مي‌شود كه در شكل‌گيري پلاك‌هاي بيماري زا نقش دارد.
به گفته پژوهشگران؛ اين پلاك‌ها اغلب در مغز افرادي كه مبتلا به آلزايمر هستند يافت مي‌شود. بنابراين كاهش ميزان اين پروتئين به معني كاهش خطر بروز آلزايمر و يا حداقل به تاخير انداختن زمان بروز بيماري است.