چه كنيم تا روح ما بزرگ و ظرفيّت ما زياد شود؟

حضرت على‏عليه السلام به همام مى‏فرمايد: «عَظُمَ الخالِقُ فى أنفسِهم و صَغُر ما دون ذلك»(نهج‏البلاغه، خطبه‏193.) يعنى چون خداوند در روح آنها عظمت دارد، غير خدا هرچه باشد كوچك جلوه مى‏كند. تا وقتى روى زمين هستيم، يك هكتار زمين براى ما بزرگ است، امّا اگر سوار هواپيما شديم هرچه هواپيما بالاتر برود، اين قطعه زمين براى ما كوچك‏تر مى‏شود.
اگر توجهى به پولهاى موجود در بانك بكنيم، سرمايه خود را ناچيز خواهيم ديد. اگر به تسبيح گفتن همه موجودات توجه داشته باشيم، گفتن چند «سبحان اللّه» را چيزى نمى‏دانيم. اگر به كتابخانه‏هاى بزرگ و مهم دنيا نگاه كنيم، مطالعه چند كتاب ما را مغرور نخواهد كرد.
وقتى به امام سجادعليه السلام گفتند: چرا اينقدر عبادت مى‏كنى؟ فرمود: عبادت من كجا و عبادت علىّ‏بن ابيطالب كجا!
خداوند در قرآن به پيامبرش مى‏گويد: يادى از سختى‏هاى انبياى گذشته كن تا سختى‏ها براى تو آسان و سبك شود. آرى، اگر به پشت سر نگاه كنيم و راه رفته را ببينيم مغرور مى‏شويم، بايد به راه نرفته نظر دوخت تا به فكر رفتن بيفتيم.