به نرده های ایستگاهِ رفته
تکیه داده ام ! ...
باید فراموشت کنم
چندیست تمرین می کنم
من می توانم ! می شود !
آرام تلقین می کنم
حالم ، نه ، اصلا خوب نیست ....
تا بعد، بهتر می شود ....
فکری برای این دلِ آرام غمگین می کنم !
من می پذیرم همه ی تنهاییم را
میپذیرم
من عادت دارم و
خود را برای درک این ، صد بار تحسین می کنم
تکیه داده ام ! ...
باید فراموشت کنم
چندیست تمرین می کنم
من می توانم ! می شود !
آرام تلقین می کنم
حالم ، نه ، اصلا خوب نیست ....
تا بعد، بهتر می شود ....
فکری برای این دلِ آرام غمگین می کنم !
من می پذیرم همه ی تنهاییم را
میپذیرم
من عادت دارم و
خود را برای درک این ، صد بار تحسین می کنم