در روزی که ملکه بریتانیا پس از 33 سال غیبت بار دیگر به ویمبلدون آمد، طولانی ترین مسابقه تاریخ تنیس جهان هم سرانجام پس از سه روز پایان یافت.
نیکولاس ماهوت فرانسوی و جان ایزنر آمریکائی عصر سه شنبه در زمین شماره 18 به میدان رفتند تا در دور اول انفرادی مردان با هم روبرو شوند. پس از سه ساعت، وقتی که هر کدام دو ست برده بودند، به علت تاریک شدن هوا، بقیه مسابقه به چهارشنبه موکول شد.
چهارشنبه کمی بعد از ساعت دو بعد از ظهر بار دیگر داخل زمین شماره 18 شدند تا ست پنجم را بازی کنند و مسابقه را به پایان ببرند. اما هفت ساعت بعد که هوا دوباره تاریک شد، ست پنجم هنوز تمام نشده بود. بنابر این در حالی که این دو بازیکن جان سخت هرکدام 59 گیم برده بودند بار دیگر بازی به روز بعد موکول شد.
بنا بر مقررات مسابقات ویمبلدون که شبیه مقررات دیوس کاپ است، ست پنجم مردان و ست سوم زنان "تای بریک" ندارد و باید بازی آنقدر ادامه پیدا کند تا یک طرف با اختلاف دو گیم برنده شود. بهمین جهت پس از دو روز و بیش از ده ساعت تلاش طاقت فرسا دنباله مسابقه به روز سوم موکول شد.
بالاخره امروز، پنجشنبه، ماهوت و ایزنر به این مسابقه ماراتن تنیس پایان دادند و سرانجام پس از یازده ساعت و پنج دقیقه بازی فشرده تنیس ظرف سه روز، جان آیزنر آمریکائی ست پنجم را با نتیجه 70 بر 68 به نفع خود پایان داد و همه نفس راحتی کشیدند. پس از پایان این مسابقه در مراسم خاصی در زمین شماره 18 به هر دو بازیکن و داور مسابقه جوائز مخصوصی داده شد.
ست پنجم مسابقه ماهوت و آیزنر به تنهائی رکورد طولانی ترین مسابقه تنیس را شکست. چون تا دیروز طولانی ترین مسابقه تاریخ تنیس جهان، مسابقه بین فابریس سانتورو و آرنو کلمان در رولان گاروس 2004 بود که شش ساعت و 33 دقیقه طول کشیده بود. اما تنها یک ست مسابقه ماهوت و ایزنر هشت ساعت و 11 دقیقه ادامه داشته است.
پرسشی که در این میان ذهن من را مشغول کرد و با وجود تحقیقات فراوان پاسخی برای آن نیافتم، مسأله نیازهای طبیعی داور مسابقه یا به زبان دیگر چگونگی دستشوئی رفتن اوست. بازیکن ها که در وقت استراحتی که دارند می توانند با اجازه داور به دستشوئی بروند و خط نگهدارها و توپ جمع کن ها هم فکر کنم ساعت به ساعت عوض می شوند.
این اولین بازدید ملکه الیزابت از ویمبلدون از 1977 تاکنون بود
اما داور بیچاره که این بار محمد الحیانی از عرب تبارهای مسلمان سوئد بود، چهارشنبه هفت ساعت متوالی آن بالا نشسته بود و از جایش تکان نخورد. بالاخره هر آدم سالمی در عرض هفت ساعت دست کم یک بار نیاز به دستشوئی رفتن دارد. او حتما چاره ای اندیشیده است اما من که عقلم قد نمی دهد.
یک نکته در باره بازدید ملکه از ویمبلدون که خیلی مورد استقبال قرار گرفت هم گفتنی است. 33 سال پیش که او برای آخرین بار برای تماشای تنیس به این باشگاه آمد، ویرجینیا وید در قسمت انفرادی زنان قهرمان شد. این آخرین باری بود که یک بریتانیائی در یکی از چهار گرند اسلم جهان به پیروزی می رسید.
این واقعیت که مردم بریتانیا، میزبان معتبرترین تورنمنت تنیس جهان، 33 سال است در حسرت به دست آوردن یک قهرمانی در تورنمنت های عمده تنیس می سوزند و می سازند، نشان دهنده وضع تنیس در کشوری است که ادعای ابداع ورزش تنیس در جهان را دارد که البته بی شباهت به وضع فوتبالشان نیست.
حالا دست اندرکاران تنیس بریتانیا امیدوارند که افسون ملکه پس از 33 سال بار دیگر کارگر شود و همانطور که آن بار ویرجینیا وید قهرمان شد امسال هم اندی ماری به مقام قهرمانی برسد. بالاخره امیدواری ضرری ندارد و ماری هم امروز با پیروزی قدرتمندانه خود بر حریف فنلاندی اش، یارکو نیمینن، در حضور ملکه در زمین مرکزی به این امیدواری ها دامن زد. اما این که تا چه حدی واقع بینانه است که ماری با وجود فدرر و نادال و رادیک و جوکوویچ به این مهم نایل شود، داستان دیگری است.
و بالاخره درست در همان لحظه ای که هاوارد وب داور انگلیسی مسابقه ایتالیا و اسلواکی سوت پایان بازی را به صدا درآورد و قهرمان فوتبال جهان با شکست سه بر دو در مقابل اسلواکی از جام جهانی 2010 آفریقای جنوبی حذف شد، ارغوان رضائی هم با شکست دو بر یک در برابر کلارا زاکوپالووا از جمهوری چک از دور مسابقات انفرادی تنیس زنان ویمبلدون خارج شد.
نیکولاس ماهوت فرانسوی و جان ایزنر آمریکائی عصر سه شنبه در زمین شماره 18 به میدان رفتند تا در دور اول انفرادی مردان با هم روبرو شوند. پس از سه ساعت، وقتی که هر کدام دو ست برده بودند، به علت تاریک شدن هوا، بقیه مسابقه به چهارشنبه موکول شد.
چهارشنبه کمی بعد از ساعت دو بعد از ظهر بار دیگر داخل زمین شماره 18 شدند تا ست پنجم را بازی کنند و مسابقه را به پایان ببرند. اما هفت ساعت بعد که هوا دوباره تاریک شد، ست پنجم هنوز تمام نشده بود. بنابر این در حالی که این دو بازیکن جان سخت هرکدام 59 گیم برده بودند بار دیگر بازی به روز بعد موکول شد.
بنا بر مقررات مسابقات ویمبلدون که شبیه مقررات دیوس کاپ است، ست پنجم مردان و ست سوم زنان "تای بریک" ندارد و باید بازی آنقدر ادامه پیدا کند تا یک طرف با اختلاف دو گیم برنده شود. بهمین جهت پس از دو روز و بیش از ده ساعت تلاش طاقت فرسا دنباله مسابقه به روز سوم موکول شد.
بالاخره امروز، پنجشنبه، ماهوت و ایزنر به این مسابقه ماراتن تنیس پایان دادند و سرانجام پس از یازده ساعت و پنج دقیقه بازی فشرده تنیس ظرف سه روز، جان آیزنر آمریکائی ست پنجم را با نتیجه 70 بر 68 به نفع خود پایان داد و همه نفس راحتی کشیدند. پس از پایان این مسابقه در مراسم خاصی در زمین شماره 18 به هر دو بازیکن و داور مسابقه جوائز مخصوصی داده شد.
ست پنجم مسابقه ماهوت و آیزنر به تنهائی رکورد طولانی ترین مسابقه تنیس را شکست. چون تا دیروز طولانی ترین مسابقه تاریخ تنیس جهان، مسابقه بین فابریس سانتورو و آرنو کلمان در رولان گاروس 2004 بود که شش ساعت و 33 دقیقه طول کشیده بود. اما تنها یک ست مسابقه ماهوت و ایزنر هشت ساعت و 11 دقیقه ادامه داشته است.
پرسشی که در این میان ذهن من را مشغول کرد و با وجود تحقیقات فراوان پاسخی برای آن نیافتم، مسأله نیازهای طبیعی داور مسابقه یا به زبان دیگر چگونگی دستشوئی رفتن اوست. بازیکن ها که در وقت استراحتی که دارند می توانند با اجازه داور به دستشوئی بروند و خط نگهدارها و توپ جمع کن ها هم فکر کنم ساعت به ساعت عوض می شوند.
این اولین بازدید ملکه الیزابت از ویمبلدون از 1977 تاکنون بود
اما داور بیچاره که این بار محمد الحیانی از عرب تبارهای مسلمان سوئد بود، چهارشنبه هفت ساعت متوالی آن بالا نشسته بود و از جایش تکان نخورد. بالاخره هر آدم سالمی در عرض هفت ساعت دست کم یک بار نیاز به دستشوئی رفتن دارد. او حتما چاره ای اندیشیده است اما من که عقلم قد نمی دهد.
یک نکته در باره بازدید ملکه از ویمبلدون که خیلی مورد استقبال قرار گرفت هم گفتنی است. 33 سال پیش که او برای آخرین بار برای تماشای تنیس به این باشگاه آمد، ویرجینیا وید در قسمت انفرادی زنان قهرمان شد. این آخرین باری بود که یک بریتانیائی در یکی از چهار گرند اسلم جهان به پیروزی می رسید.
این واقعیت که مردم بریتانیا، میزبان معتبرترین تورنمنت تنیس جهان، 33 سال است در حسرت به دست آوردن یک قهرمانی در تورنمنت های عمده تنیس می سوزند و می سازند، نشان دهنده وضع تنیس در کشوری است که ادعای ابداع ورزش تنیس در جهان را دارد که البته بی شباهت به وضع فوتبالشان نیست.
حالا دست اندرکاران تنیس بریتانیا امیدوارند که افسون ملکه پس از 33 سال بار دیگر کارگر شود و همانطور که آن بار ویرجینیا وید قهرمان شد امسال هم اندی ماری به مقام قهرمانی برسد. بالاخره امیدواری ضرری ندارد و ماری هم امروز با پیروزی قدرتمندانه خود بر حریف فنلاندی اش، یارکو نیمینن، در حضور ملکه در زمین مرکزی به این امیدواری ها دامن زد. اما این که تا چه حدی واقع بینانه است که ماری با وجود فدرر و نادال و رادیک و جوکوویچ به این مهم نایل شود، داستان دیگری است.
و بالاخره درست در همان لحظه ای که هاوارد وب داور انگلیسی مسابقه ایتالیا و اسلواکی سوت پایان بازی را به صدا درآورد و قهرمان فوتبال جهان با شکست سه بر دو در مقابل اسلواکی از جام جهانی 2010 آفریقای جنوبی حذف شد، ارغوان رضائی هم با شکست دو بر یک در برابر کلارا زاکوپالووا از جمهوری چک از دور مسابقات انفرادی تنیس زنان ویمبلدون خارج شد.