چین از یکم می 2010 (11 اردیبهشت 1389) با ایجاد یک شبکه تلویزیونی جهانی 24 ساعته به زبان انگلیسی، در زمینه خبر و نظررسانی نیز عملا وارد کار رقابت با جهان غرب شده که از نیمه قرن نوزدهم انحصار خبررسانی به رسانه ها و کار تغذیه آنهارا در دست داشته است و از طریق سه خبرگزاری خود ـ اسوشییتدپرس، فرانس پرس و رویترز ـ هر خبر، نظر و مطلبی را که خواسته به رسانه های سایر ملل فرستاده و ذهن مخاطبان را در سراسر جهان در راستای آنچه را که خواسته قرار داده و به این ترتیب، این خبرگزاری ها عامل روابط عمومی و سخنگوی قدرت های غربی بوده اند.
شبکه تلویزیون جهانی چین ـ چینا نت ورک کورپوریشن China Network Corp (سی. ان. سي. CNC) ـ متعلق به خبرگزاری چین (Xinhua) و مدیریت آن با لی کونگ جون Li Congjun (دارای مدرک دکترا) است. دوره آزمایشی این شبکه تلویزیونی که اعلام شده است به صلح جهانی، دوستی ملتها و ایجاد تفاهم هرچه بیشتر کمک خواهدکرد یکم جولای 2010 پایان می یابد و از آن پس وارد کار عادی روزانه می شود. این شبکه ماهواره ای و کابلی است، در اینترنت قراردارد و از طریق سلفون نیز می توان به آن دسترسی داشت. کابلی بودن به این معناست که کمپانی های کابل مخابراتی در هر شهر و کشور می توانند آن را در ردیف کانالهای خود قرار دهند و برنامه هایش را که علاوه بر خبر و نظر، جنبه های دیگر زندگانی را در برمیگیرد به مخاطبان برسانند. این شبکه دارای چند مجله تلویزیونی (حاوی گزارشهای تصویری مفصل و اینوستیگیتیو) است. شین هوا (خبرگزاری چین) که از سال 1931 آغاز بکار کرده تنها خبرگزاری در جهان است که رأسا گزارش اینوستیگیتیو (افشاگرانه) تهیه و مخابره می کند. این خبرگزاری دارای 20 هزار عضو و عمدتا روزنامه نگار ماهر در 107 کشور و 31 ایالت چین است و از این لحاظ در سطح جهان مقام اول را حائز است. این خبرگزاری که وبسایت آن هم دارای 430 هزار مخاطب عادی است اخبار خودرا علاوه بر زبان چینی به زبانهای انگلیسی، اسپانیایی، روسی، عربی و فرانسه مخابره می کند. چین دارای یک خبرگزاری دیگر به نام «چاینا نیوز» سرویس است. اصحاب نظر گفته اند که CNC (سی ان سی) رقیب بزرگی برای شبکه های BBC و CNN خواهد بود که عملا بازوی روابط عمومی دولتهای لندن و واشنگتن هستند. این دو شبکه بعدا مجبور خواهند شد که در کار خبررسانی خود تجدید نظر کنند و به قواعد خبر رسانی و رعایت اصول اخلاقی ژورنالیسم (تنظیم خبر به صورت کامل و بیطرفانه) بازگردند و گرنه مخاطبان خودرا به سی ان سی خواهند باخت زیرا که مخاطب با هر احساس و ایدئولوژی، در جستجوی خبر درست و نیز همه خبرها و نظرهاست، نه چند خبر گزینشی، تنظیم غیر حرفه ای و اغراق و گزافه گویی پیرامون آنها.
شبکه جهانی تلويزيون چین (CNC) به تدریج شین هوا (خبرگزاری چین)را هم (از لحاظ نقل خبرهایش و شمار مشترکین) در ردیف سه خبرگزاری قدیمی و با جزیی تفاوت در قدمت ـ 150 ساله غرب قرارخواهد داد و شاید هم در صدر آنها. رسانه های آمریکایی که سرمایه گذاران اسوشییدپرس هستند به صورتی نانوشته اجبار به منحصرا استفاده از اخبار ارسالی این خبرگزاری دارند و کشورهای فرانسوی زبان به دلیل زبان، «آژانس فرانس پرس» را ترجیح می دهند زیرا که نمی خواهند هزینه ترجمه از خبررسانهای دیگر را تحمل کنند.، ولی دست رسانه های سایر ملل باز است و با توجه به خصلت های مخاطبان قرن 21 ترجیح خواهند داد که اخبار کامل، مطلق و همه نظرات را نقل کنند و لذا به سی ان سی و شین هوا رجوع خواهند کرد. تاسیس سی ان اس ممکن است مقدمه ایجاد چند سرچ انجین بیطرف و غیر انتفاعی از طرف جمهوری خلق چین باشد که مورد نیاز جهانیان است. سرچ انجین های موجود که تماما غربی اند سراسر تکرار مطالب مورد نظر در رسانه های خودی، پر از آگهی و ... و وقت گیر و ... هستند. ایجاد سی ان سی بزرگترین خدمت جمهوری خلق چین به ملل جهان بشمارآورده شده است و آن بالابردن سطح آگاهی ها و محافظت از اذهان آنها در برابر تلقینات قدرت های غرب است و نیز بازگردانیدن ژورنالیسم به اصول و قواعد خود (اصالت). روسیه شوروی در دهه های سوم تا هشتم قرن 20 و در اجرای عقاید لنین که تاکید بر توجه به ژورنالیسم کرده بود دست به چنین اقدامی زد ولی به علت نداشتن روزنامه نگار ماهر و عاشق «پیشه ژورنالیسم» و نیز آلوده شدن ژورنالیسم روس به بوروکراسی پیچیده و زیان آور موفق نشد که حتی یک قدم به پیش بردارد. |
