پلورالیسم را کثرت باوری معنی می کنند و اگر بخواهیم از این واژه ی انگلیسی ؛ ترجمه ای تحت اللفظی ارائه دهیم ، می توانیم بگوییم که پلورالیسم نوعی جمع گرایی است . اما مفهوم فلسفی این واژه در فلسفه سیاسی بسیار متفاوت تر از ترجمه واژگانی آن است . در این اندیشه ی سیاسی ؛ هر گونه اندیشه ، ایده ، رفتار و حرکت اجتماعی ، خواسته و نیاز مردمی به تناسب ذائقه ، سلیقه ، باور ، خواست و اراده ی فردی می تواند در جامعه وجود داشته باشد و هرکس به هر طریق پیرامون یک مکتب ، دین و مذهب ، راه و روش زندگی ، روش پوشیدن و نوشیدن ، خوردن و خوابیدن ، مطالعه و پیشرفت عقلی و ذهنی ، فعالیت های سیاسی و فرهنگی ، شیوه های اجتماعی و هنری و... می تواند نوع نگرش ، خواست و اراده ی شخصی خودش را داشته باشد و به گونه ی بدیهی این امر به گروه های اجتماعی ، جمعیت ها ، انجمن ها ، احزاب ، نهادهای مدنی ، و موسسات غیر دولتی نیز تعمیم می یابد . به عبارت بهتر ؛ بوم زیست یک جزء را به طور مستقل در یک کل نشان می دهد .بر این اساس ؛ پلورالیزم ، کثرت است در عین وحدت . یعنی در حالی که همه ی جامعه و نظام سیاسی یکی است و به سوی یک هدف که آن هم تامین رفاه عمومی جامعه است ، در همان حال افراد و گروه ها وجریانات فکری ، سیاسی و فرهنگی هرکدام نیز می توانند در این کل ، راه خودشان را بروند و عقیده و باور خودشان را داشته باشند ، بدون آن که کوچک ترین تهدید یا شانتاژی از سوی نظام سیاسی بر آنها تحمیل شود .
) 