آخرین دل نوشته های 88

Last edited by faezeh on Fri Mar 19, 2010 9:43 am; edited 1 time in total

Last edited by faezeh on Fri Mar 19, 2010 9:42 am; edited 1 time in total

ابجی فائزه من که فعلا چشام داره اله وله میره بدبخت اون بچه.
ولی ابجی به نظر من همه حرفی رو نمیشه گفت و دردو دلت رو نمیتونی همه جا باز کنی. درسته که بچه های فروم خودمونین ولی ....!!!! منم که دلم خیلی پره!!!!!!! چون تو این چند هفته اخیر اتفاقی افتاده که منو داغون کرده،، البت چند روز اول میگفتم بیخیالش ولی دیگه...

Last edited by vahab on Sat Mar 20, 2010 3:37 pm; edited 1 time in total

badam ma ker ker tu delemun be rishesh mikhandim

مرسی فائزه جونم
خیلی فکر خوبیه اسم دل نوشته هم خیلی بهش میاد عزیزم

vahab wrote:

ابجی فایزه من که فعلا چشام داره اله وله میره بدبخت اون بچه.
ولی ابجی به نظر من همه حرفی رو نمیشه گفت و دردو دلت رو نمیتونی همه جا باز کنی. درسته که بچه های فروم خودمونین ولی ....!!!! منم که دلم خیلی پره!!!!!!! چون تو این چند هفته اخیر اتفاقی افتاده که منو داغون کرده،، البت چند روز اول میگفتم بیخیالش ولی دیگه...

آخی
چی شدی آقا وهاب؟؟؟

اگه حالت خوب نیست برو دکتر

[You must be registered and logged in to see this image.]

مثل برگ پاییزی

سوخته روزهای سبز رفته

سوخته آفتاب داغ پاییزی

می افتد دلم از لبه های تیز دلتنگی

مثل وقتی که از کنار تو می افتاد

تو با آن دستهای دریغ کرده ات

......................

می افتد برگ پاییزی

مثل دلم از کنار تو

وقتی که ستاره هایش را

تکه تکه

بر می داشت

از زیر بی خیالی قدمهایت

............................

می افتد دلم مثل برگ پاییزی

سوخته روزهای سبز رفته

سوخته گامهای بی خیال تو

خیس از خاطره ستاره های تکه تکه شده

می افتد برگ پاییزی

می افتد دلم......

پرسید: عید خوش گذشت

گفتم: جای شما خالی

گفت: باز هم خودت را با دیدن سریال کره‌ای خفه کردی؟

خواستم چیز دیگری بگویم اما خندیدم و گفتم: دیگه چه خبر...

واقعیت این است که من مدتهاست سریال‌های کره‌ای را دنبال می‌کنم چون چیزی در آنها یافته‌ام که در هیچ سینمای دیگری پیدا نمی‌کنم. نمی‌دانم در واقعیت جامعه کره ای‌ها چه می‌گذرد اما در آثار تصویری آنها عاشقانی وجود دارند که انگار از یک مدینه فاضله امده‌اند. عشقی جریان دارد که شبیه عشق و عاشقی‌های روزمره نیست. عشق‌هایی که در فاصله نوشیدن دو استکان چای شروع و تمام نمی‌شود. آن صبوری افسانه‌ای در آن موج می‌زند. عشق‌ها فرصت می کنند پیش از آنکه دچار روزمره‌گی شوند، پیش از آنکه اسیر حاشیه‌های لاجرم بشوند ، ریشه دهند و به قلب هم نفوذ کنند. فرصت می‌کنند درون هم را ببینند. در شرایط همدیگر را محک بزنند و در تمام این مدت در تمنای وصال بمانند و در راه عشقشان پرهیز کنند. به قول مضمون شعری از احمد شاملو عشق‌ها در فراسوی مرزهای تن به هم وعده دیدار می‌دهند. فقط حس کردن چنین رابطه‌ای در یک اثر تصویری برای من لااقل کافی است که زمانم را صرف دیدن آن کنم. شاید برای خیلی‌ها مضحک باشد اما بگذار باشد...

هی داد هی بیداد کَه س دیار نیه
کَه س له دردی که س خه وه ر دار نیه !
هی داد هی بیداد جَه رگِه م سه ِ زیایه
تنیا عشقه که م لَه مِه ن توُ و ریا یَه
خُووَئیشکَ فائیَزه نیَه زانی دردِم
خووَه م لَه پَی ِ خوُ وَ ه م چیو شیت مَه گَه ر دِه م

سَی کو دختر ئی همه وه هار سی تو خوش وار بیه
مه ناونه م دلم سی چی غمبار بیه

خدايا دلي آفتابي بده
كه از باغ گل ها حمايت كنيم
رعايت كن آن عاشقي را كه گفت:
" بيا عاشقي را رعايت كنيم "

منتظر خوندن دل نوشته ها و گلايه هاي خودتم هستيم فائزه جون

sohailsoltani wrote:

هی داد هی بیداد کَه س دیار نیه
کَه س له دردی که س خه وه ر دار نیه !
هی داد هی بیداد جَه رگِه م سه ِ زیایه
تنیا عشقه که م لَه مِه ن توُ و ریا یَه
خُووَئیشکَ فائیَزه نیَه زانی دردِم
خووَه م لَه پَی ِ خوُ وَ ه م چیو شیت مَه گَه ر دِه م

سَی کو دختر ئی همه وه هار سی تو خوش وار بیه
مه ناونه م دلم سی چی غمبار بیه

دآااش سهیل کاش برامون معنیش میکردین " البته اگه دوست دارین

poopak wrote:

منتظر خوندن دل نوشته ها و گلايه هاي خودتم هستيم فائزه جون

از تنگنای محبس تاریکی
از منجلاب تیره ی این دنیا
بانگ پر از نیاز مرا بشنو
آه ؛ ای خدای قادر بی همتا

باور کنین نمیدونم چی بگم " چی بنویسم " یه موقایی حرفا که خیلی زیاد میشن هی میگردی مهمترینشونو پیدا کنی بعد میبینی که نه همشون برات مهمن ؛ بعد سعی میکنی لااقل خلاصشونو بگی ؛ ولی اونقدر ذهنت پراکنده ان که میبینی از پس ِ این کارم بر نمیای ..
اون موقع ترجیح میدی بی خیال شیو سکوت کنی ...
ولی باید همینجا از یکی تشکر کنم به خاطر همه چیز " همه ی چیزایی که بمن داد و حتی بخاطر چیزایی که بهم نداد ..
سالی که این روزا ؛ روزای آخرشن و سال 87 به یاد موندنی ترین سالای زندگی من بودن ..
این روزام , روزای غریبی ان ..
این اواخر اتفاقایی افتادن که بانی تولد یه حس تازه در من شدن , هرچند به سختی گذشتن ولی مثل همیشه میدونم که این حوادث بی دلیل نبود ..
خدایا من هر موقع هر چیزیو ازت خواستم بهم دادی ؛ اونقدری که گاهی از شرمندگی بی تاب میشم ..
میدونم که این دفه هم مثل همیشه هوامو داری " دست من به طرف خودته ؛ منتظرم تا تو دستمو بگیری ..
باور دارم که هیچ لحظه ای و هیچ حادثه ای بی تدبیر از زندگی عبور نمیکنن ..
نمیدونم واقعا خیر و مصلحت در چیه " ولی من مثل همیشه بهت اعتماد داریم ؛ تو هم مثل همیشه همراهم باش ..

الله معک فی کل الایام

niloofar wrote:

آخی
چی شدی آقا وهاب؟؟؟

اگه حالت خوب نیست برو دکتر

پس بی زحمت یه وقت ویزیت بهم بدید بیام مطبتون البته میدونم، سرتون خیلی شلوغه

سلام فائزه خانوم ، سال نو و عید نوروز بر شما و همه ی اهالی عزیز ایران فروم مبارک .
الهی که همیشه خرم و خندان باشید.
اولی ، کردی کرمانشاهی بود و دومی ، لری
اولی یه ترانه ی کُردیه که خیلی هم قشنگه و من یه چیزهایی رو خودم به ریتم شعر ترانه ش بهش اضافه کردم و معنی ش اینه :
ای داد ، ای بیداد کسی مرا نمی بیند و درکم نمی کند و نمی داند که چه می کشم ؟!
این رسم دنیاست که کسی از درد و رنج کسی خبردار نمیشه ،
ای داد ، ای بیداد جگرم سوخته
تنها دوستم با من قهر کرده
آبجی فائزه چه می داند که درد من چیه ؟!
از درد و رنجی که در درونم دارم ؛ مثل دیوانه ها خودم به دنبال خودم می گردم ( خودم به دور خودم می چرخم )
و اما معنی عبارت لری :
دختر نگاه کن که این بهار همه اش برای تو بهار شده
اما نمی دانم چرا درون من پر از غم و غصه شده ؟!

sohailsoltani wrote:

ای داد ، ای بیداد کسی مرا نمی بیند و درکم نمی کند و نمی داند که چه می کشم ؟!
این رسم دنیاست که کسی از درد و رنج کسی خبردار نمیشه ،
ای داد ، ای بیداد جگرم سوخته
تنها دوستم با من قهر کرده
آبجی فائزه چه می داند که درد من چیه ؟!
از درد و رنجی که در درونم دارم ؛ مثل دیوانه ها خودم به دنبال خودم می گردم ( خودم به دور خودم می چرخم )
و اما معنی عبارت لری :

دختر نگاه کن که این بهار همه اش برای تو بهار شده
اما نمی دانم چرا درون من پر از غم و غصه شده ؟!

آبجی فائزه دید تنهایی رو در دلنوشته هاتون
شاید چون دیده بود بی مهری رو
بی وفایی رو
اونقدر که اخت شد با تنهایی
گم شد بین آدما
بعد شروع کرد به دست و پا زدن
ولی هرچی بیشتر دست و پا زد
بیشتر گم شد
وقتی خودشو دید که افتاده بود تو مرداب زندگی
و دیگه راهی نبود
زندگی متوقف نشده بود و نمیشد
بعد فهمید هرچی بیشتر تلاش کنه برا نجات
بیشتر به عمق میره
پس همونجا دست از تلاش کشید
در حالی که چشماش بر از اشک خشکیده بود
و سنگینی بغض راه گلوشو بسته بود
بی تاب و دلخور
اما
دوباره لبخند زد به ادما
به زندگی
حتی به مردابی که در حال فرو کشیدن اون بود
...

درود بر آبجی فائزه ی گُل .

همیشه یکی هست که دردو دلت رو بهش بگی ، وای از روزی که همون یکی ، درد و دلت باشه...

حالا این جمله شده وصف حال من
دارم می پوکم حالم داره بهم می خوره.....

ای دل ار خواهی شوی بر بام دوست
تا توانی مهر ریز بر کام دوست
تحفه ی درویش است این بیش و کم
برگ سبزی است ارمغان بر نام دوست
این شعر از اراجیف و اباطیل خودمه ،