فکر کنم حالا دیگه کمی تا حدودی حد اقلش با اسم این آدمی که به همه جا سرک می کشه ، آشنا شده باشین ، خودمو میگم . سهیل هستم .یکی - دو روزه چشام به تریبون آزاد می خوره و همه ش می خوام یه چیزایی بگم ، اما نمیگم ! چرا ؟! چون که دقیقا" نمیدونم این آزادی ظاهرا" موجود در (تریبون آزاد ) ، از انواع کدام آزادی هاست ؟! حدو حدودش کجاست ؟! چه کسی یا کسانی این آزادی اعطایی رو کنترل می کنن ؟! بعد از اینکه از این بن آزادی استفاده کردیم ، آیا تبعاتی برامون داره یا نداره ؟! با لاخره چطوری میشه ؟! برای همین خیلی آهسته و بی سرو صدا یا به قول معروف پاورچین پاورچین اومدم پشت تریبون که حرف بزنم دیدم ای بابا ! اینکه میکروفونش خرابه - هرچی که فوت می کنم پژواکش به گوشام نمی رسه ! اما خراب بودن میکروفونش رو هم به فال نیک گرفتم و با خودم گفتم حکما" حکمتی داره ! معلوم نیست اینجا چند صدایی باشه ! خلاصه ی کلام اینکه هنوز مرددم که دوباره برم پشت تریبون ، نرم ، اگه رفتم یه وقت با لنگ کفشی ، تخم مرغ گندیده ای ، گوجه ی کیلویی دو-سه هزار تومنی یا چیزهایی از این قبیل ازم پدیرایی نکنن ؟! یه عینک شیکی ام خریدم و گذاشتم روی دماغ درازم که البته پول نسبتا" خوبی هم بابتش سلفیدم ، اگه بشکنه اونوقت خر بیار و باقالی بار کن ! من میگم این تریبون رو ولش بکنیم ، همین جور بشینیم دور هم و همون طور که بر و بر میریم تو چشای همدیگه ، هر کدوم از هر دری سخنی بگیم و یه نفرم انتخاب بکنیم که تایم بگیره ، یه نفرم که با خط کشی - وسیله مشابهی - اگه کسی از مقررات عدول کردو جنبه ی ادب رو رعایت نکرد ، بزنه رودستاش ، اسمشم ناظم جلسه بذاریم . فکر و عقل من تا همین جا به مفهوم این تریبون آزاد قد میده - حالا اگه یه وقت خدای نخواسته - دارم اشتباه می کنم با الفاظ منطقی و بلکه ملیح و سلیس و روان و عاطفی - طوری که بوی آزادی ازش بیاد ، بنده رو راهنمایی بفرمایید که شاید توسط شما یکی به راه خیر و تریبونی و آزادی رهنمون و هدایت شد. زیاده عرضی نیست قربان شما .