شيخنا !

شيخنا !
دیار فانی یا دیار باقی؟

شیخ اصلاحات که در دادن بیانیه گوی سبقت را از موسوی ربوده، اخیرا نامه‌ای خطاب به رئیس قوه قضائیه مرقوم فرموده که از سیر تا پیازش را روزنامه اعتماد ملی چاپ کرده. کروبی در بخشی از این نامه آورده: «ممکن است که کروبی را هم به دیار فانی بفرستند اما ملت زنده می‌ماند و حق خود را می‌گیرد».
ما نه که مناظره کروبی و احمدی‌نژاد را دیده بودیم تا به حال خیال می‌کردیم شیخ اصلاحات، فقط عربی‌اش ضعیف است، نگو فارسی را هم همچین درست و حسابی بلد نیست. اینکه حالا یکی بعد از یک عمر «ضرب زید» خواندن، نداند که «عربی» به خلیج برمی‌گردد یا به دول خیلی بد است، از آن بدتر این است که آدم معنای دیار باقی و دیار فانی را نداند.
فرق فانی را با باقی نداند. ببین شیخ! یکی می‌خواهد بمیرد، می‌گویند یارو از دیار فانی به دیار باقی رفته. یعنی از این دنیا یک تک پا رفته آن دنیا. یعنی فاتحه! حالا این دنیا می‌شود دیار فانی، آن دنیا می‌شود دیار باقی. پس به آخرت می‌گویند دیار باقی. ما الان در کدام دیاریم؟ در دیار فانی. چرا؟ چون هنوز در این دنیا هستیم، خب! حالا آمدیم و رفتیم آن دنیا. ما در اصل رفته‌ایم به دیار باقی. با این حساب شما اگر الان قرار باشد به جایی بروید، آن دیار، دیار باقی است، چرا که شما همین الان که دارید زندگی می‌کنید در دیار فانی هستید. آدم از دیار فانی به دیار فانی که نمی‌رود. می‌رود دیار باقی. البته این لامصب حفظ کردنش آنقدرها هم سخت نیست. باید آن را شرطی کرد. بچه‌ها هم این را می‌دانند که دیار فانی یا دار فانی به همین دنیا می‌گویند. یعنی اگر شما هر جا از شهرام جزایری پول گرفتید، آنجا دیار فانی است. در دیار باقی از این خبرها نیست. آن دیار فانی بود که می‌شد 300 میلیون از شهرام جزایری پول گرفت. یعنی هر وقت یادتان رفت، فوری یاد شهرام جزایری بیفتید. شهرام می‌شود دیار فانی، آخرت می‌شود دیار باقی. حالا می‌خواهم ببینم به عمادالدین باقی می‌شود گفت عمادالدین فانی؟ فانی، فانی است، باقی،
باقی است.
شمس‌الواعظین هم شمس‌الواعظین است. مهاجرانی هم الان در لندن است. البته هیچ بعید نیست جناب کروبی به سایر زبان‌ها به جز عربی و فارسی مسلط باشد. شاید انگلیسی شیخ اصلاحات قوی باشد. شاید اسپانیولی را حرف می‌زند مثل بلبل. حالا یکی فارسی و عربی‌اش یک مقدار مشکل دارد، به جایش می‌بینی ایتالیایی را از مالدینی بهتر حرف می‌زند. وانگهی! تو به صد زبان زنده دنیا مسلط باشی، نتوانی 300 میلیون از شهرام جزایری پول بگیری، به درد جرز لای دیوار هم نمی‌خوری. اصلا تو دیکشنری متحرک؛ به چه درد می‌خورد؟ حالا هزاری هم فرق میان دیار باقی با دیار فانی را بدانی. فکر نان کن که خربزه آب است. مردی برو یک دوست ردیف کن که 300 میلیون از او به تو بماسد. حالا از دیار باقی می‌خواهی به دیار فانی بروی، از باقی به فانی می‌خواهی بروی، نمی‌دانی اصلا از کدام طرف بروی، فکرش را هم نکن!

سلام :D
اين متن رو خودتون نوشتيد؟ :?:
واقعا فوق العاده بود

... و باز هم دیار فانی و دیار باقی

پیرو مطلب دیروز ما با عنوان «شیخنا! دیار باقی یا دیار فانی؟!» که ناظر بر عدم اطلاع شیخ اصلاحات از معنای دیار فانی و دیار باقی بود، یکی از نزدیکان آقای کروبی با بنده تماس گرفت که مشروح این مکالمه در زیر می‌آید.
بفرمایید!
من یک منبع آگاه هستم. اسمم هم فاش شد، شد؛ مخلص شما، شهرام آقا. راستش شیخ اصلاحات معنای دیارفانی و دیار باقی را ملتفت است‌ اما آن روز که آن بیانیه را داد، کروبی داشت از منزل آقای باقی بیرون می‌آمد، لذا فکر کرده بود از «دیار باقی» یا همان منزل آقای باقی، که نمی‌توان دو مرتبه رفت به دیار باقی. لذا در بیانیه دیار باقی را دیار فانی نوشتند. یعنی اگر آن روز کروبی به جای منزل باقی در منزل عباس عبدی بود، رفتن خود به آخرت را همان رفتن به دیار باقی می‌نوشت ولی از شانس بد، ایشان چند ساعت قبل در دیار باقی بود و برای همین آن دنیا را نوشت دیارفانی. من خودم چند بار دیده‌ام که ایشان در صحبت‌های‌شان هر جا که اسمی از دیار فانی و دیار باقی آورده، دیار فانی را همين دنیا و دیار باقی را بدل از آخرت گرفته که این نشان می‌دهد از نظر آقای کروبی، دیار فانی، همین دنیاست و دیار باقی، آن دنیا. گوش‌تان با من هست که من کجا به شیخ اصلاحات 300 میلیون پول دادم، در همین دیار فانی بود. یا آرای کروبی در کدام دنیا از آرای باطله کمتر شد، باز در همین دیار فانی بود. آن دنیا که اصلا انتخابات برگزار نمی‌شود. آن دنیا، دیار باقی است. اینها را کروبی از من و شما بهتر می‌داند. ما دو تا که دیار بیشتر نداریم؛ دیار باقی و ديار فانی. این را یعنی کروبی بلد نیست؟! پس چطور لیسانس الهیات گرفته؟ در الهیات، نصف مباحث راجع به همین دیار فانی و دیار باقی است. ما یعنی الان همه در دیار فانی هستیم. شما هم اگر پولی، چیزی خواستی، وقتش در همین دیار است. به دیار باقی که بروی، دیگر از این خبرها نیست. حالا چقدر بنویسم؟
*‌ شرمنده، بیشتر از این جا نداشتیم و الا یک چیزی هم دست ما را گرفته بود!!

پس چي شد كروبي جان؟ :flower:
اون دنيا كه مي شه توش از شهرام جزايري 700 ميليون تومن پول گرفت!!! اونجا مي شه دنياي فاني :{قاه قاه}:

اي ول خيلي باحال بود

شکایت سلیمی نمین از نامجومطلق!

ما هی می‌خواهیم بی‌خیال این شیخ اصلاحات شویم، نمی‌شود که نمی‌شود یعنی تقصیر خود آقای کروبی است. من هر بار که راجع به دبیرکل حزب اعتمادملی مطلب می‌نویسم، می‌گویم این آخرین بار است اما انگار شیخ هم همچین بدش نمی‌آید که ما سربه‌سرش بذاریم؛ لیسانس الهیات دارد، نمی‌داند «عربی» به «دول» برمی‌گردد یا به «خلیج». یک متن دست‌نویس را هم که دیدیم در مناظره چه جوری خواند. فرق «دیار باقی» و «دیار فانی» را هم که نمی‌داند. به خیالش آخرت را می‌گویند دیار فانی! خب؛ وقتی دبیرکل یک حزب همچین باشد، از چیزنامه‌اش هم خیلی نمی‌شود توقع داشت.
من حالا می‌خواهم بگویم یک خبر چه مراحلی را طی می‌کند تا در روزنامه چاپ شود. یک بار که نویسنده خبر آن را می‌نویسد و می‌خواند. بعد جانشین دبیر سرویس، بعد دبیر سرویس، بعد تایپیست، بعدش مصحح، بعد آبدارچی، بعد دوباره می‌رود برای اصلاح در حروفچینی، بعد سانسورچی، بعد دوباره مصحح، بعد می‌رود دست صفحه‌بند، بعد سردبیر مطلب را در صفحه می‌بیند، بعد ناظر صفحه، در این وسط بچه‌های قسمت اداری هم گاه‌گداری مطلب را برانداز می‌کنند. بعد می‌رود دست مدیرمسؤول. شد چند نفر؟ 15 نفر. یعنی در چیزنامه کروبی 15 نفر هستند که نمی‌دانند فرق دیار باقی با دیار فانی چیست! یک احتمال هم البته این است که این بچه‌ها، نه که عاشق چشم‌ و ابروی دبیرکل‌شان هستند، بیانیه‌های کروبی را همین‌طور نخوانده می‌فرستند برای چاپ، که این احتمال، جدی‌تر به نظر می‌رسد،‌ چرا که دیروز «اعتمادملی» بازهم در صفحه اولش یک گاف بزرگ دیگر داد و خیال کرد‌ عباس سلیمی نمین (فرد سیاسی معروف)، همان عباس سلیمی (قاری قرآن) است یا اینکه فکر کرد عباس سلیمی همان عباس سلیمی نمین است و بعد این هوا گزارش نوشت!
یا شیخ! هر کسی که فامیلی‌اش سلیمی بود، عباس سلیمی نمین نیست. حالا چند تا مثال می‌زنم ملتفت شوی. مثلا بوش. ما چند تا بوش داریم؟ یکی جورج دبلیو بوش است، یکی جورج بوش پدر است، یکی «BOSCH» است که محصولات لوازم خانگی تولید می‌کند. یکی هم بوشی است که در اتصالات لوله کاربرد دارد. یکی هم بوش است، یعنی مثلا از جایی دارید رد می‌شوید‌ بوی یک چیزی شما را دارد خفه می‌کند، می‌گویید، بوش مرا خفه کرده یا بوش چقدر گند است. یکی هم بوش است که برادران عَمَلی به بچه‌های‌‌شان وقتی می‌خواهند بگویند بوس بده، می‌گویند «بوش» بده. یکی هم پدر- مادر‌ها به بچه‌های نوزاد‌شان می‌گویند: بوش،‌ بوش، بوش! خب شیخ! از اینجا به بعد بیشتر دقت کن، بحث یک مقدار تخصصی می‌شود. مثلا در سایت‌ها خبری می‌آید با این عنوان: «حمایت بوش پسر از نامزدهای معترض» این خبر را حالا شما فرضا خوشت آمد، خواستی در اعتماد ملی کار کنی. یک وقت تیتر نزنی، «حمایت پسر مدیرعامل شرکت BOSCH از همسران معترض»، این ضایع است. یا مثلا تیتر «علاقه زوج‌های جوان به لوازم خانگی BOSCH»، هم همان حکایت سلیمی نمین است. حالا من خیالت را راحت می‌کنم و برای اینکه هیچ وقت با دیدن اسامی مشابه، دیگر اشتباه نکنی،‌ چندتایی از معروف‌ترین آنها را برایت می‌آورم.
ما دو تا «نبوی» داریم؛ مرتضی و بهزاد، «خاتمی» هم دو تا داریم؛ «احمد» و «ممد»، «شریعتمداری» هم دو، سه تایی هست، «هاشمی» که تا دلت بخواهد داریم، «باقی» هم سه‌تایی هست؛ «دیار باقی»، «عمادالدین باقی» و «الباقی». البته ما یک «باغی» هم داریم که با «غین» نوشته می‌شود. «جزایری» هم در بین آدم‌های معروف، چندتایی داریم که هیچ کدام‌شان البته مثل «شهرام» بامرام نمی‌شود. «کروبی» البته یکی بیشتر نداریم که همان شیخ خودمان است. در خبرها آمده بود؛ یک قاری قرآن از محسن نامجو شکایت کرده، شیخ ما برداشته تیتر زده: شکایت عباس سلیمی‌نمین از نامجو! حالا باز خدا را شکر ننوشته: «شکایت عباس سلیمی نمین از مجید نامجو مطلق»!
راستی! ما «غضنفر» هم دو تا داریم؛ یکی که قرار بود مارادونا را بگیرد اما ستاره شماره 10 آرژانتین را بی‌خیال شد، چسبید به بازيكن خودي. یک غضنفر هم جبهه اصلاحات داشت که راه دوری نرویم، حجاریان گفته بودكي بود.