[You must be registered and logged in to see this image.]
4 هزار سال پيش گياه چاي در چين كشت مي‌شد و دم‌كرده آن براي رفع خستگي مصرف مي شد، آشنايي ايرانيان با اين گياه و كشت آن نيز به زمان مظفرالدين شاه قاجار برمي‌گردد كه چندين هزار نهال چاي توسط كاشف‌السلطنه از كشور هند به ايران آورده شد و از آن تاريخ تا به امروز «چاي» به عنوان پرمصرف‌ترين نوشيدني (البته پس از آب)‌ در كشور شناخته شده است و معمولا در تمام مراسم از اين نوشيدني استفاده مي‌شود.
مطالعات نشان مي‌دهد سه نوع چاي اصلي سياه، الانگ و سبز شناخته شده‌اند كه از ميان آنها چاي سياه بيشترين نوع تجاري و چاي سبز، پرخاصيت‌ترين است.
گفتني است چاي سبز و سياه هر دو از گياه واحدي به دست مي‌آيند ولي براي تهيه چاي سبز، برگ‌هاي آن بخار داده مي‌شود و سپس گرد و خشك مي‌گردند ولي در طرز ساخت چاي سياه، برگ‌ها، خشك و تخمير شده و در برخي موارد مواد شيميايي نيز به آن افزوده مي‌شود (يعني فرايند بيشتري روي آن صورت مي‌گيرد)‌ و چاي الانگ كه به رنگ قرمز يا زرد است با تخمير نسبي اين گياه به دست مي‌‌آيد.

خواص چاي

چاي سبز و سياه هر دو داراي رنگدانه‌هايي است كه اثر كاهش ابتلا به سرطان‌ مختلف در آنها ديده مي‌شود و زماني كه چاي با غلظت مناسب دم بكشد، تنها نيمي از كافئين يك فنجان قهوه را خواهد داشت.

چاي معمولا موجب كاهش چربي‌هاي خون مي‌شود و عملكرد كليه را در بيماران مبتلا به نارسايي مزمن كليه بهبود مي‌بخشد و اثرات ضدميكروبي آن از ايجاد پلاك و پوسيدگي دندان جلوگيري به عمل مي‌آورد و در كاهش خطر بيماري قلبي ارتباط مثبت و قوي دارد، ولي اعتقاد بر اين است كه قبل و بعد از دريافت فرآورده‌هاي آهن و در شيرخواران نبايد از چاي سبز استفاده كرد.

چاي داراي مقادير كمي سديم و مقدار زيادي پتاسيم است و از آنجا كه بيماران مبتلا به عارضه كليوي بايستي از مصرف محدود پتاسيم برخوردار باشند، بايد به اين مساله توجه ويژه‌اي داشته باشند، همچنين ممكن است انواع چاي باعث تحريك بروز آسم در افراد حساس شود.

انواع چاي و دمنوش

چاي از گياهاني است كه مي‌توان دم‌كرده آن را نوشيد، گياهان فراوان ديگري نيز هستند كه مي‌توانند در كنار چاي مصرف شوند و حتي برخي از مراجع پزشكي براي آنها فوايدي را ذكر كرده‌اند كه دستور دم كردن اين گياهان كم و بيش همانند دستور چاي است و حتي برخي از آنها به صورت كيسه‌اي (Tea bag) در بازار عرضه مي‌شوند، در ذيل به برخي از اين چاي‌ها اشاره مي‌شود.

چاي زنجبيل، چاي زمستاني

زنجبيل از قديم الايام مورد مصرف مردم ايران، هند و چين بوده است و امروزه به عنوان گياهي دوست‌داشتني مصرف مي‌شود زنجبيل تازه، شربت و چاي آن در بدن توليد گرما مي‌كند و بدين وسيله مواد سمي و زائد بدن را به صورت عرق از بدن خارج مي‌كند.

استفاده از چاي زنجبيل هضم را آسان و اثرات سودمندي را در رفع تهوع خواهد داشت و همچنين به عنوان درماني سنتي براي سرماخوردگي، گلودرد و آنفلوآنزا به كار مي‌رود و بهتر است براي رفع تندي اين چاي از برگ نعناع آسياب شده در اين چاي استفاده شود.

چاي به‌ليمو، مقوي معده

به‌ليمو (وربن)‌ برگ معطري است كه مانند چاي دم مي‌شود و اثر مقوي روي معده دارد و جهت دردهاي عصبي و پايين آوردن درجه حرارت بدن در بيماري‌ها بسيار مفيد است.

چاي بهار نارنج

دم‌كرده بهار نارنج تازه يا خشك نوشيدني معطري است كه اطباي قديم آن را براي قلب مفيد مي‌دانستند. اين گياه معطر به صورت دم‌كرده و به عنوان داروي ضدتشنج در بيماري‌هاي عصبي همانند هيستري، ضعف اعصاب و رفع سكسكه به كار مي‌رود و خواب‌آور، اشتهاآور و رفع تپش قلب است به همين دليل مصرف عرق و چاي آن به افرادي كه دچار بيماري‌هاي اعصاب يا قلبي‌اند توصيه مي‌شود.

چاي نعناع را خانم‌ها بنوشند

چاي نعناع يكي از پرطرفدارترين دمنوش‌هايي است كه به دليل طعم و مزه نشاط‌آورش مورد توجه است.

تحقيقات جديد پژوهشگران بيانگر اين است كه دم‌كرده اين گياه مي‌تواند تاثير بسزايي در كاهش رشد موهاي زايد زنان داشته باشد و اين در حالي است كه اين چاي مي‌‌تواند ميل جنسي را در مردان كاهش دهد.

چاي دارچين

شما مي‌توانيد با نوشيدن يك فنجان چاي دارچين تب را به سرعت پايين آورده همچنين دارچين بهترين دارو براي دردهاي عضلاني است و براي رفع درد به كار مي‌رود اثر آن آرام‌كننده و نشاط‌بخش است و باعث گشوده شدن رگ‌ها مي‌شود و در گردش خون اثري مثبت دارد و بدن را در مقابل امراض مصون نگه مي‌دارد و مي‌توان گفت اثر پني‌سيلين و آنتي‌بيوتيك را داراست، پس پيشنهاد مي‌شود اگر سرما خورديد يا ضعف شديد داشتيد، مصرف يك فنجان چاي دارچين را در روز فراموش نكنيد پس اگر چاي معمولي نيز مي‌نوشيد آن را با يك قطعه پوست دارچين به هم زنيد تا طعم چايتان را بهتر كند.