بهترين عمل، آن است كه مورد قبول خدا باشد.
به دو نمونه توجه كنيد:
1. اگر آن كس كه كار انجام مىدهد، ابراهيم و همكارش اسماعيل و محل كارش مسجدالحرام و نوع كارش ساختن كعبه باشد؛ امّا قبول نشود، ارزشى ندارد؛ لذا حضرت ابراهيم هنگام ساختن كعبه گفت: «ربّنا تقبّل منّا»(بقره، 127.)، خداوندا! اين عمل را از ما قبول فرما.
2. اگر نذر كننده مادر مريم و مورد نذر، فرزندى باشد كه سالها انتظارش را داشته و فرزندش را وقف مسجد كند، باز هم بايد به فكر قبولى آن باشد، همان گونهكه مادر حضرت مريم پس از نذرش گفت: «فتقبّل منّى»(آل عمران، 35.)، خداوندا! اين عمل را از من پذيرا باش.
به دو نمونه توجه كنيد:
1. اگر آن كس كه كار انجام مىدهد، ابراهيم و همكارش اسماعيل و محل كارش مسجدالحرام و نوع كارش ساختن كعبه باشد؛ امّا قبول نشود، ارزشى ندارد؛ لذا حضرت ابراهيم هنگام ساختن كعبه گفت: «ربّنا تقبّل منّا»(بقره، 127.)، خداوندا! اين عمل را از ما قبول فرما.
2. اگر نذر كننده مادر مريم و مورد نذر، فرزندى باشد كه سالها انتظارش را داشته و فرزندش را وقف مسجد كند، باز هم بايد به فكر قبولى آن باشد، همان گونهكه مادر حضرت مريم پس از نذرش گفت: «فتقبّل منّى»(آل عمران، 35.)، خداوندا! اين عمل را از من پذيرا باش.