در آيهى 256 سورهى بقره مىخوانيم، «فمن يكفر بالطاغوت و يؤمن باللّه فقد استمسك بالعروة الوثقى لاانفصام لها»(بقره، 256 )هركس كه به طاغوت كافر شود و به خدا ايمان آورد، همانا به دستگيره محكمى دست يافته كه شكست و گسستى براى آن نيست.
آرى، اسلام با استكبار سازش ندارد و تا طاغوتها محو نشود، توحيد جلوه نمىكند، لذا راه نجاتبخش و دستگيره محكم نجات، كفر دائمى به طاغوت و ايمان به خداوند است.
بدون شك، تنها وجود راهى نجاتبخش از سوى خداوند، كافى نيست؛ بلكه دستيابى و استقامت و محكم گرفتن هم شرط است.
تمام طاغوتها و هر آنچه غير خدايى است، گسستنى و از بين رفتنى است. همين طاغوتها در قيامت از پيروان خود تبرّى و بيزارى مىجويند؛ ولى اولياى خدا كه به گفته روايات(تفسير برهان، ج1، ص141) عروةالوثقى هستند، در قيامت نيز پيروان حق را رها نكرده و شفاعت خواهند كرد.
آرى، اسلام با استكبار سازش ندارد و تا طاغوتها محو نشود، توحيد جلوه نمىكند، لذا راه نجاتبخش و دستگيره محكم نجات، كفر دائمى به طاغوت و ايمان به خداوند است.
بدون شك، تنها وجود راهى نجاتبخش از سوى خداوند، كافى نيست؛ بلكه دستيابى و استقامت و محكم گرفتن هم شرط است.
تمام طاغوتها و هر آنچه غير خدايى است، گسستنى و از بين رفتنى است. همين طاغوتها در قيامت از پيروان خود تبرّى و بيزارى مىجويند؛ ولى اولياى خدا كه به گفته روايات(تفسير برهان، ج1، ص141) عروةالوثقى هستند، در قيامت نيز پيروان حق را رها نكرده و شفاعت خواهند كرد.