گل نیلوفر Ipomaea L. را همه میشناسند .

این گل از قدیم الایام در ایران کاشته میشده و از گلهائیست که کاشتن آن خیلی آسان و بی زحمت است .این گل بصورت پیچک به دور شاخه درختان و یا تنه درختان و تیرهای چراغ برق و یا پایه های آلاچیق پیچیده و بالا میرود .

بلندی آن بنا به تکیه گاهی که به آن پیچیده تغییر می کند و تا چندین متر ارتفاع پیش میرود .

اقسام قابل توجه این گل عبارتند از :

1 ـ نیلوفر ارغوانی I. purpurea : که بوته اش باندازه کافی بلند شده بخوبی دور نخ یا سیم یا پنجره پیچیده آنرا سبز و پُر گل مینماید .

از این قسم جورهای متعددی با گل سفید ، صورتی ، بنفش ، ابلق یا حاشیه دار وجود دارد که گل تمام آنها قبل از طلوع آفتاب باز شده تا یکی دو ساعت از روز دوام میکند .

2 ـ نیلوفر ستاره آبی I. blue star : یکی از اقسام بسیار زیبای نیلوفر میباشد که رنگ گلهای آن نقره آبی و گلهای آن که هر روز یک دسته باز میشود از صبح تا چهار بعد از ظهر دوام میآورد .

هوای خنک با این گل سازگارتر از آفتاب گرم است .

گل نیلوفر برای پوشاندن پنجره ها و آلاچیقها و یا تیرهای چراغ برق و پایه و ستون های ایوانها خیلی مناسب است .

تکثیر :

زیاد کردن این گل به روش کاشتن بذر آن امکان پذیر است .

بذر گل نیلوفر را اوائل فروردین در محل اصلی آن میکارند .

این گیاه در هر خاک و آب و هوایی رشد می کند ونیاز به مراقبت های خاص ندارد .