[You must be registered and logged in to see this image.]
خورشید، این ستاره هستی‌بخش مدتی است که چرخه جدید فعالیت‌های خود را آغاز کرده است و این را می‌توان گاهی از فوران عظیم پلاسمایی در تاج خورشید متوجه شد.
در 8 دسامبر (18 آذر) یک حباب عظیم پلاسمایی در غرب خورشید به سمت بیرون پرتاب شد. تصویر زير توسط رصدخانه خورشیدی سوهو تهیه شده است. البته سمت پرتاب این توده عظیم پلاسمایی به سمت سیاره خاکی ما نیست و به سوی سیاره زحل رهسپار شده است ولی کماکان مورد توجه ما واقع است.
ولی پس از یک زمان نسبتاً طولانی و آرامش وهم انگیز و طلسم شده خورشید، اکنون علامت هایی از حیات در آن ظاهر شده و این امیدواری را می‌دهد که خورشید از یک خواب زمستانی عمیق در حال بیدار شدن است! لذا در ماه‌های آینده فوران بیشتری از تاج خورشیدی محتمل خواهد بود و البته همه آن‌ها مانند این فوران به خطا نخواهد رفت و به سمت زمین نیز رهسپار خواهد شد.
به گزارش ماهنامه نجوم، فوران‌های عظیم پلاسمایی خورشید که باعث خروج جرم زیادی خواهد شد، اگر به سمت زمین رهسپار شود باعث اختلالاتی در ماهواره‌های مخابراتی و میدان مغناطیسی زمین خواهد شد و به دام افتادن ذرات باد خورشید درون میدان مغناطیسی زمین باعث به وجود آمدن شفق‌های قطبی در قطب‌های مغناطیسی زمین می‌شود.
خورشید، این ستاره هستی‌بخش مدتی است که چرخه جدید فعالیت‌های خود را آغاز کرده است و این را می‌توان گاهی از فوران عظیم پلاسمایی در تاج خورشید متوجه شد.
در 8 دسامبر (18 آذر) یک حباب عظیم پلاسمایی در غرب خورشید به سمت بیرون پرتاب شد. تصویر زير توسط رصدخانه خورشیدی سوهو تهیه شده است. البته سمت پرتاب این توده عظیم پلاسمایی به سمت سیاره خاکی ما نیست و به سوی سیاره زحل رهسپار شده است ولی کماکان مورد توجه ما واقع است.
ولی پس از یک زمان نسبتاً طولانی و آرامش وهم انگیز و طلسم شده خورشید، اکنون علامت هایی از حیات در آن ظاهر شده و این امیدواری را می‌دهد که خورشید از یک خواب زمستانی عمیق در حال بیدار شدن است! لذا در ماه‌های آینده فوران بیشتری از تاج خورشیدی محتمل خواهد بود و البته همه آن‌ها مانند این فوران به خطا نخواهد رفت و به سمت زمین نیز رهسپار خواهد شد.
به گزارش ماهنامه نجوم، فوران‌های عظیم پلاسمایی خورشید که باعث خروج جرم زیادی خواهد شد، اگر به سمت زمین رهسپار شود باعث اختلالاتی در ماهواره‌های مخابراتی و میدان مغناطیسی زمین خواهد شد و به دام افتادن ذرات باد خورشید درون میدان مغناطیسی زمین باعث به وجود آمدن شفق‌های قطبی در قطب‌های مغناطیسی زمین می‌شود.