راستش چند وقت پیش یک چیزهایی از موزه عبرت ایران شنیده بودم و دوست داشتم آنجا را ببینم و حالا فرصت مناسبی بود برای دیدن آنچه که چهره حکومت پهلوی را برای من بیشتر نمایان کرد. این بود که با کمی پرس و جو آدرسش را گرفتم: " میدان امام خمینی(توپخانه)، پشت ساختمان وزارت امور خارجه، ساختمان...
بچه های نسل اول انقلاب و در کل همه اونهایی که جوانهای20 – 30 ساله دهه 50 هستند خیلی خوب آنجا را می شناسند و حتی بعضی از آنها چند روزی مهمانش بوده اند!! جایی که در آن زمان هر کس اسمش را می شنید حساب کار خودش را می کرد و اگه نیروی ایمانش قوی نبود...
بچه های نسل دوم انقلاب هم حتماً چیزهای زیادی از آن شنیده اند و خاطرات و نقل قولهای مستقیمی از پدر و مادر یا بعضی از دوستانشان را به یاد دارند.
اما بچه های نسل سوم انقلاب(مثل من) یا چیزی از آن نمی دانند یا اگر هم چیزهایی شنیده اند خیلی مختصر و گذرا بوده.
احتمالاً فهمیده اید منظور من کجاست... ساختمان کمیته مشترک ضد خرابکاری و مقر اصلی ساواک(1) برای بازجویی ها و اعتراف گیری از متهمین.
...
من خودم قبل از این، هر وقت اسم کمیته مشترک و ساواک را می شنیدم یا خاطره ای از کسی نقل می شد و از این صحبت می کرد که چند روزی را توی کمیته مشترک بوده و... احساس خاصی نسبت به آن نداشتم، جز اینکه کمیته مشترک یک زندان موقت، برای کسانی که به جرم خرابکاری! و تهدید برای نظام شاهنشاهی بازداشت می شدند بوده و بعد از بازجویی به زندانهای دیگر انتقال پیدا می کردند.
ولی بعد از دیدن این مکان و دیدن و به یاد آوردن گوشه ای از درد و رنج زندانیان آن تازه متوجه شدم که کمیته مشترک یعنی چه!!
...
در ورودی ساختمان و در کل، همه درهای این مجموعه به نوعی طراحی شده که حتماً باید برای عبور از آن پا را حدود نیم متر بلند کرد و به آن طرف در گذاشت.
بعد از ورود به ساختمان یک دالان طولانی در روبرو قرار دارد که به در اصلی ورودی موزه (ساختمان مرکزی) منتهی می شود و دیوارهای بلندی دوطرف آن را محصور کرده.
از مشخصه های این زندان می توان به نوع ویژه طراحی داخل آن اشاره کرد که به صورت یک دایره تو خالی با نرده های آهنی بلند در بالکنهای آن که تا سقف ادامه دارد و در هر سه طبقه آن به یک شکل می باشد اشاره کرد و این نوع از معماری باعث می شود که ساختمان در زمستان بسیار سرد و در تابستان بسیار گرم باشد.
بندهای اجتماعی و انفرادی که هنوز ترس و وحشت را می توان از درون آنها حس کرد هم به همان صورت قبلی حفظ شده.
در قسمتی از آن هم اسامی و عکس تعدادی از زندانیانی که در آن زندانی بوده اند بسیار جالب توجه است.
در بخشی از زندانهای انفرادی که حالا به بند مشاهیر معروف شده سلولهایی که عده ای از مبارزین در آن بوده اند را همراه با بیوگرافی و مجسمه های بسیار طبیعی از چهره آنها قرار داده اند.
افرادی مثل: شهید باهنر، شهید رجایی، شهید آیت الله اشرفی اصفهانی، مقام معظم رهبری، شهید آیت الله طالقانی و حتی ناصر گل سرخی و...
از قسمتهای تأثیر گذار موزه اتاقهایی است که ابزار و آلات شکنجه در آنها قرار دارد و نحوه شکنجه کردن مبارزین را به نمایش گذاشته که می توان از آپولو، تخت سوزان، شوک الکتریکی و... نامبرد که واقعاً وحشت انگیز بوده اند.
این موزه قسمتهای زیادی دارد که ارزش دیدن دارد و در این چند سطر نمی شود حتی گوشه ای از آن را انتقال داد.
اگر وقت و فرصتی داشتید حتماً سری به آن بزنید، مطمئناً ضرر نمی کنید.
[You must be registered and logged in to see this image.]
منبع:.bachehayeghalam