حجاب جهره جان می شود ، غبار تنم
خوشا دمی که از آن چهره پرده بر فکنم
چنین قفس نه سزای من خوش الحانیست
روم به گلشن رضوان که مرغ آن چمنم
عیان نشد که چرا آمدم ، کجا رفتم
دریغ و درد که غافل ز کار خویشتنم
چگونه طوف کنم در فضای عالم قدس
که در سراچه ی ِ ترکیب تخته بند ِ تنم
اگر زخون ِ دلم بوی ِ شوق می آید
عجب مدار که هم درد ِ نافه ی ِ ختنم
طراز ِ پیرهن ِ زر کشم مبین چون شمع
که سوزها ست نهانی درون پیرهنم
بیا و هستی ِ حافظ ز پیش ِ او بردار
که با وجود ِ تو کس نشنود زمن که منم
[You must be registered and logged in to see this image.]
خوشا دمی که از آن چهره پرده بر فکنم
چنین قفس نه سزای من خوش الحانیست
روم به گلشن رضوان که مرغ آن چمنم
عیان نشد که چرا آمدم ، کجا رفتم
دریغ و درد که غافل ز کار خویشتنم
چگونه طوف کنم در فضای عالم قدس
که در سراچه ی ِ ترکیب تخته بند ِ تنم
اگر زخون ِ دلم بوی ِ شوق می آید
عجب مدار که هم درد ِ نافه ی ِ ختنم
طراز ِ پیرهن ِ زر کشم مبین چون شمع
که سوزها ست نهانی درون پیرهنم
بیا و هستی ِ حافظ ز پیش ِ او بردار
که با وجود ِ تو کس نشنود زمن که منم
[You must be registered and logged in to see this image.]