درون و بیرون ما

اگر بازی گری که بر روی صحنه نقش را بازی می کند به جای آنکه خود را به کلی تسلیم نقش خویش بکند دایم به تماشاگران و دگرگونی هایی که در سیما و نگاه و سکنات آنها روی می دهد توجه کند از ایفای نقشی که بر عهده دارد باز می ماند و نیروی فاعلی او صورت انفعالی می گیرد. گمان می کنم توجه دایم به اینکه غرب در باره ی ما چه می اندیشد و یا در ما چه تاثیری دارد نیز فرهنگ ایرانی را از آفرینندگی خویش باز می دارد و وادارش می کند که نقش خویش را به خاطر تماشاگران ، غربی ها و غربی ستایان ، فدا کند. درست است که این توجه به بیرون از وجود خویش گهگاه به آفرینش گر وسعت نظر و فرصت ابداع می بخشد ، اما اگر وی فقط به همین برخورد با دنیای بیرون اکتفا کند ، دیگر نمی تواند مقام شخصیت خود را در نقشی که بر عهده دارد بیرون بریزد.
عبدالحسین زرین کوب

Last edited by sohailsoltani on Fri Apr 16, 2010 12:23 am; edited 4 times in total

زیبا فرمودن جناب زرین کوب

من چند داستان ایشون رو تو کتابهای دبیرستان خونده بودم.