نوروز

نوروز
زكوي يار مي آيد نسيم باد نوروزي
از اين باد ار مدد خواهي چراغ دل برافروزي
از میان تمام اعیاد . جشن ها . رسم و رسومات و سنت های کهن ملی و مذهبی تنها نوروز است که رنگ و بویی دیگر دارد و خوش می درخشد .
شمیم عطر نوروزی مشام جان را می نوازد . از هفته ها بلكه ماهها فاصله دور می توان نوروز را بوئید . لمس کرد . و بر طبل شوق و شادي كوبيد .
نیاکان ما در بنیادکردن نوروز فاکتور ها . معیارها و منطق روشن داشته اند . گردش چرخ فلك . بيداري طبيعت . جنبش جوشش پويش و شكوفائي همه را درهم آميخته استوره اي از هويت ملي بر جاي نهادند .
اين عيد فرخنده در طول قرون و اعصار توانسته از دست مهاجمان بيگانه جان به سلامت برد و از تند باد حوادث مصون بماند .
چنانكه هنوز هم در شور و شادي و مفاهيم اخلاقي در جهان امروز بي نظيراست . حتي جشن كريسمس با همه عظمت و بزرگيش تاب برابري با نوروز ما را ندارد .
دشمنان قسم خورده میهن كه از عرق ملی مي هراسند . عمدتا در لباس دین و مذهب سالهاي سال کوشیده اند با حقد و کینه و سماجت اين جشن بزرگ ملي را كمرنگ جلوه دهند . از فروغ آن بكاهند . و به افول برند .

و در این راه به انواع دسیسه ها متوسل شدند . بر نوروز انگ ها زده تهمت ها بستند . بارها تحريمش كردند . رسم و رسوم مجوس و زندقه و آتش پرستش خواندند و هنوز هم . اما هرگز موفق نشدند .

عده ای گمان می برند نوروز شاخی است در مقابل اعیاد مذهبی . که اگر این نباشد آنها جلوه بیشتري خواهند كرد . اما زهی خیال باطل زيرا کاری که چشم می کند ابرو نتواند کرد .

مطرح ترین رجال دینی که با جشن نوروز مخالفت داشته و آن را مغایر با معنویت دین دانسته امام محمد غزالی بوده است .

اعیاد دینی و مذهبی گرچه در جای خود گرامی اند . اما هريك به گروهی خاص منتسب است . فرضا عید قدیر را عید سادات گفته اند . و عید قربان را عید حاجیان . و عید فطر را عید روزه داران .

وجه تمایز نوروز در این است که مال همه است . و این رمز و راز ماندگاری نوروز خواهد بود .

خواست ايزد چنان بوده و هست كه اين آئين نجيب و شريف و اهورائي هرسال با شكوه و عظمت بيشتر و سرفراز تر از سال پيش سر بر آورد . چرا كه گفته اند چراغي را كه ايزد برفروزد هر آنكس پوف كند ريشش بسوزد .

ذست مریزاد عالی بود

hiran wrote:

ذست مریزاد عالی بود

خیلی جالب بود ، اگر نوروز را نیک بنگرید ، جنبه ی مذهبی هم دارد ، اما مذهبی که بر سرشت و ذات آدمی و نیازهای روحی - روانی و عاطفی اش منطبق است ، نه مذهبی که نادانانی بگویند که شاید ژرفا وزوایای واژه ی مذهب را هم نشناسند . تحول روزگار ، چرخش شب و روز ، بروج فلکی و ستارگان ، زیبایی ها و سبزی ها و طراوت ها ، همه زایش اند و پیدایش و فنا و نیستی در این برهه ، نه بی معنا که خود عین ِ نو زایی و پویایی است .نوروز ، یعنی بیداری قلب و روح و پیدایش مفاهیم جدیدی از بودن و خواستن ، یعنی انرژی و توان ، یعنی عشق و دوستی ، یعنی شکوفه و گل ، یعنی آرمان و ایمان . نوروز یعنی پایندگی و شور و شعور ، نوروز یعنی زندگی . هر چیزی در این دنیا و در تاریخ تمدن بشر معنی خودش را دارد ، اما باید قبول کنیم که نوروز همواره پر معنا تر و زیبنده تر و شادی فزا تر است ، چون که همه ی مفهوم نوروز در طبیعت است و طبیعت ، مثل ما انسانها دروغ نمی گوید و روح جهان را به ناراستی و پلشتی نمی آلاید ، اگر زمین می لرزد نه برای آزار آدمی است و اگر آسمان می غُرد نه برای ترسانیدن بشر ، حتی توفان و سیل هم زیباست - چون که از پشت نمی آید و در روبروی ما - در اندیشه ی ما و در وجود ما به عنوان رویدادهایی بدیهی نهادینه شده است و انسان هر آن چه را که شائبه ی تصنع و تکلف و انسان آرایی های زور مدارانه و بهره جویانه داشته باشد ، دوست
نمی دارد.