يک دقيقه سکوت

يک دقيقه سکوت به خاطر سال ها آرامش از دست رفته.

به خاطر خاطر اطرافياني که بود و نبودشان مطلقاً فرقي نمي کند.

به خاطر همه ي کساني که فکر مي کردند دنيا روزي بهتر خواهد شد.

به خاطر کساني که معتقدند يک روز همه چيز تغيير خواهد کرد.

به احترام کساني که زندگيشان را وقف کمک کردن به انسان هاي دردمند مي کنند در حالي که خود دردمندترين اند.

به احترام کساني که شادي خود را به بهاي ناراحت کردن يکديگر به دست مي آورند.

به احترام دوستاني که که هر گاه به آن ها احتياج داشتم بهترينشان تنهايي بود.

يک دقيقه سکوت به احترام دفتري که فقط براي نوشتن دردها گشوده مي شود.

يک دقيقه سکوت به احترام کساني که گمان مي کنند زنده بودن زندگاني را کافيست.

يک دقيقه سکوت براي روياهاي شيرين کودکي، که هرگز باز نخواهند گشت.

يک دقيقه سکوت براي صداقت که اين روز ها وجودي فراموش شده است.

يک دقيقه سکوت براي محبت که بيشتر از همه مورد خيانت واقع مي گردد.

يک دقيقه سکوت براي پروانه ي کوچکي که با بال شکسته اش تمام عمر در تلاش بيهوده براي پرواز بود.

يک دقيقه سکوت به احترام انسانيت.يک دقيقه سکوت به خاطر انسان بودن.يک دقيقه سکوت به خاطر حرف هاي نگفته.

يک دقيقه سکوت به خاطر همه ي کساني که مجبورند يکديگر را تحمل کنند.

يک دقيقه سکوت براي زندگي.

babak wrote:

سلام ، ما همه ی عمرمون رو سکوت کردیم ، اگه اجازه بفرمایید کمی هم سرو صدا بکنیم !!

سکوتم از زضایت نیست
دلم اهل شکایت نیست
هزار شاکی اگه داره خودش گیره گرفتاره