amin wrote: سحر خانم نظر خودت در باره این مجموعه چی؟
من فکر میکنم سریال نسبتا" خوبی از کار دراومده
نگارنده چند ماهی است که کمتر مقابل صفحه تلویزیون می نشیند منتها دلیلش تحریم و این جور چیزها نیست. اگرچه مانند خیلی های دیگر از سیاست سیما در قبال چگونگی انعکاس مسائل اخیر سیاسی و اجتماعی بسیار ناخرسندم، اما به نظرم موضع تحریم (آن هم تحریم در تماشا) در برابر این رویه کمال لوسی و لوثی است. پس نه از باب تحریم، بلکه عمدتاً به خاطر یک جور بی حوصلگی افراطی از تماشای تلویزیون رویگردانم. حتی با وجود آنکه در حال حاضر اشخاص معتبر و محترمی مانند مازیار میری و مسعود جعفری جوزانی کارهایشان را از سیما پخش می شود باز هم رغبتی در تغییر این روال برانگیخته نشد. اما برای خودم هم عجیب است که چرا مقاومت مزبور در برابر نام محمدرضا هنرمند شکست.
قسمت اول آشپزباشی را البته ندیدم، اما هفته دوم پخش دیگر روالم عوض شد.
پس از مدت ها، درست و درمان، همراه خانواده به متکا تکیه دادیم و در حال نوشیدن چای، نگاه به قاب کوچک کردیم و خود را به مسیری که شخصیت های سریال می پیمایند سپردیم و در پایان نیز با خود وعده گذاشتیم تا دوشنبه بعد هم این آیین را تکرار کنیم. هنوز خیلی زود است به شکل متعارف درباره کار جدید هنرمند نقد بنویسیم. سریال هنوز در حال پرورش موقعیت های پرده نخست روایتش است و مراحل گره افکنی و تعلیق زایی چندان شروع نشده و شخصیت ها به تدریج دارند شناسه های اولیه پرسونای خود را معرفی می کنند. اما تماشای همان قسمت دوم انگیزه تعقیب ماجراها را ایجاد می کرد.
حسن کار محمدرضا هنرمند آن است که عجله یی برای ورود به مراحل اصلی درامش ندارد. او به اهمیت مقدمه چینی در کار سریال سازی به خوبی واقف است. برای همین معمولاً آدم های داستانش دلنشین و موقعیت های دراماتیکش ملموس هستند.
زیر تیغ نمونه خوبی برای اثبات این مدعا است. منتها در همان زیر تیغ مشکل اصلی از بعد از مقدمه شروع شد. اگر پرهیز از شتاب در مقدمه حسن بود در تداوم روایت تبدیل به یک افت شده بود. امیدواریم این افت در آشپزباشی خود را نشان ندهد. تا اینجای کار که رابطه بین زوج اصلی داستان و پتانسیلی که از دلش دارد گسست بیرون می زند خوب نمود یافته است. عناصر کاتالیزوری مانند فرزندان و همسایگان و همکاران درست در نقطه مناسب خود واقع شده اند و در تعمیق دینامیسم جاری در رابطه بین آشپز و همسرش نقش موثری ایفا می کنند.
باید دید آیا این مسیر انسجام و موازنه کنونی خود را در ادامه هم حفظ خواهد کرد یا نه. منتها تا به اینجا هنر هنرمند در احیای سنت تلویزیون بینی دست کم تعدادی از مخاطبان سابق این رسانه قابل توجه است. تا بعد چه پیش آید...