نمي دانم چرا ما ايرانيها اينجوري هستيم تا زماني كه زنده هستيم از حال هم باخبر نيستيم وقتي كه عزيزان ما دم مرگن يا مي ميرن تازه يادمان از اونا مي افته به قولي ببخشيد ما ايراني ها مرده پرستيم
تا هفته قبل من اصلاً نمي دانستم كه آقاي صبحدل كي هسته ولي وقتي كه مريض شد و راهي بيمارستان شد بيا و نگاه كن
تلويزيون چقدر به يادش بود همش مي گفتن دعا كنين كه خوب بشه آيا واقعاً درسته كه ما فقط دم مردن به فكر بهترين و بزرگترين آمهايي كه داريم بيافتيم
من كه نمي دانم چرا اينجوري هستيم