نمی دانم چرا

شب بود و شمع بود و من بودم و غم شب رفت و شمع سوخت و من ماندم و غم


شمع بودم ،‌شعله شدم ، سوختم تا که به طفلی الف آموختم


شب را دوست دارم چون که تاریک است تاریک را دوست دارم چون که رنگ غم است غم را دوست دارم چون که وجودم است اما ..... اما... تو را دوست دارم نمی دانم چرا