تغییر سبک زندگی در دیابتی‌ها

[img:2fac][You must be registered and logged in to see this link.]
اگر مبتلا به دیابت تشخیص داده شده‌اید، ممکن است تنها چیزی که پزشک برای شما تجویز کند، خوردن غذای سالم و انجام ورزش کافی باشد.
انجام این کارها ممکن است نیاز به تغییرات زیادی در سبک زندگی شما داشته باشد. اما از کجا باید شروع کرد؟

لازم نیست سعی کنید به طور ناگهانی تغییرات زیادی را در سبک زندگی‌تان ایجاد کنید. باید این تغییرات را به طور تدریجی اعمال کنید.

این توصیه‌ها در این راه به شما کمک می‌کند:

اقدامات کوچکی را در طولانی مدت انجام دهید. به این ترتیب بسیار آسان‌تر می‌توانید به اهداف‌تان برسید.
با عادات بدتان مواجهه شوید، و به خود بقبولانید که لازم است آنها را تغییر دهید.
هدفی انگیزه‌بخش را برای خود پیدا کنید- مثلا اینکه بزرگ شدن نوه‌های‌تان را ببینید.
تغییراتی را که باید انجام دهید، اولویت‌‌بندی کنید. اول اهدافی را که دست یافتن به آنها ساده‌تر است، انجام دهید، و بعد از دستیابی به آنها به سوی اهداف مشکل‌تر بروید.
میزان تاثیر هر یک از این تغییرات را در نظر بگیرید،‌ و با آن تغییراتی شروع کنید که بیشترین تاثیر را در بهبود بیماری‌تان دارند، مثلا فعال‌تر بودن از لحاظ جسمی.
تعیین اهداف باید شامل کارهایی که انجام خواهید داد، اینکه با چه سرعتی به این اهداف دست خواهید یافت و اینکه چگونه دستیابی به این اهداف را در زندگی روزمره‌تان ادغام کنید، باشد.
HealthDay News, 7 Aug., 2009

[You must be registered and logged in to see this image.]
کنترل دیابت کودک به خودی خود یک وظیفه چالش‌‌برانگیز است.
‌اما هنگامی که این کودک به دلایلی دیگر بیمار می‌شود،‌ وضع پیچیده‌‌تر می‌شود. این نکات را هنگام بیمار شدن کودک مبتلا به دیابت رعایت کنید:

تجویز انسولین را به کودک متوقف نکنید،‌ حتی اگر کودک‌تان اشتهای چندانی نداشته باشد. اگر در مورد نحوه تجویز انسولین در زمان بیماری دچار تردید هستید، به دکتر کودک‌تان تلفن بزنید.
سعی نکنید که تغییر عمده‌ای در رژیم غذایی کودک‌تان بوجود آورید. اگر کودک‌تان دچار اسهال شده است، مایعات حاوی کربوهیدرات، از جمله سوپ، ژلاتین، آب میوه به او بدهید.
ترتیبی دهید که کودک‌تان مقدار کافی آب بنوشد. از دادن نوشابه‌های کافئین‌دار به او بپرهیزید.
در مورد دادن داروهای دیگر برای بیماری کودک با دکتر مشورت کنید. بسیاری از داروهایی که برای سرماخوردگی بدون نسخه به فروش می‌رسند، حاوی قند هستند، و ممکن است بر میزان قند خون کودک‌تان اثر بگذارند.
لازم است میزان قند خون و کتون ادراری او را با دقت اندازه بگیرید. قند خون را هر چند ساعت یک بار و کتون ادرار چند بار در روز اندازه بگیرید.

[You must be registered and logged in to see this image.]
دیابت یا بیماری قند هنگامی بوجود می‌آید که هورمون انسولین - عامل تنظیم‌کننده قند خون - یا به اندازه کافی در بدن تولید نمی‌شود یا بافت‌های بدن به آن به درستی پاسخ نمی‌دهند.
در نتیجه سوخت وساز قند در بدن مختل می‌شود و قند خون از حد طبیعی خود بالاتر می‌رود، و در نهایت علائم شاخص دیابت به صورت پرخوری، پرنوشی و پرادراری ظاهر می‌شود.

هورمون انسولین که از سلول‌های جزایر لانگرهانس در غده لوزالمعده به درون خون ترشح می‌شود، کارکردهای مختلفی در بدن دارد، و از جمله ورود قند را از خون به درون سلول‌ها تسهیل می‌کند تا سلول‌ها بتوانند برای تامین انرژی خود از آن استفاده کنند.

در صورت کمبود یا عدم تاثیر انسولین قند نمی‌تواند وارد سلول‌ها شود، در نتیجه قند خون بالا می‌رود. بالا رفتن قند خون علاوه بر ایجاد علائم حادی که در بالا به آن اشاره شد، در درازمدت باعث آسیب رساندن به تقریبا هر عضو حیاتی بدن از جمله قلب، مغز، چشم، کلیه‌ها و ... می‌شود.

دیابت را بر حسب علت ایجاد بیماری به دو گروه تقسیم می‌کنند:

دیابت نوع 1 یا دیابت نوجوانان، که نوعی بیماری خودایمنی است و در نتیجه تخریب نابجای سلول‌های مولد انسولین بوسیله دستگاه ایمنی بدن رخ می‌دهد. علت این بیماری که معمولا افراد را در سنین نوجوانی درگیر می‌کند، دقیقا مشخص نیست و علاجی هم برای آن وجود ندارد.

این بیماران مجبورند از همان ابتدا با تزریق انسولین خارجی کمبود این هورمون را در بدن رفع کنند و قند خود را در حالت عادی نگه دارند.

دیابت نوع 2 یا دیابت بزرگسالان معمولا در میانسالی بروز می‌کند و زمینه ارثی در ایجاد آن دخیل است. این نوع دیابت به علت مقاومت پیدا کردن سلول‌های بدن به انسولین رخ می‌دهد.

لوزالمعده مبتلایان به این نوع دیابت انسولین تولید می‌کند، اما این مقدار آنقدر کافی نیست که سطح قند خون یا گلوکز را در حد عادی حفظ کند. یک عامل مهم در ایجاد مقاومت به انسولین و بالارفتن قند خون در این بیماران چاقی آنهاست.

دیابت نوع 2 نیز علاجی ندارد، اما کارهای مختلفی می‌توان برای اداره درمانی و نیز پیشگیری از آن انجام داد. برای کنترل و جلوگیری از این بیماری باید رژیم غذایی سالم مصرف کرد، به مقدار کافی ورزش کرد و وزن خود را متعادل نگهداشت.

بیمارانی که این اقدامات در آنها موثر واقع نشود، معمولا تحت درمان با قرص‌های خوراکی پایین‌آورنده قند خون قرار می‌گیرند؛ البته ممکن است در درازمدت این قرص ها تاثیر خود را از دست بدهند و بیمار مجبور شود با تزریق انسولین قند خون خود را طبیعی نگهدارد.

کنترل دقیق دیابت و طبیعی‌کردن قند خون در هر دو نوع این بیماری می‌تواند باعث جلوگیری از بروز عوارض درازمدت تهدید کننده حیات ناشی از آن شود و عمر طبیعی بیماران را تضمین کند.

دیابت نوع 2 بسیار شایع ‌تر از دیابت نوع یک است به طوری که 90 تا 95 درصد بیماران به نوع 2 دیابت مبتلا هستند.