قله برفی

زندگی قله برفی است پر از صخره وسنگ

وه چه کولاک گرفتست دلم

خیز و آغوش گشا تا برویم

من گمانم که قرار من و تو اینجا نیست

تو گلی صخره و سنگ جای تو نیست

دل من یخ زده و میل تمنای تو نیست

پر گشا تا برویم دشت ودمن منتظر است

ای شقایق دل پر درد که ماوای تو نیست

گل من بعد عبور از غم و تنهایی و درد

آن بهشتی که خدا گفت پناگاه تو است(علی)

زندگی،




قصیده بلند ،




آرزوهایی است،




به رنگ آسمان.








زندگی،




تر جیع بند باران است،




در لهجه ترانه های ،




زیتون.








زندگی،




تصویر نیلوفرهای،




عاشق است،




در قاب چشمان،




مسافران عاشق،




که از دیدن باران،




جغرافیای خوشبختی را،




در شبنم دستهایشان ،




جستجو میکنند.








زندگی،




ردّ پای،




خورشید است،




که از میان ،




پاییز زخمی،




پدیدار می شود.








زندگی،




طعم چند،




شاخه نبات،




و بوی شکوفه های،




نارنج است.








زندگی ،




رقص محبوب،




شقایق هاست.








_______________((رها))