[You must be registered and logged in to see this image.]
بنفشه معمولي يك گياه بسيار زيبا از خانواده وايولاسه است. تقريباً در همه محيط­هاي كشت فضاي سبز كاربرد دارد. بوسيله عمليات به نژادي ارقام مختلف و بسيار متنوعي از اين گياه توليد شده و به دنيا معرفي شده­ است. لذا هر سال گونه­هاي جديدي از اين گياه به بازار عرضه مي­شود. بنفشه بوسيله بذر تكثير مي­شود.

بنفشه گياه كلئيستوگام Cleistogame است يعني قبل از شكوفايي كامل گرده‌افشاني صورت گرفته و گياه همواره بذر خودي توليد مي­كند. از آنجا كه بذرهاي معمولي بنفشه­ها در فضاي آزاد كشت و كار مي‌شوند بذرهاي F1 يا اصطلاحاً بذرهاي هيبريد ناميده مي­شوند و از خواص اين گونه بذرها اين است كه بعد از يكي و دو نسل به حالت اوليه خودشان بر مي­گردند و به اجدادشان شبيه­تر مي­شوند. طبيعي است كه بعد از يكي دو سال گل­ها ريز مي‌شوند و بعد از چند سال ارزش اقتصادي خودشان را از دست مي­دهند. به همين دليل بذرهاي مورد كاشت بنفشه بايد از بذرهاي هيبريد و دو رگه انتخاب شوند تا كيفيت گل­ها حفظ شود.



بذرهاي بنفشه بيضي شكل و به رنگ قهوه­اي روشن تا زرد است و در همان كپسول اصلي بر روي گياه مي­رسد. اين كپسول­ها با يك شكاف طولي باز شده و بذرهاي درون آن ريزش پيدا مي­كنند. البته قبل از ريزش، بذرها را جمع‌آوري كرده و بعد از يك استراحت سه ماهه در نيمه مرداد ماه آن‌ها را در يك بستر سبك مي­كارند. اين بستر كاشت مورد مراقبت قرار مي­گيرد تا اينكه در اوايل مهر ماه نشاها بصورت چهار برگه ظاهر مي­شوند. اين گياه مثل ساير ديگر گياهان نشايي، مقاوم به سرما است. در نتيجه نشاها در اول مهر به فضاي آزاد منتقل شده و سپس از آن‌ها مراقبت كنيد. زماني كه 6- 5 برگ دارند علائم ساقه گل دهنده ظاهر مي‌شود و از اين هنگام تا حدود خرداد ماه در مناطق خنك بنفشه­ها با گل­هاي خوب بوجود مي­آيند. در اواخر بهار وقتي كه طول روزها خيلي طولاني مي­شود بنفشه با اينكه همچنان به گل دهي ادامه مي­دهند اما رشد علفي و نامطلوب دارند. بنابراين بوسيله‌ي گياه تابستانه ديگر جايگزين مي‌شوند.