ای غم " چرا در سینه ام دیوانه بازی می کنی ؟
اینجا تو صاحبخانه ای؛ مهمان نوازی می کنی
ای مونس تنهاییم ؛ ای مایه شیداییم
با صعوه ای کوچک ؛ چرا دعویه بازی می کنی
آرام جان من تویی ؛ دیر آشنایی من تویی
از دیده ی گریان من ؛ پنهان چه رازی می کنی
ای غم " مسیحای منی ؛ مانوس با جان منی
با آشنای خود چرا گردن فرازی می کنی؟
دست من و دامان تو ؛ ای غم بیا گر عاقلی
تا کی به دست عاقلان دیوانه بازی می کنی؟
ای غم " مگر دیوانه ای؛ کز آشنا بیگانه ای
با این حقیقت تا به کی حکم مجازی می کنی؟
در سینه افسونگر شدی ؛ مانوس با قلبم شدی
در طبع من بنشسته ای؛ افسانه سازی می کنی
(آذری)
اینجا تو صاحبخانه ای؛ مهمان نوازی می کنی
ای مونس تنهاییم ؛ ای مایه شیداییم
با صعوه ای کوچک ؛ چرا دعویه بازی می کنی
آرام جان من تویی ؛ دیر آشنایی من تویی
از دیده ی گریان من ؛ پنهان چه رازی می کنی
ای غم " مسیحای منی ؛ مانوس با جان منی
با آشنای خود چرا گردن فرازی می کنی؟
دست من و دامان تو ؛ ای غم بیا گر عاقلی
تا کی به دست عاقلان دیوانه بازی می کنی؟
ای غم " مگر دیوانه ای؛ کز آشنا بیگانه ای
با این حقیقت تا به کی حکم مجازی می کنی؟
در سینه افسونگر شدی ؛ مانوس با قلبم شدی
در طبع من بنشسته ای؛ افسانه سازی می کنی
(آذری)