شخصى از قاهره شترى را اجاره كرد تا به منطقه عبّاسيه برود. او بر شتر سوار شد و صاحب شتر افسار شتر را گرفته و مسافر را مىبرد. در مسير راه، شتربان زير لب و گاهى هم بلند مسافر را مسخره مىكرد و چون او را مردى غريب و تنها و محتاج يافته بود، همگام با حركت شتر به جسارتهاى خود ادامه مىداد. در مسير راه شخصى اين صحنه را ديد و به مسافر گفت: آيا مىدانى و مىشنوى كه شتربان چه مىگويد؟ گفت: بلى! پرسيد: پس چرا از خود عكس العملى نشان نمىدهى؟ گفت: اگر او مرا به عباسيه مىرساند و مسير راه درست است، اين حرفها مهم نيست، هرچه مىخواهد بگويد.
در سوره مطفّفين( سوره مطفّفين، آيه 29 - 32.) مىخوانيم كه مجرمان، مؤمنان را به شكلهاى مختلف تحقير مىكنند:
1- پيوسته به آنها مىخندند: «اِنّ الّذين أجرَموا كانوا من الّذين آمنوا يَضحكون»
2- هر گاه از كنار آنها عبور مىكنند، غمزه مىآيند و چشمك مىزنند: «و اذا مَرّوا بهم يَتَغامزون»
3- همين كه به سوى دار و دسته خود بر مىگردند، پشت سر مؤمنان فكاهى و طنز مىگويند: «و اذا انقَلبوا الى اهلِهم اِنقَلبوا فَكِهين»
4- هنگامى كه مؤمنان را مىبينند، مىگويند: اينها منحرفند: «و اذا راوهم قالوا انّ هؤلاء لضالّون»
امّا مؤمنان استقامت كرده و از راه خود دست بر نمىدارند. قرآن در ادامه مىفرمايد:
روزى خواهد آمد كه مؤمنان، به كفار خواهند خنديد. «فاليوم الّذين آمنوا من الكفار يَضحكون»(سوره مطفّفين، آيه 34.)
در سوره مطفّفين( سوره مطفّفين، آيه 29 - 32.) مىخوانيم كه مجرمان، مؤمنان را به شكلهاى مختلف تحقير مىكنند:
1- پيوسته به آنها مىخندند: «اِنّ الّذين أجرَموا كانوا من الّذين آمنوا يَضحكون»
2- هر گاه از كنار آنها عبور مىكنند، غمزه مىآيند و چشمك مىزنند: «و اذا مَرّوا بهم يَتَغامزون»
3- همين كه به سوى دار و دسته خود بر مىگردند، پشت سر مؤمنان فكاهى و طنز مىگويند: «و اذا انقَلبوا الى اهلِهم اِنقَلبوا فَكِهين»
4- هنگامى كه مؤمنان را مىبينند، مىگويند: اينها منحرفند: «و اذا راوهم قالوا انّ هؤلاء لضالّون»
امّا مؤمنان استقامت كرده و از راه خود دست بر نمىدارند. قرآن در ادامه مىفرمايد:
روزى خواهد آمد كه مؤمنان، به كفار خواهند خنديد. «فاليوم الّذين آمنوا من الكفار يَضحكون»(سوره مطفّفين، آيه 34.)