1. استمداد و تضرّع به درگاه خداوند.
2. توجه به پاداش‏هاى صبر و مقاومت در مقابل مشكلات. «و بشّر الصابرين... اولئك عليهم صلوات من ربّهم»(بقره، 155 و 157.)
3. توجه به گذرا بودن تلخى‏ها و شيرينى‏ها.
4. توجه به تاريخ و سرنوشت سعادت آفرين كسانى كه در امتحان پيروز شده‏اند و سرنوشت تلخ كسانى كه در امتحانات الهى مردود شده‏اند.
5. توجه به وعده‏هاى الهى در مورد يارى و گره‏گشايى از كسانى كه در مشكلات خود را نبازند. «اِنّ مع العُسر يُسرى»(شرح، 6.)
6. توجه به امدادهاى الهى در زندگى و وفاكردن خداوند نسبت به وعده‏هاى خود. «و رفعنا لك ذكرك»(شرح، 4.)، «انّا كفيناك المستَهزِئين»( حجر، 95.)
7. توجه به آثار و فوايد مثبتى كه اين تلخى‏ها دارد. از قبيل؛ بيدارى وجدان، رشد علمى و تلاش و پژوهش براى پيداكردن راه حل، شناخت دوست و دشمن، شناخت ظرفيت‏ها و استعدادهاى خود و ديگران.