مشاعره متفاوت

دوستان عزیز اگه دوست داشتید
در این مشاعره شرکت کنید
به این صورت که در شعری که می فرمایید
باید یکی یا چند تا از کلمات خال و رخ وروی وچهره و زلف لب و گیسو وابرو ومژ گان
بکار رفته باشه
اینم استارتش
از حاج اصغر کبیر

Last edited by beul on Thu Jun 17, 2010 12:15 am; edited 1 time in total

سرشک گوشه گیران را چو دریابند در یابند
رخ مهر از سحرخیزان نگردانند نگردانند

زلف بر باد مکن تا ندهی بر بادم
ناز بنیاد مکن تا نکنی بنیادم

زلف تو مرا عمر دراز است ولی نیست
دردست سر مویی از ان عمر درازم

بی روی دوست دوش شب ما سحر نداشت
سوز و گداز شمع و من و دل اثر نداشت

ای روی ماه منظر تو نوبهار حسن
خال و خط تو مرکز لطف و مدار حسن

مژگان و چشم شوقش به نظر چنان نماید
که میان سنبلستان چرد اهوی ختایی

نکته‌اي دلکش بگويم خال آن مه رو ببين
عقل و جان را بسته زنجير آن گيسو ببين

گر لاف زند ماه که ماند به جمالت
بنمای رخ خویش و مه انگشت نما کن

از خال لبت روی بدیدارم نست
وز چهره و رخ جز تو به پندارم نیست
مژگان بنه در کمان ابرو ای گل
در خون بکش این دلم که غمخوارم نیست

گل در بر و می در کفو معشوق بکام است
سلطان جهانم به چنین روز غلام است

عزم ديدار تو دارد جان بر لب آمده

بازگردد يا برآيد چيست فرمان شما

به مژ گان سیه کردی هزاران رخنه در دینم
بیا کز چشم بیمارت هزاران درد بر چینم

نه هر که چهره برافروخت دلبري داند
نه هر که آينه سازد سکندري داند

ل و ب بر ل و ب بنهاده باشد تا سحر
میم و ی در پیش باشد بسته باشد دال و ر

شيدا از آن شدم که نگارم چو ماه نو

ابرو نمود و جلوه گري کرد و رو ببست

روزیست خوش و هوا نه گرم است ونه سرد
ابر از رخ گلزار همی شوید گرد

بلبل به زبان حال نزد گل زرد
فریاد همی کند که می باید خورد

فرو هشته گيسو شکن در شکن
يکي پاي‌کوب و يکي دست‌زن

مه من نقاب بگشا زجمال کبریایی
که بتان فرو گذارند اساس خودنمایی

برو اي شب ز پيش من مپيچان زلف و گيسو را
که جز آن جعد و گيسو را نمي‌دانم نمي‌دانم

اینم یه بداهه که لب توشه !
یار از دل ما می طلبد هجر حریمش
ما بوسه زنیم بر دولب لعل کریمش

به رغم مدعیانی که منع عشق کنند
جمال چهره تو حجت موجه ماست