[You must be registered and logged in to see this image.]
داكا مركز كشور بنگلادش ، شهري تاريخي با قدمت چندصدساله است. اين شهر با حومه 12 ميليون و 300 هزار نفر جمعيت دارد.با وجودي كه داكا در سال‌هاي اخير رشد سريعي داشته ، هنوز مشكلات متعددي دارد كه فقر گسترده مردم از جمله آنهاست، ضمن اين كه در شهر فرصت‌هاي اشتغال براي زنان خيلي كم است.
داكا در دوره حكومت پادشاهان مغولي در قرن هفدهم ميلادي، جهانگير ناگار خوانده مي‌شد و مركز بزرگ تجارت جهان اسلام در شبه‌قاره هند بود اما داكا امروزي در دوره استيلاي بريتانيا بر شبه‌قاره در قرن نوزدهم روبه توسعه گذاشت و خيلي زود بزرگترين شهر بنگال پس از كلكته شد كه حالا به كولكته تغييرنام داده است. پس از تقسيم هند در سال 1947 داكا پايتخت كشور جديد بنگلادش شد.
داكاي جديد مركز سياسي، فرهنگي و اقتصادي كشور بنگلادش است. حدود 72 درصد ساكنان داكا باسوادند، در حالي كه درصد بيسوادي در ديگر شهرهاي بنگلادش بالاست.
از آنجا كه سيل مهاجرت به داكا از ديگر جاهاي بنگلادش گسترده بود، جمعيت شهر خيلي سريع افزايش يافته و معضلاتي براي آن ايجاد شده كه يكي از آنها، مشكل ترافيك است. به همين علت، دولت ايجاد شهرك‌هايي را در حومه داكا در برنامه توسعه شهري خود قرار داده است. اجراي اين برنامه سبب شده تا ميليون‌ها نفر در حومه شهر اقامت كنند.
با وجودي كه داكا در سال‌هاي اخير رشد سريعي داشته ، هنوز مشكلات متعددي دارد كه فقر گسترده مردم از جمله آنهاست، ضمن اين كه در شهر فرصت‌هاي اشتغال براي زنان خيلي كم است.
باران‌هاي سيل‌آسا
داكا در مركز كشور بنگلادش واقع شده و رود بريگانا از كنارش مي‌گذرد. شهر به دلتاي سفلي رود گنگ دسترسي دارد.
داكا هوايي گرم و مرطوب دارد. اين شهر روي نوار مناطق باران‌خيز حاره قرار دارد كه گاه باران‌هايي سيل‌آسا، خانه‌هاي زيادي را ويران مي‌كند و هزاران نفر آواره و بي‌خانمان مي‌شوند.
ميانگين دماي سالانه شهر 25 درجه سانتيگراد است. 80 درصد باران سالانه شهر بين ماه‌هاي مي و سپتامبر مي‌بارد. بارش سالانه باران در داكا بيش از 1800 ميلي‌متر است.
يكي از معضلات داكا، سطح پايين بهداشت عمومي است كه هرساله جان هزاران نفر را مي‌گيرد. آلودگي هوا و آب شهر پيوسته در حال فزوني است.
پليس داكا در سال 1976 تشكيل شد و 6000 نيرو در 12 مركز پليس داشت؛ اما با افزايش جمعيت شهر، تعداد مراكز به 33 و شمار نيروها به 23 هزار نفر افزايش يافته است. با اين همه، جرم و جنايت در شهر فزوني گرفته است.
مشكل اصلي پليس، نداشتن وسايل و تجهيزات پيشرفته است. به همين علت بعضي وقت‌ها براي مقابله با آشوب و ناامني، نيروهاي ارتش هم به كمك پليس مي‌روند.
400 هزار ريكشا در شهر
داكا را مي‌شود شهر ريكشا ناميد. در اين شهر شمار زيادي از مردم ريكشا يا اتوريكشا دارند و با حمل مسافر، زندگي خود و خانواده‌اشان را مي‌گذرانند. در شهر داكا حدود 400 هزار ريكشا وجود دارد. همين نشان مي‌دهد كه شغل درصد درخور توجهي از مردم شهر راننده ريگشا هستند.
آنهايي كه وضع مالي بهتري دارند، با اتوريكشا كار مي‌كنند و بقيه مجبورند خودشان ريكشاي خود را بكشند و مسافران را جابه‌جا كنند. بسياري از مردم شهر كارهاي سطح پايين خدماتي انجام مي‌دهند و حدود 800 هزار نفر در صنايع بافندگي مشغول به كارند.
بسياري از روستانشينان براي فرار از فقر و يافتن شغلي، به داكا مي‌روند و حاضرند با روزي كمتر از 10 دلار كار كنند تا شكمشان سير شود.
كالج 109 ساله
بنگالي، زبان رسمي بنگلادش است كه بيشتر اهالي داكا به آن تكلم مي‌كنند، البته لهجه‌هاي گوناگوني را مي‌شنويد.
كالج داكا، با قدمت 109 سال شهر داكا شمار زيادي كالج و دانشكده دارد كه قديمي‌ترين آنها، كالج داكاست كه در دوره هند بريتانيا در 1840 تاسيس شد و اعتباري بين‌المللي دارد. كالج‌ها و دانشگاه‌هاي داكا، به دولتي و خصوصي تقسيم مي‌شوند و دانشجويان مي‌توانند تا مقطع دكترا در رشته‌هاي مختلف تحصيل كنند.
دانشگاه داكا، بزرگترين دانشگاه دولتي در بنگلادش، با 30 هزار دانشجو و 1300 استاد است. اين دانشگاه، 18 مركز تحقيقاتي و 70 دانشكده، گروه آموزشي و موسسه دارد. دانشگاه جهانگير ناگار و دانشگاه فناوري و مهندسي از ديگر مراكز معتبر آموزش عالي در شهر داكا محسوب مي‌شوند.
به اين مجموعه بايد كالج پزشكي داكا و كالج پزشكي سليم‌الله را اضافه كرد. در دانشگاه‌هاي داكا گهگاه اغتشاش‌هاي دانشجويي رخ مي‌دهد و دانشجويان با پليس درگير مي‌شوند.
داكا مركز كشور بنگلادش ، شهري تاريخي با قدمت چندصدساله است. اين شهر با حومه 12 ميليون و 300 هزار نفر جمعيت دارد.با وجودي كه داكا در سال‌هاي اخير رشد سريعي داشته ، هنوز مشكلات متعددي دارد كه فقر گسترده مردم از جمله آنهاست، ضمن اين كه در شهر فرصت‌هاي اشتغال براي زنان خيلي كم است.
داكا در دوره حكومت پادشاهان مغولي در قرن هفدهم ميلادي، جهانگير ناگار خوانده مي‌شد و مركز بزرگ تجارت جهان اسلام در شبه‌قاره هند بود اما داكا امروزي در دوره استيلاي بريتانيا بر شبه‌قاره در قرن نوزدهم روبه توسعه گذاشت و خيلي زود بزرگترين شهر بنگال پس از كلكته شد كه حالا به كولكته تغييرنام داده است. پس از تقسيم هند در سال 1947 داكا پايتخت كشور جديد بنگلادش شد.
داكاي جديد مركز سياسي، فرهنگي و اقتصادي كشور بنگلادش است. حدود 72 درصد ساكنان داكا باسوادند، در حالي كه درصد بيسوادي در ديگر شهرهاي بنگلادش بالاست.
از آنجا كه سيل مهاجرت به داكا از ديگر جاهاي بنگلادش گسترده بود، جمعيت شهر خيلي سريع افزايش يافته و معضلاتي براي آن ايجاد شده كه يكي از آنها، مشكل ترافيك است. به همين علت، دولت ايجاد شهرك‌هايي را در حومه داكا در برنامه توسعه شهري خود قرار داده است. اجراي اين برنامه سبب شده تا ميليون‌ها نفر در حومه شهر اقامت كنند.
با وجودي كه داكا در سال‌هاي اخير رشد سريعي داشته ، هنوز مشكلات متعددي دارد كه فقر گسترده مردم از جمله آنهاست، ضمن اين كه در شهر فرصت‌هاي اشتغال براي زنان خيلي كم است.
باران‌هاي سيل‌آسا
داكا در مركز كشور بنگلادش واقع شده و رود بريگانا از كنارش مي‌گذرد. شهر به دلتاي سفلي رود گنگ دسترسي دارد.
داكا هوايي گرم و مرطوب دارد. اين شهر روي نوار مناطق باران‌خيز حاره قرار دارد كه گاه باران‌هايي سيل‌آسا، خانه‌هاي زيادي را ويران مي‌كند و هزاران نفر آواره و بي‌خانمان مي‌شوند.
ميانگين دماي سالانه شهر 25 درجه سانتيگراد است. 80 درصد باران سالانه شهر بين ماه‌هاي مي و سپتامبر مي‌بارد. بارش سالانه باران در داكا بيش از 1800 ميلي‌متر است.
يكي از معضلات داكا، سطح پايين بهداشت عمومي است كه هرساله جان هزاران نفر را مي‌گيرد. آلودگي هوا و آب شهر پيوسته در حال فزوني است.
پليس داكا در سال 1976 تشكيل شد و 6000 نيرو در 12 مركز پليس داشت؛ اما با افزايش جمعيت شهر، تعداد مراكز به 33 و شمار نيروها به 23 هزار نفر افزايش يافته است. با اين همه، جرم و جنايت در شهر فزوني گرفته است.
مشكل اصلي پليس، نداشتن وسايل و تجهيزات پيشرفته است. به همين علت بعضي وقت‌ها براي مقابله با آشوب و ناامني، نيروهاي ارتش هم به كمك پليس مي‌روند.
400 هزار ريكشا در شهر
داكا را مي‌شود شهر ريكشا ناميد. در اين شهر شمار زيادي از مردم ريكشا يا اتوريكشا دارند و با حمل مسافر، زندگي خود و خانواده‌اشان را مي‌گذرانند. در شهر داكا حدود 400 هزار ريكشا وجود دارد. همين نشان مي‌دهد كه شغل درصد درخور توجهي از مردم شهر راننده ريگشا هستند.
آنهايي كه وضع مالي بهتري دارند، با اتوريكشا كار مي‌كنند و بقيه مجبورند خودشان ريكشاي خود را بكشند و مسافران را جابه‌جا كنند. بسياري از مردم شهر كارهاي سطح پايين خدماتي انجام مي‌دهند و حدود 800 هزار نفر در صنايع بافندگي مشغول به كارند.
بسياري از روستانشينان براي فرار از فقر و يافتن شغلي، به داكا مي‌روند و حاضرند با روزي كمتر از 10 دلار كار كنند تا شكمشان سير شود.
كالج 109 ساله
بنگالي، زبان رسمي بنگلادش است كه بيشتر اهالي داكا به آن تكلم مي‌كنند، البته لهجه‌هاي گوناگوني را مي‌شنويد.
كالج داكا، با قدمت 109 سال شهر داكا شمار زيادي كالج و دانشكده دارد كه قديمي‌ترين آنها، كالج داكاست كه در دوره هند بريتانيا در 1840 تاسيس شد و اعتباري بين‌المللي دارد. كالج‌ها و دانشگاه‌هاي داكا، به دولتي و خصوصي تقسيم مي‌شوند و دانشجويان مي‌توانند تا مقطع دكترا در رشته‌هاي مختلف تحصيل كنند.
دانشگاه داكا، بزرگترين دانشگاه دولتي در بنگلادش، با 30 هزار دانشجو و 1300 استاد است. اين دانشگاه، 18 مركز تحقيقاتي و 70 دانشكده، گروه آموزشي و موسسه دارد. دانشگاه جهانگير ناگار و دانشگاه فناوري و مهندسي از ديگر مراكز معتبر آموزش عالي در شهر داكا محسوب مي‌شوند.
به اين مجموعه بايد كالج پزشكي داكا و كالج پزشكي سليم‌الله را اضافه كرد. در دانشگاه‌هاي داكا گهگاه اغتشاش‌هاي دانشجويي رخ مي‌دهد و دانشجويان با پليس درگير مي‌شوند.