[You must be registered and logged in to see this link.] یکی از چیزهایی که هیچ وقت به آن توجه
نمی کنیم میانسالی است. اکثر مردم دوست دارند که همیشه جوان بمانند، غافل از این که پرثمره ترین لحظات زندگی خود را نادیده می گیرند. مدام روزها و سالها را می شمارند. از زمانی که در اختیار دارند لذت نمی برند و حسرت روزهای از دست رفته را می خورند بدون اینکه به این حقیقت توجه کنند که کیفیت زندگی و روابط اجتماعی در میانسالی به حداکثر میزان خود می رسد.
نمی کنیم میانسالی است. اکثر مردم دوست دارند که همیشه جوان بمانند، غافل از این که پرثمره ترین لحظات زندگی خود را نادیده می گیرند. مدام روزها و سالها را می شمارند. از زمانی که در اختیار دارند لذت نمی برند و حسرت روزهای از دست رفته را می خورند بدون اینکه به این حقیقت توجه کنند که کیفیت زندگی و روابط اجتماعی در میانسالی به حداکثر میزان خود می رسد.
برای این اشخاص این حقیقت ارزشی ندارد، آنها فقط می خواهند در ظاهر جوان بمانند غافل از این که تخم پیری را در درون روح خود کاشته اند و مدام آن را تغذیه می کنند. بعضی از افراد تصور می کنند که فقط در جوانی(به علت بعضی آزادی ها و عدم تعهدها) می توانند از زندگی لذت ببرند و بعد از آن زمان تحمل سختی ها و مشکلات است، غافل از این که برای لذت بردن از زندگی هیچ محدودیت سنی وجود ندارد. این اشخاص با تعاریف غلطی که از میانسالی و پیری در ذهنشان وجود دارد به زندگی ادامه می دهند، فکر می کنند میانسالی درب ورود به پیری و پیری اتاق انتظار مرگ است.