سلام بر وفاداری ، خونی که از هستی ام جاری است !

و بر شب سلام ،
این یار دیر پای تنهایی هایم ،
سکوت و رنگ خاطره ای مبهم
در این انزوای سرد
تا باورهای تلخ
تا سرپنجه های درد
بی تو بودن و
بی تو چشم به سقف دوختن
و بر غم سلام ،
این ندیم وفادار همارگی ام ،
سلام بر فریادهای خاموش ،
از تمناهای بی انجام
و سلام بر وفاداری
خونی که از هستی ام جاری است !

دستم به هر ستاره که می خواست می رسید
نه از فراز بام که از پای بوته ها
می شد ترا در اینه هرستاره دید
در بی کران دشت
در نیمه های شب
جز من که با خیال تو می گشتم
جز من که در کنار تو می سوختم غریب
تنها ستاره بود که می سوخت
تنها نسیم بود که می گشت

in sher rabti be vafadar nadasht vali be shab ke marbot miushe

هر چه می رسد از دوست ؛ نکوست نکوست .

مرسی " هر دوشون خیلی قشنگ بودن ..